فعالان حقوق زن در هرات: «سهم زنان در حکومت قناعت بخش نیست»
شبکه زنان افغان امروز در هفدهمین سالگرد قطعنامهی 1325 شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد (زنان، صلح و امنیت) طی کنفرانس مطبوعاتی چالشهای زنان و کارکرد دولت در خصوص زنان را به بحث گرفت.
حسینه نیکزاد رئیس شبکهی زنان افغان به این باور است که وعدههایی که در خصوص زنان داده میشود گاهی به فراموشی سپرده میشود و باید بر آن نظارت داشت.
خانم نیکزاد مسؤل این شبکه میافزاید: «پلان این قطعنامه در سال 2015 از سوی رئیسجمهوری رونمایی گردید و دو سال از این برنامه میگذرد حال ما میخواهیم ببینیم که آیا نقش زنان در صلح و امنیت همچنان که باید ارزنده است یا خیر و آیا این پلانها تطبیق شده است ».
خانم نیکزاد بیان داشت: «ما در صفوف پولیس دو فیصد زنان را داریم، در حالیکه سهم زنان 30 درصد است، از 18 وزارتخانه ما سه زن وزیر داریم، یک ولسوال زن داریم و والی زن قطعا وجود ندارد، حضور زنان در پارلمان به 27 درصد میرسد، در بخش معاونیت ولایت، تنها یک زن را داریم و سهم زنان از سفارتخانهها چهار سفارتخانه است که هیچکدام آن رضایت بخش نیست، جز در بخش معینیت، که 9 معین زن داریم ».
او میافزاید که چالشها باید بررسی و راهکار سنجیده شود و در این قسمت تلاش همگانی نیاز است تا صدای خود را بلند کرده و به حقوقی که داریم برسیم.
در همین حال شماری دیگر از فعالان حقوق زن، سهم زنان در حکومتداری را قناعت بخش نمیدانند.
انیسه سروری آمر مرکز منابع شبکهی زنان و عضو سمپوزیم ملی زنان هدف از برگزاری این کنفرانس را چگونگی سهم زنان در حکومت داری دانسته، وسهم آنان را قناعت بخش نمیداند، خانم امیری از سهم 17 درصدی زنان در معارف انتقاد کرده و میگوید که نقش زنان در سطوح رهبری و تصمیمگیری کم رنگ است.
خانم سروری میگوید: «حضور زنان در شورای عالی صلح تا حدی خوب است و در سال گذشته 9 خانم در بخش شورای عالی صلح حضور داشتند اما امسال به12 تن افزایش یافته که این نتیجه دادخواهی شبکه زنان افغان و دیگر دادخواهان است ».
خانم سروری یکی دیگر از دلایل عدم حضور زنان در سطح رهبری را عدم باورمندی زنان به توانمندی خودشان دانسته و میگوید: «به زنان تلقین شده که نمیتوانند، به همین دلیل زنان هم باور کرده اند که توانایی شان کم است ».
در همین حال وحیده عزیزی کارشناس جندر ولایت روی صلاحیتهای کافی برای زنان به منظور اثبات نقش شان تاکید کرد.
خانم عزیزی به این باور است که دوسال از این قطعنامه میگذرد و در بررسی که سال گذشته شد کار این قطعنامه رضایت بخش بوده است.
وحیده عزیزی روی نقش زنان در سطوح تصمیم گیری تاکید کرده، می افزاید: «مشکلاتی را که امروز در بخش زنان شاهد هستیم، عدم باورمندی به ظرفیت زنان و مشکلات اجتماعی که باعث عدم حضور آنها در ردههای تصمیمگیری است، باید برای رفع این چالشها، صلاحیتهای کافی برای زنان داده شود تا بتوانند نقش خود را ثابت کنند».
شماری دیگر از آگاهان امور زنان نیز بر ظرفیتسازی زنان تاکید کرده و آن را راهی برای اثبات نقش زنان میدانند.
ناهید نقشبندی، مسؤل جندر ریاست معارف میگوید: «ما در ریاست معارف برنامههای را برای بلندبردن ظرفیت تعلیمی شاگردان، مدیریت حفاظت و مصؤنیت، مدیریت شوراها و نقش کمیسیون منع خشونت علیه زنان داریم تا زمینهی نقش زنان را در سطوح رهبری را آماده کنیم ».
افغانستان در سال 2003 به قطعنامه 1325 ملحق شده است ، پلان عمل ملی دولت از 2015 تا 2020 است و این پلان در چهار بخش کار میکند که بخش مشارکت، پیشگیری و محافظت، رفاه و بهبود است.
گزارشگر: سیمین صدف