زرغونه ولی: «از اختطاریه‌ها و تهدیدها نهراسیدم و در کنار زنان ماندم»

«بهترين سال‌هاى زندگى‌ام را با دشوارى‌هاى جنگ، اختناق و ترور، شجاعانه با كار در سازمان دموكراتيك زنان  افغانستان در حل مشكلات زنان شهر و تمام قريه‌های ولايت كابل مانند يك قوت بزرگ در پهلوى زنان درلب ديگدان و تندور، در پهلوى تشت كالا شوى، در بخش آموزش سواد، بلند بردن سطح آگاهى از حقوق وآزادى‌هاى شان و آموزش مسلك وبيرون شدن از چهار ديوارى خانه تلاش كردم ». این بخشی از سخنان ( زرغونه ولی) شاعر، نویسنده و فعال حقوق زن است که در ادامه می‌خوانید.

معرفی

نخست سلام و ادب به هموطنان  عزيز و دست اندر كاران فعال خبرگزاری بانوان افغانستان در راستای انعکاس مشکلات زنان، تقديم مى دارم و تشكر مى‌نمايم كه به من هم منحيث يكى از فعالان مدنى  زنان و فعال فرهنگى اجتماعى و سياسى در اروپا موقع داديد تا در وبسایت وزين شما مصاحبه داشته باشم.

زرغونه «ولى» هستم متولد افغانستان، در خانواده‌ی روشنفكر متولد شدم مادربزرگ‌ام از كهنه كاران معارف كشور است.

تحصيلات ثانوى را در ليسه سوريا به اتمام رساندم و تحصيلات عالى را در پيداگوژى (علم تعلیم و تربیت اطفال) كابل رشته ادبيات درى البته با يك سال دوره پركتيك در خارج از كشور به سويه ليسانس به پایان رساندم.

فعالیت‌ها

كارهاى اجتماعى‌ام را از بسيار نوجوانى از دوره مكتب شروع كردم  و نوشته‌ها ومقالات‌ام هميشه در چارت‌هاى مكاتب براى استفاده متعلمان نشر مى‌شد.

بعد از ختم تحصيلات منحيث معلم، در پرورشگاه وطن، منحيث مربى اطفال يتيم و بى سرپرست ايفای وظيفه نمودم ولى مدتى نگذشت كه علاقمند كارهاى اجتماعى و كمك به زنان، جوانان، پيشه‌وران  و مردم گريده‌ا‌م  زيرا در آن زمان هم چالش فراوان در مقابل زنان و جوانان و كارگران وجود داشت و با احساس عالى در حل مشكلات آنان  شتافتم.

بهترين سال‌هاى زندگى‌ام را با دشوارى‌هاى جنگ، اختناق و ترور، شجاعانه با كار در سازمان دموكراتيك زنان  افغانستان در حل مشكلات زنان شهر و تمام قريه‌های ولايت كابل مانند يك قوت بزرگ در پهلوى زنان درلب ديگدان و تنور، در پهلوى تشت كالا شوى، در بخش آموزش سواد، بلند بردن سطح آگاهى از حقوق وآزادى‌هاى شان و آموزش مسلك وبيرون شدن از چهار ديوارى خانه تلاش كردم. البته هيچگاه از اخطاريه‌ها و تهديدهاى مخالفان نترسيدم. با وجود ترور و خطر انفجار مين در ولسوالى‌هاى شهر كابل، بى هراسانه گام‌هاى ارزنده  گذاشته و كلكتيف وسيع زنان را از شهر و ولايات كشور با خود داشتم واكثريت شان را با ايجاد كلوپ‌هاى زنان شامل فراگيرى مسلك خياطى، سوزن دوزى، قالين بافى وغيره از اين طريق شامل كار نمودم .

در قسمت كمك و مواظبت به بازماندگان شهدا كه بيشترين شان را زنان و اطفال تشكيل مى‌دادند كار كرد‌های داشتم كه با مدال‌ها و تقدير نامه در آن دوران از من تقدير به عمل آمد.

مدتى هم در اتحاديه‌هاى صنفى افغانستان با كارگران و پيشه وران کارکردم.

با استفاده از تجارب دست داشته در تمام اداره‌های تحصيلى، مكاتب و دانشگاه‌هاى شهر كابل در بين جوانان با ابتكارات كارى و معرفى جوانان به بورس‌هاى خارج از كشور اعم از تخنيك، تحصيلات مسلكى، تحصيلات عالى، بريگاردهاى نظم اجتماعى، بريگاردهاى كار و ساختمانى، براه اندازى مسابقات ورزشى ،سمينارها ،كنفرانس‌ها، وغيره با تيم كارى خود مشتركاً فعاليت‌هاى چشمگيرى را انجام دادام.

از آن جايكه عشق به وطن و مردم خود داشتم نخواستم كشور را ترك كنم در تمام جنگ ها و مشكلات در پهلوى هموطنانم باقى ماندم ولى روزگار تلخ و سياه آن دوره و تهديدهاى متواتر از طرف طالبان و خطر مرگ و زندگى، من و خانواده‌ام را مجبور به ترك وطن كرد. بعد از سفر طولانى و مشكلات مهاجرت و آوره‌گى بالاخره در سال 1999 به كشور آلمان آمدم و تحصیلاتم را در رشته‌ی پرستاری ادامه دادم و با موفقیت نیز این رشته را به پایان رساندم که فعلا نیز به عنوان پرستار در یکی از بیمارستان‌‌های جرمنی مصروف کار هستم.

در کنار این عضو هیأت رهبرى شوراى سراسرى زنان آلمان و مسوول اقتصادی آن شورا و عضو كمسيون كنترول و نظارت آن شورا  را هم عهده دار شدم. بعد از زمان كوتاهی مسوول اروپاى زنان در اروپا گرديدم ودر سطح رهبرى حزب متحد ملى، عضو هيأت رهبرى و مسوول امور اجتماعى زنان و جوانان بودم.

مكتب‌هاى زبان درى را در كشورهاى ازبكستان، ايران، مسكو وهامبورگ ايجاد كردم و جوانانی كه در فرهنگ دوگانه بزرگ شده بودند از سواد زبان فارسى بهره‌مند شدند كه مايه افتخارات من است و مستحق به تقديرنامه‌ی (سرخ انتگراسيون) هامبورگ گريده‌ام.

انگیزه‌ی ایجاد تلویزیون دریچه‌ی بهار

تلویزیون «دريچه‌ی بهار» صدای است بخاطر كار بزرگ روشنگری و مبارزه عليه نابرابری‌ها و نابسامانی‌های موجود افغانستان و سيمای از واقعيت‌ها.

مسوولیت این تلویزیون را خودم و همکارم آقای صمد کارمند به عهده داریم.

 تلويزيون اروپايى دريچه بهار معرفى از  ادبيات و فرهنگ ما بوده و بيانی است از سياست‌های گذشته و موجود افغانستان و جهان که با ديد باز وعينی بدون تعصب، به قضايا مي‌پردازد و راه اتحاد وهمبستگى تمام اقوام واقشار كشور تلاش مى‌ورزد.

برنامه‌هاى این تلویزون، شامل ميز مدور سيماي مهاجر، ميز مدور خشونت عليه زنان،  ميز مدور جوانان و فرهنگ دوگانه، گفتمان سياسى در مورد مسائل مهم سياسى روز ، لحظه‌ی با هنرمند و ديدگاه‌هاى شخصيت‌ها در مورد برنامه‌ها نشر مى شود .

ما مى‌خواهم دريچه‌ی بهار صداى رساى زنان، جوانان، اطفال و تمام مردم ساكن كشور اعم از تاجك، هزاره، ازبيك، پشيه‌يى، هندو وغيره  باشد.

ایجاد تارنمایی «مروارید سبز»

در آغاز سال 2017 دست به ایجاد تارنماى وزين مرواريد سبز زدم كه بيشتر مورد حمايت شخصيت‌هاى سياسى، فرهنگى و اجتماعى كشور قرار گرفت. عضويت تحرير اين تارنما را محترم صمد كارمند از جمله شخصيت‌هاى فرهنگى و سياسى كشور به عهده دارد وباز هم تريبون ديگرى براى بلند كردن صداى زنان،جوانان و مردم ما است که بیشترین نشرات این تارنما به زنان اختصاص داده شده است.

تعداى از بانوان فعال داخل و خارج از كشور همكاران قلمى و نظرى ما هستند.

ادرس سايت مرواريد سبز

 http://www.morwaridsabz.com/

کتاب‌ها و مقاله‌ها‌ی

نخستين ديباچه اشعارم  بنام موج الهام با تقريظ شاعر بلند پايه زبان فارسى (درى )  محترم شير محمد استوار در كابل اقبال چاپ يافت ومورد استقبال هموطنان قرار گرفت.

نشر كتاب دوم من نزدیک است و همچنان چاپ كتابى از مقالات را در نظر دارم اگر عمر و صحتمندى مرا يارى كرد كوشش مى نمايم بهترين‌ها را براى هموطنانم تقديم نمايم .

بنابر تجارب كارى، مقالات زیادی را در مورد چالش‌های زنان و جوانان نوشته‌ام و در سايت‌هاى اینترنتى داخل و خارج كشور نشر شد است که از آن‌ جمله‌ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

١-  زنان و روشنگرى، تا به رهايى نرسيم به آزادى نمى‌رسيم

٢-   خشونت عليه زنان (سياه وسفيد)

٣-  تجاوز و ترور شخصيت و حريم شخصى  زنان افغانستان

٤-  زنان افغانستان و اعتياد مواد مخدر

5-  جوانان با فرهنگ دو گانه درخارج از كشور

 ٦- زنان كشور وزندان‌هاى افغانستان

 ٧- فيمينسيم چيست؟

٧- گدايی زنان و اطفال در افغانستان

٨- افغانستان تخته خيز جنگ عليه روسيه،

٩- چالش‌ها و دشواری‌های زنان افغانستان در مهاجرت.

١٠- فرخنده را فراموش نكيد

و ده‌ها مقاله‌ی ديگر

سخن آخر

خشونت عليه زنان در كشور به اوج خود رسيده واز مرز كشور هم عبور كرده است كه ما شاهد قتل‌ها، سنگسارها و ترورهاى زنان هستیم.

در اين عرصه توجه بانوان فعال داخل كشور را با ايجاد نهادها، شوراها، اتحاديه‌ها و بسيج زنان خواهانم.

موفقيت‎هاى بيشتر خبرگزای بانوان افغانستان را بخاطر بلند كردن صداى زنان رنجديده كشور آرزو دارم

قامت تان بر افراشته باد.

مصاحبه کننده: سودابه احراری

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا