نگرانی از وضعیت زنان در بغلان
خدیجه یقین، رئیس امور زنان ولایت بغلان است. او در سال 1368 از بخش پلانگزاری رشتهی اقتصاد دانشگاه کابل فارغ شد. مدتی در وزاریت خارجه و معارف کار کرده است. مدتی هم در دانشگاه کابل استاد بود. حالا مدت چهار سال است که به عنوان رئیس امور زنان ولایت بغلان ایفای وظیفه میکند. برای بررسی وضعیت زنان در ولایت بعلان، خبرگزاری بانوان افغانستان با وی گفتگویی را انجام داده است که در ادامه میخوانید.
پرسش: در ابتدا اگر تحلیلی از وضعیت زنان در ولایت بغلان داشته باشید.
پاسخ: با در نظر داشت واقعات اخیر وضعیت زنان در ولایت بغلان نگران کنندهاست، در طول سالیان متمادی زنان مورد خشونت قرار گرفته اند، به گونهی که حتی در خانواده که میتواند امنترین مکان برای زنان باشد مورد خشونت قرار گرفته اند و سپس این خشونتها به اجتماع سرایت کرده و در ساختار اجتماع جای گرفته است، پس در کل میتوانم بگویم که وضعیت زنان در ولایت بغلان چندان رضایت بخش نیست و گراف خشونتهای بسیار بالاست. اما در بخش دسترسی به تعلیم و تربیه، تجارتهای کوچک و زراعت تا حدی قناعت بخش است.
پرسش: آمار خشونتها علیه زنان در بغلان چگونه است؟
پاسخ: وضعیت زنان در بغلان چندان تعریفی ندارد و هنوز هم دختران در بدل خون داده میشوند، ازدواج شان به شکل خرید و فروش است. در این اواخر ما چند قضیه خشونتهای فجیح را در بغلان داشتیم که بسیار تکان دهنده بود.
در حالیکه خداوند میفرماید (برندارد هیچ بردارنده بار دیگری را). اما امروز بزرگان قوم ما خلاف معیارهای اسلام عمل کرده دختران را خونبها میدهند و زمانی که زن تحت این شرایط به ازدواج داده میشود یا مجبور به خودکشی شده یا از منزل فرار میکند که این مسئله منجر به قتلهای ناموسی شده و اینهمه ناشی از سوء تعبیر از آموزههای دینی است.
پرسش: چقدر از دختران بغلان به تحصیلات عالی دسترسی دارند؟
پاسخ: برخلاف دیگر حوزهها وضعیت تحصیلی زنان در این ولایت خوب است. در حدود47 درصد دانشجویان و دانشآموزان در این ولایت دختران هستند.
ما در این ولایت یک دانشگاه دولتی و سه دانشگاه خصوصی و چندین انستیتوت و دارالمعلمین برای تحصیلات نیمه عالی زنان داریم و در عرصهی تحصیل حتی در ولسوالیهای ما هم محدودیتی برای دختران وجود ندارد.
پرسش: شما به عنوان رییس امور زنان در این ولایت چه کار بنیادی برای بهبود وضعیت زنان انجام داده اید؟
پاسخ: توانستم که از طریق ریاست امور زنان سیمنارهایی در رابطه با مسائل حقوقی برای زنان و مردان برگزار کنم من و همکارانم سعی کردیم با برگزاری سیمنارها در باب مسائل حقوقی گراف خشونتها را پائین بیاوریم، و کار متفاوتی را که ما کردیم برنامههای آگهیدهی حقوقی را که شامل پنجاه برنامه بود درهفت ولسوالی این ولایت برای زنان و مردان برگزار کردیم تا زن و مرد به صورت مشترک سهم بگیرند و وظایف و مسؤلیتهای فردی و خانوادهگیشان را بدانند.
ایجاد یک شبکهی تلفنی بین هفت ولسوالی و تعیین چهار نمایندهی زن در هر ولسوالی، برای گزارش واقعات خشونت، نیز کارهای است که از طرف ادارهی ما برای زنان صورت گرفته است، زمانی که یک واقعه گزارش میشود به هفت ولسوالی از طریق سیمهای مشترک میرسد و اینگونه قضایای خشونت زودتر گزارش و پیگیری میشود.
همچنین درتلاش هستیم تا بتوانیم حداقل سی درصد حضور زنان را در ادارههای دولتی بغلان داشته باشی هر چند به زودی ممکن نیست و این مسئله به شکل یک پلان ده ساله مطرح است اما تا جایی توانستیم موفق شویم.
در بخش زنان تجارت پیشه هم توانستیم در بغلان زنانی که به صورت پراکنده کار میکردند برای آنها انجمنی ایجاد کنیم چون من مطمئنم که زن بغلان با انگشتان ظریف خود میتوانند کاری بکنند که یک ماشین نمیتواند انجام دهد و ما در این انجمن توانستیم در حدود چهارصد خانم را داشته باشیم که از این طریق به استقلالیت مالی رسیده اند.
پرسش: در اخیر اگر گفتنی داشته باشید؟
پاسخ: یک پیام برای خانوادهها دارم، اینکه آنها باید تعصب موجود که در دین و فرهنگ مدنی ما اصلا ندارد را دور کرده، بین دختران و پسران تبعیض قایل نشوند و بدانند که زنان و مردان در موارد مختلف از حقوق یکسان از جمله حق تحصیل، حق انتخاب همسر و دیگر حقوق برخوردارند.
ترتیب: سیمین صدف