زنان در خیابان امنیت می‌خواهند

خیابان آزاری پدیده تازه‌ای نیست بلکه وجودی‌اش را تجربه‌های دختران دیروزی بیان می کند؛ صحبت‌های منصوره بانوی 65 ساله‌ای است که می‌گوید مادرش هر وقت چادر برقع نو یا شلوارهای سنتی زیبای افغانی می‌پوشید برای بیرون رفتن ترس و هراس زیادی را تحمل می‌کرد.

بیان این پدیده تا زمانی تابو بود که کسی جرأت صحبت کردن در این مورد را به خود نداده بود اما با راه‌اندازی کمپاین‌های مبارزه با خیابان آزاری این تابو شکسته شده و زنان به خود اجازه دادند تا در این مورد صحبت کرده و یا اعتراض نمایند.

اما کمپاین‌های زیادی که برای محو این پدیده صورت گرفت به باور شماری از زنان باعث تشدید این پدیده شده و تا کنون نتوانسته است میزان آنرا در جامعه کم کند.

زهرا رحیمی کارمند است و می‌گوید برای پیمودن مسیر گاهی پیاده می‌رود و گاهی به تاکسی یا سه چرخ سوار می‌شود. تجربه‌های تلخی را از خود و دوستانش در ذهن دارد، از نامه‌هایی که جلوی پای شان پرتاب میشد تا متلک‌های عجیب و لمس‌های فیزیکی در پیاده‌رو‌ها.

او می‌گوید دوستش از روزی که در تاکسی سوار شده و راننده جسارت این را به خودش داده بود تا دستش را روی پایش بگذارد؛ دیگر سوار تاکسی نشده است.

زهرا این گونه ادامه داد: “دوستش تا چندین روز حس بدی داشت، حس می‌کرد پایش کثیف است یا انگار از خودش نیست “.

زهرا می‌گوید اشتباه است اگر بگوییم دختری تجربه خیابان آزاری را ندارد به عقیده او کسی که از تجربه‌اش در این مورد انکار می‌کند در حقیقت جسارت بیانش را ندارد.

و اما به باور سونیتا کمپاین‌ها باعث تشدید این پدیده شده و راه و روش‌های متفاوت‌تری از خیابان‌آزاری را برای استفاده‌جویان یاد داده است.

او می‌گوید قبل از این کمپاین‌ها تجربه خیابان آزاری کمتر بود اما حالا تجربه‌ها به هزار رسیده است.

در عین حال، برخی به این عقیده اند که وجود این کمپاین‌ها برای آنان جرأت حرف زدن در این مورد را داده و حالا می‌توانند مشکل خود از را این ناحیه به راحتی بیان کنند.

سمیه می‌گوید روزی حرف زدن در این مورد برایش شرم بود اما حالا می‌تواند با خانواده‌اش برای رفع این مشکل صحبت کند.

زهره وندا نماینده گروه (رهبر بانوان همیشه پیروز) دختری است که برای نخستین بار در هرات ایده تحقیق در مورد این موضوع را مطرح کرده و گسترده‌گی آزار بانوان از این ناحیه را به اثبات رساند.

او گفت که این کمپاین برای مقابله با پدیده خیابان آزاری دو سال قبل به گونه خودجوش راه‌اندازی شد. به عقیده او هرچند که بعد از مدتی این (خیابان آزاری) سوژه‌‌ی کسب درآمد برای شماری از افراد شد اما به باور او این هم بی تاثیر نبوده و تاثیرات خود را در طولانی مدت نشان خواهد داد.

طاهره سجادی از اعضای دفتر صدا که تا کنون برای مبارزه با خیابان‌آزاری کارهای زیادی را انجام داده است می‌گوید برای صحبت کردن در مورد افزایش یا کاهش پدیده خیابان‌آزاری در جامعه باید اندکی تامل کرد زیرا تا کنون تحقیقی جامع مبنی بر اثبات آن صورت نگرفته است اما از دیدگاه او مهم این است که: “زمانیکه این موضوع بیان شد یک گفتمان راه اندازی شد و عده زیادی احساس کردند که می‌توانند در مورد این موضوع صحبت کنند و بیشتر در مورد آن فکر کنند. عده‌ی زیادی با نوشتن در شبکه‌های اجتماعی آنچه را که صحبت کردن در موردش، برای سال‌ها در افغانستان تابو بود را شکسته و در مورد آن صحبت کردند “.

به باور خانم سجادی شاید همین دلیلی برای تصور شماری از افرادی در مورد افزایش این پدیده باشد.

زهره وندا می‌گوید اگر در کنار آگاهی‌دهی در مورد پیامدهای قانونی آن با استناد به قانون منع خشونت علیه زنان نیز صحبت شود این گونه میزان شیوع این پدیده در جامعه کمتر خواهد شد.

گزارشگر: زینب محسنی