زنان، قربانیان مستقیم و غیر مستقیم جنگ!
نگارنده: نسیمه همدرد
افغانستان کشوری است که دو نسل‌اش در بستر جنگ و درگیری بزرگ شده‌اند. با چهره‌های گوناگونی از جنگ آشنا شده و گونه‌های مختلفی از رنج‌ها و دردهای ناشی از جنگ و درگیری را تجربه کرده اند. نتیجه‌اش، کشته شدن میلیون‌ها تن، معلولیت میلیون‌ها تن، بی‌خانمانی میلیون‌ها تن و همچنان آسیب‌پذیری میلیون‌ها تن دیگر!
گاهی با انگلیس، زمانی با روس‌ها، گاهی بین خود و حالا با امریکا. جنگ، جنگ، جنگ!! جنگ و بدبختی برخاسته از آن ماندگارترین واقعیت حیات انسان افغانستانی!
تاثیرات روانی جنگ بالای زنان و کودکان چیست؟ جنگ بر زنان و کودکان چه کرده است؟ بسته کردن فضای اجتماع به زنان، نخستین پیامد منفی جنگ برای زنان پنداشته می‌شود. این، در واقع ریشه‌یی ترین عامل در عقب مانده‌گی زنان است. عقب مانده‌گی‌ای که تلاش‌های پرهزنیه هفده سال اخیر نیز قادر به تغییر چنین وضعیت نشده است.
اشتغال مردان در جنگ، زنان را از چند لحاظ تحت تاثیر قرار می‌دهد. به عهده گرفتن بیشتر مسوولیت‌های خانواده، تقبل ریاضت اقتصادی و تحمل فشار روحی، این‌ها درشت عناوین یک مبحثی می‌توانند باشند که در مورد چگونگی تاثیرات جنگ بالای زنان و کودکان راه اندازی شود.
افزایش میزان خشونت، تجاوز و گرفتن فرصت‌های انتخاب همسر و زمینه تعلیم و تحصیل از زنان، پیامدهای منفی دیگر جنگ بر زنان و البته کودکان است.
البته تازه گروه تروریستی داعش از راه رسیده که نه تنها با جنگ و خشونت ورزی فضای را برای زنان تنگ‌تر و خشونت‌بارتر کرده است، به گونه مستقیم به حریم شخصی و خانواده‌گی زنان تعرض می‌کند. استفاده از زنان منحیث برده جنسی، به زورگرفتن زنان و مجبور ساختن زنان به گرفتن اسلحه و اشتراک در جنگ، از نمونه‌های بارز عملکرد گروه متحجر داعش است که حیات زنان هرچه بیشتر به مخاطره روبرو کرده است.
اخبار و موضوعاتی ازین دست می‌تواند روان هر زنی را نگران و آشفته سازد. این‌که شاید روزی نوبت آن‌ها برسد!
حالا به کودکانی فکر کنیم که مادران شان برده جنسی داعش باشند و یا در فضای مصیبت باری بزرگ شوند که داعش و گروه‌های امثال آن ایجاد می‌کنند. سرنوشت این گونه کودکان چه خواهد شد؟
قدر مسلم این که جنگ در افغانستان نه تنها عزیزان تعداد زیادی از زنان را از آنان گرفته و سیاه پوش شان کرده بلکه در ابعاد مختلف زندگی نیز آنان را به شدت متاثر ساخته است. این چیزی است که باید کاویده شود.
دولت اگر منحیث نهادی که باید از حقوق و زنده گی زنان در برابر تهدید های چند سویه به وظایف و مکلفیت‌هایش عمل نمی‌کند، دستکم روی برنامه‌هایی کار کند که زنان آسیب‌پذیر را به شکلی مورد حمایت قراردهد.
