زنان معترض خواستار تشکیل جبههای متحد علیه طالبان شدند
لیدا بارز
زنان معترض عضو «جنبش شنبههای ارغوانی»، در فراخوانی از سایر جنبشهای اعتراضی زنان افغانستانی خواستهاند تا برای بهدست آوردن حقوق، عدالت و آزادیهای شان در حاکمیت طالبان، متحد شوند.
«جنبش شنبههای ارغوانی»، امروز شنبه، ۲۶ عقرب، با نشر فراخوانی در برگهی اجتماعی اکس، گفته است که زنان تنها از طریق همبستگی و اتحاد تحت یک پرچم میتوانند در برابر بیعدالتیهای طالبان مبارزه کنند.
این جنبش با توجه به محرومیتهای طالبان و سرکوب زنان معترض، میگوید: «جنبش شنبههای ارغوانی، باوجود تحمل صدها تهدید امنیتی، زندان و آزار و اذیت شدید طالبان، در مبارزه بی امان خود برای حقوق زنان افغانستانی تسلیم نشدهاند».
در بخشی از این فراخوان آمده است که با تقویت حکومت طالبان، وضعیت برای زنان افغانستانی بهطور فزایندهای خطرناک شده است. «شنبههای ارغوانی» میگوید که زنان با سرکوب شدید و نگران کنندهی طالبان، روبهرو هستند. زنان بهزور از زندگی عمومی حذف شدهاند. آنان از زندگی و اشتغال منع شدهاند و حتا برای کوچکترین اقدامهای مقاومتی مورد خشونت «فیزیکی و ارعاب» قرار گرفتهاند.
«شنبههای ارغوانی»، ادعا میکند که در ماههای اخیر، گزارشهای مبنی بر سرکوب تظاهرات مسالمتآمیز، یورش به خانهها و بازداشتهای خودسرانه زنان توسط نیروهای طالبان افزایش یافته است. «سرکوب تشدید شده و اقدامهای طالبان گستاخانهتر شده است».
زنان عضو این جنبش میگویند که اعتراضات زنان با سرکوب خشونتآمیز مواجه شده است و فعالان به خاطر دفاع از حقوق خود زندانی، شکنجه یا حتا کشته شدهاند.
در فراخوان بیان شده است: «این خشونت شدید نه تنها زنان معترض را هدف قرار میدهد، بلکه خانوادهها و جامعهی آنان را نیز هدف قرار میدهد. هر نوع مقاومت را به یک اقدام فوقالعاده خطرناک تبدیل میکند».
با توجه به سرکوب زنان معترض از سوی طالبان، «جنبش شنبههای ارغوانی» در فراخوان خود از همه زنان افغانستانی و جنبشهای مقاومت میخواهد تا زیر یک پرچم واحد متحد شوند. آنان استدلال میکنند که مبارزه برای حقوق زنان در افغانستان با تلاشهای منفرد به دست نمیآید. این جنبش، خواستار ایجاد یک جبهه متحد برای به چالش کشیدن قدرت فزاینده طالبان و گسترش شبکه سرکوب را ضروری دانسته است.
این فراخوان در حالی منتشر میشود که پس از بازگشت طالبان به قدرت در اگست ۲۰۲۱، زنان افغانستانی در معرض هجوم فزایندهای از ظلم و ستم قرار گرفتهاند. حقوق آنان به طور سیستماتیک سلب شده است. زنان افغانستانی، از آموزش محروم و حق کار را نیز ندارند.