استادان زن و حکایت شان از چالش‌های دوره ماستری

گزارشگر: رویا فضلی

سالانه شمار زیادی از استادان زن از دانشکده‌های مختلف  ولایت هرات جهت ادامه تحصیل به خارج از کشور می‌روند با  توجه به رایگان بودن هزینه تحصیل، آن‌ها اما از یک سری چالش‌های چون مصارف تحصیل و مکان بودوباش سخن می‌زنند.

به باور این استادان تحصیل در خارج از کشور سطح دانش را بالا می‌برد اما دشواری‌های را نیز در پی دارد.

 خدیجه مختارزاده استاد دانشکده اداره و پالیسی عامه دانشگاه هرات که جهت ادامه تحصیل به کشور هند سفر کرده بود از دشواری‌های این سفر چنین می‌گوید:« با توجه به این که هزینه تحصیل ما رایگان بود اما ما خوابگاه نداشتیم، پول نبود که کرایه خانه را پرداخت کنیم در کنار این مسیر دانشگاه تا اتاق ما بسیار خطرناک بود.»

خانم مختار زاده می‌افزاید تنها مشکلات شان به هزینه تحصیل و نبود خوابگاه خلاصه نمی‌شد او می‌گوید:« در روزهای نخست تحصیل، جلو تعدادی ازهم صنفی‌هایم را دزدان گرفته و دونفر از هم‌شهریانم را با ضربه چاقو زخمی ساختند، ما بعد از این واقعه شجاعت خود را از دست دادیم این بزرگترین صدمه روحی برای گروه ما  بود.»

خدیجه مختارزاده می‌گوید برای حل این مشکل به سفارت افغانستان در هندوستان مراجعه کرده اما به مشکل‌اش رسیدگی نشده است.

تنها خانم مختارزاده نیست که با این چالش‌ها مواجعه شده است. لاله آذر استاد دانشکده کامپیوترساینس نیز از مشکلات‌اش در دوران ماستری‌ می‌گوید:« من هشت ماه قبل، دوران ماستری خویش را در کشور جرمنی سپری نموده و توانستم دراین مدت در کنار آموزش، آگاهی‌های فراوان نیز حاصل نمایم. طبق تفاهم نامه‌ی که دولت افغانستان با دولت جرمنی امضا نموده ما در جریان تحصیل از امتیازات مصارف دوره‌ی آموزش، ویزه، تکت رفت و برگشت، خوابگاه و معاش ماهوار برخوردار بودیم ، اما زمانی که  در جرمنی رسیدیم باید از پول خود لوازم آموزیشی و مصارف خود را می پرداختیم بعدا دولت جرمنی پول را برای مان می داد و این برای مان نگران کننده بود.»

این در حالیست که مسوولان دانشگاه هرات این گفته‌ها را رد کرده و می‌گویند تا حال  شکایت رسمی از استادان مبنی بر مشکلات  در دوران ماستری  برای شان نرسیده است.

بصیر احمد دانشیار آمر ارتباطات و آگاهی عامه دانشگاه هرات می گوید:« ممگن است بعضی از کوتاهی‌ها در این راستا از سوی نماینده گان سیاسی  دولت افغانستان و دولت کشورهای خارجی وجود داشته باشد، اما نیاز است تا خود استادان دادخواهی کنند. ولی تا حال به ریاست دانشگاه چنین شکایتی نیامده است.»

آقای دانشیار می گوید: ریاست دانشگاه هرات سالانه با تمام کشورها در چارچوب قوانین و لوایح و طرزالعمل بین المللی ارتباط برقرار می‌نماید و بعدا استادان را برای ادامه تحصیل  روان می‌کند.