کمیت یا کیفیت طنز؛ مردان چرا با لباس زنان روی پرده می آیند؟
گزارشی از: زینب محسنی
برخی از رسانه‌ها در هرات در برنامه‌های طنزی شان برای این که بخواهند مخاطب شان را وادار به خنده کنند لباس زنان را می‌پوشند و یا هم ادای زنان را در می‌آورند.
این مساله باعث شده تا برخی‌ها به این باور برسند که رسانه‌ها به جای مبارزه با تبعیض جنسیتی در قالب برنامه‌های طنزی، بیشتر به این موضوع دامن بزنند.
بهار یکتن از زنانی است که از محتوای شماری از برنامه‌های طنزی شاکی است.
وی می‌گوید: “هر چند برنامه‌های طنزی مرا سرگرم می‌کند. اما اینکه همیشه از زن به عنوان یک ابزار استفاده می‌کنند و گه‌گاهی هم مسخره می‌کنند، برایم تاسف بار و ناراحت کننده است”
این تنها بهار نیست که از پخش چنین برنامه‌های شکایت دارد زهرا نیز یکی دیگر از زنانی است که محتوای چنین برنامه‌ها برایش خوشایند نیست.
او می‌گوید:”چنین برنامه‌های زنان را به تمسخر می‌گیرد و شخصیت زنان را زیرپا می‌کند. ”
این در حالیست که شماری از مسوولان رسانه‌ها می‌گویند هدف از پخش این برنامه‌ها هتک حرمت به زنان نبوده بلکه کم بود زنان بازیگر سبب شده تا مردان این نقش‌ها را اجرا کنند.
عبدالناصر اکبری سرپرست تلویزیون هری می‌گوید:”زنان توانایی ندارند تا این نقش‌ها را همان طور که گفته می‌شود اجرا کنند.”
در همین حال شماری از بازیگران مردی که نقش زنان را اجرا می‌کنند به این باور اند که باورهای پذیرفته شده در جامعه مانع کار زنان در این عرصه شده است.
فیروز ملایکه بازیگری است که بخاطر برخی از صحنه‌های خانواده‌گی مجبور است خودش در نقش زن بازی کند.
زیرا عرف و فرهنگ جامعه نمی‌پذیرد که یک زن نقش دختر یک خانواده را بازی کرده و در نقشش تماس فیزیکی با برادر یا پدرش داشته باشد .
از سوی دیگر وی می‌گوید:” برنامه طنزی که می‌سازد، بیشتر بر مشکلات جامعه می‌پردازد و هیچ‌گاه در آن هتک حرمتی به بانوان وجود نداشته است”
این در حالیست که مسوولان ریاست تیاتر هرات می‌گویند پخش چنین برنامه‌های سبب زیر سوال رفتن هنر تیاتر و سینما شده است.
فریدون فکوری رییس تیاتر ولایت هرات می‌گوید “طنز به معنی زبان رسای است که پیام موجود در آن به ظاهر فرد را می‌خنداند و در باطن او را به گریه وادار می‌کند”
در همین حال شماری از مردان نیز پخش چنین برنامه‌ها را توهین به زنان می‌دانند.
ارشاد شریفی یکی از شهروندان هرات می‌گوید:” این برنامه‌ها نظر مردم را نسبت به زنان عوض می‌کند فکر می‌کنند همه زنان همین گونه اند.”
او می‌گوید در محتوای یکی از این برنامه‌های طنزی در مورد غیبت کردن در دورهمی زنان بود و از زمانیکه آن برنامه را تماشا کرده است فکر می‌کند زنان در نشست‌های دورهمی‌شان همیشه در حال غیبت کردن هستند.
علی‌احمد کاوه کارشناس مسایل اجتماعی با اشاره به این موضوع پوشش زنانه در برنامه‌های طنزی را نوعی سوژه نمایی می‌داند چون سوژه طنزی نمایندگی از یک فرد نه بلکه از یک ایده می‌کند و یک مساله اجتماعی را به سخره می‌گیرد.
او همچنان در مصاحبه با خبرگزاری بانوان افغانستان گفت: حضور زنان در چنین نقش‌هایی خواست جامعه ما نیست و محدودیت‌های سد راه زنان بازیگر باعث می‌شود زنان این نقش‌های طنزی را بازی نکنند و مردان با پوشش زنانه جبران این کار را می‌کنند تا هم نبود زنان حس نشود و هم همان نقش بازی شود.
