دوستی؛ خیانت و بیباوری افراد به آن
“به دوستی زمانی باور داشتم، اما مدتیست که از این واژه گریزانم. دوستم بخاطر یک پسر تمام حرمت دوستی ما را شکست. خیانت او را هیچ گاهی فراموش نخواهم کرد. من به دوستیها باور ندارم “. این سخنان مژگان است که از تجربهی خود با دوست چندین ساله اش حکایت کرد.
همواره صحبت از اینکه دوست خوب میتواند زندگی انسان را متحول کند و تکیهگاهی برای فرد است، در گوش افراد خوانده میشود اما عدهای به این باور اند که در شرایط امروزی دوستیها بیشتر روی هدف است.
سارا ناظمی میگوید تا وقتی دستش پر بود و خرج دوستش میکرد با وی خوب بود ولی همینکه جیبش خالی شد، شروع به تخریبش کرد.
مریم دختر دیگری است که میگوید بارها بهترین دوستش که اعتماد زیادی هم سرش داشت، از اعتمادش سواستفاده کرده است. او تجربهاش را چنین بیان میکند: “من و دوستم هردو برای یک شغل برگزیده شدیم اما او بیخبر از من به رییس پول داد و از من پیشی گرفت “.
عدهای به این باور اند که شناخت انسانها قبل از دوستی میزان این سو استفادهها را به مراتب پایین میآورد.
بارانا عطوفی میگوید :”هیچگاه در انتخاب دوست به مشکل برنخوردم چون تا فردی را خوب نشناسم سرش اعتماد نمیکنم “.
کارشناسان به این باور اند که خیانت به رابطهی دوستی یکی از خصوصیات جامعهی در حال شهری شدن است. افراد برای منفعت جویی بیشتر، گاهی دوستان خود شان را قربانی خواستههای خود میکنند.
علیالله آزاد جامعه شناس در این مورد میگوید: “نیروی فریبکاری در ناخود آگاه برخی از افراد وجود دارد. اشخاص به سبب عدم آگاهی از شخصیت چنین افرادی، آنها را به عنوان دوست انتخاب کرده که در نهایت از اعتماد شان سواستفاده میشود.
گزارشگر: فریبا آرام