زنان و وجود محدودیت‌ها در تحصیل

هر فردی حق دارد در مورد آینده و زندگی‌اش تصمیم گیرد و زندگی را بر اساس رضایتمندی خود از چگونه‌بودن اوضاع پیش برد اما در بین زنان هستند افرادی که می‌گویند نمی‌توانند بر اساس علایق خود کار و یا تحصیل کنند.

شکیلا عزیزی علاقه شدیدی به رشته حقوق و علوم سیاسی دارد اما طب می‌خواند. می‌گوید تحت تاثیر حرف مردم و بدون اندیشیدن در مورد علایق خودش این تصمیم را گرفته است.

شکیلا می‌گوید: «نمی‌توانستم. خانواده‌ام انتظارات زیادی از من داشتند باور دارم اگراین رشته را نمی‌خواندم آنان را ناامید و آزرده خاطر می‌کردم ».

او گفت دوران مدرسه را در یکی از مدارس معتبر شهر به پایان رسانده است و به همین دلیل سطح انتظارات خانواده و دوستان از او خیلی بالا بود. اگر پزشکی را نمی‌خواند در ذهن اطرافیانش تصور اینکه گویا وی بی‌لیاقت است شکل می‌گرفت.

شکیلا می‌گوید هر چند که از رشته فعلی‌اش هم ناراض نیست و با پیشبرد درس‌ها حالا آن هم برایش جذابیت‌هایی دارد اما فکر می‌کند اگر حقوق را می‌خواند می‌توانست پیشرفت‌های بیشتری داشته باشد.

کم نیستند افرادی که با بله گفتن به حرف اطرافیان شان زندگی خود را پیش می‌برند آن‌ها زیبایی آینده شان را با چشم دیگران نظاره می‌کنند.

گاهی حس از خودگذری بیش از حدی که در وجود ما زنان وجود دارد عمری حسرت و پشیمانی برای ما هدیه می‌دهد؛ سخنان دختریست که روزهای کودکی‌اش را با مداد رنگی سپری کرده است.

فوزیه محبوب می‌گوید از هنر و دیدن هنرمندان در هنگام خلق آثار‌های هنری‌شان لذت می‌برد اما حسرت اینکه نتوانست آن را حرفه‌ای فرا گیرد تا ابد با او خواهد ماند.

فوزیه پرستاری خوانده است و فعلا مطابق رشته‌اش کار می‌کند. او می‌گوید ثانیه ثانیه‌ی کارش را با عشق انجام می‌دهد اما یک هنرمند نیست: «با این وجود من صدای هنر را در خود خفه نساخته‌ام. در اتاقم هر چه برای دکور استفاده شده کار خودم است. کتاب‌های زیادی خریدم. تمرین خطاطی می‌کنم. من هنر حکاکی را نیز برای خود به تجربه کرده‌ام. این کارها مرا سرحال نگه می‌دارد ».

با این حال جامعه‌شناسان باور بر این دارند که این خود نوعی خشونت از نوع خشونت‌های روانی است که در درازمدت می‌تواند باعث سلب اعتماد به‌نفس افراد شده و آنان به این باور رسند که بدون دخالت فردی دیگر تصمیمی درست برای آینده خود اتخاذ  کرده نمی‌توانند.

علی احمد کاوه استاد دانشگاه و جامعه شناس در هرات، می‌گوید:«کلیشه‌های فرهنگی حاکم در جامعه سبب شده تا رشته تحصیلی به دختران تحمیل شود. جامعه در مسایل جنسیتی حساس‌تر است به خصوص جامعه ما که تعدادی از رشته‌ها را تعیین کرده که گروه‌های جنسیتی خاصی انتخاب کنند ».

بنا به گفته‌های آقای کاوه چالش‌ها و عوامل متعددی در جامعه وجود دارد که در کنار هم قرار گرفته و باعث تحمیل خواست والدین بر دختران‌شان می‌گردد.

گزارشگر: زینب محسنی