مریم کوفی:متاسفانه نتوانستیم برای مردم کار ارزندهی انجام دهیم
مصاحبه کننده: سودابه احراری
«متاسفانه کاری که ما باید می‌کردیم را نکردیم. چرا؟ چون نه حکومت محلی و نه هم حکومت مرکزی با ما همکاری نکردند. به جز این که فقط از پشت میکروفون حرف بزنیم دیگه هیچ کاری نکردیم و از دست ما هم ساخته نیست.» این قسمتی از گفته‌های مریم کوفی نماینده مردم ولایت تخار در مجلس نمایندگان، پیرامون وضعیت زنان ولایت تخار است که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: وضعیت زنان در ولایت تخار را چگونه بررسی می‌کنید؟
پاسخ: در کل در ولایت تخار آنطور که باید وضعیت زنان خوب نیست. زنان در این ولایت با مشکلات زیاد روبرو هستند. در بخش آموزش و پرورش، زراعت، سهم زنان در اداره‌های دولتی کمتر توجه شده است. وضعیت زنان در بخش معارف چندان خوب نیست. شمار زیادی از دختران دانش‌آموخته‌این ولایت در بیکاری به سر می‌برند و به اداره‌های دولتی کار کرده نمی‌توانند. سهم زنان در قسمت راه یافتن به دانشگاه و دسترسی شان به بورسیه‌های تحصیلی بسیار اندک است. اگر به بحث خشونت اشاره کنیم زنان هنوز هم با آن دست و پنجه نرم کرده و انواع خشونت‌ها را تجربه می‌کنند.
پرسش: چند درصد از زنان در اداره‌های دولتی و پست‌های کلیدی نقش دارند.؟
پاسخ: زنان در اداره‌های دولتی هیچ نقشی ندارند. تنها رییس امور زنان است که او هم بصورت نمایشی است. که چندان مفید هم واقع نشده است. ما در هیچ اداره زنی را نمی‌بینیم نه معاون والی زن است نه سکرتر والی زن است. نه کار و امور اجتماعی خانم است زنان زیاد سعی وتلاش هم کردند اما برادر های ما پست ها را میگیرند یا این که خرید و فروش میشود یا بر اساس روابطی که دارند جابجا میشوند اینجا روابط بر ضوابط حاکم است. در کل گفته می‌توانم که زنان در ولایت تخار در سطح رهبری حضور ندارند باید در شورای عالی صلح زنان باشند اما نستند تنها در بست های کوچک دولتی هم که حضور دارند آن بستهای هم به بسیار دشواری به دست‌آید.
پرسش: در قسمت تعلیم و تربیه وضعیت زنان ولایت تخار چگونه است؟
پاسخ: وضعیت زنان در این بخش هم چندان رضایت بخش نیست. همه چیز براساس روابط انجام میشود. زنان به دانشگاه‌ها راه یافته نمی‌توانند. فقط در بخش تحصیلات عالی خصوصی است که زنان تا اندازه می‌توانند اشتراک کنند.
پرسش: دستررسی زنان به نهادهای عدلی و قضایی چگونه است؟
پاسخ: زنان در ولایت تخار به نهادهای عدلی و قضایی تا اندازه دسترسی دارند. اما بحث این است که برخورد نهاندهای علی و قضایی در برابر زنان چگونه است؟ که من در این مورد اظهار نظر کرده نمی‌توانم.
من فکر می‌کنم دلیل اصلی این همه مشکلاتی که اشاره شد مردستیزی در سراتاسر کشور به ویژه در ولایت تخار است. وجود ملاهای است که به زنان توهین کردند وآن‌ها را بی حیا و بی حجاب خطاب کردند و این طور روحیه زنان را ضعیف ساختند. شما شاهد بودید که چندی قبل رییس شورای علمای تخار زنان را بی حیاترین قشر خطاب کرد و زنان از این ناحیه بسیار مایوس شدند و سر روحیه شان تاثیر گذاشت.
پرسش: گراف خشونت‌ها در این ولایت چگونه است؟ آیا مانند ولایت غور بالاست؟
پاسخ: در این ولایت انواع خشونت‌های حاد و جود دارد و این چیزی است که ما در کل ولایت کشور شاهد آن هستیم. آمار خشونت در ولایت تخار نسبت به ولایت غور کمی پایین تر است. ولی باز هم این جا زنان با خشونت‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند و ما از وزرات امور زنان، حکومت محلی و مرکزی می‌خواهیم که به زنان در این ولایت توجه کنند.
پرسش: به عنوان نماینده مردم ولایت تخار شما چه کاری را برای بهبود وضعیت زنان انجام داده‌اید که موثر واقع شده است؟
پاسخ: متاسفانه کاری که ما باید می‌کردیم را نکردیم. چرا؟ چون نه حکومت محلی و نه هم حکومت مرکزی با ما همکاری نکردند. به جز این که فقط از پشت میکروفون حرف بزنیم دیگه هیچ کاری نکردیم و از دست ما هم ساخته نیست.
