پارلمان افغانستان؛ ناکام ترین پارلمان دنیا

مصاحبه کننده: سودابه احراری

«در مجموع و بطور عام اگر بگویم اصلا از کار خود، و وکلای دیگر راضی نیستم . چون پارلمان‌ها باید یک نگاه عام داشته و منافع عام را در نظر بگیرند. این پارلمان است که براساس صلاحیت‌های قانون اساسی باید از عملکرد حکومت نظارت کند تا ارائه خدمات به مردم منصافانه باشد، فساد، بی عدالتی و حق تلفی نباشد. متاسفانه ناکام ترین پارلمان دنیا پارلمان افغانستان است…» این بخشی از سخنان مسعوده کروخی نماینده مردم هرات در مجلس نمایندگان است که در ادامه می‌خوانید.

زندگی شخصی، تحصیلات

مسعوده کروخی هستم. در سال 1938 در ولسوالی کروخ ولایت هرات تولد شدم. در لیسه‎های گوهرشادبگم و مهری هروی مکتب را به پایان رساندم. بعد شامل امتحان کانکور شدم. خلاف میل خود و طبق میل خانواده به رشته دواسازی رفتم. هیچ علاقه به این رشته نداشتم رشته حقوق را دوست داشتم. اما خلاف خواست خود به کابل رفتم و این رشته را ادامه دادم. بعد از دوسال بخاطر جنگ و ناامنی‌ها درس را نیمه تمام گذاشته و دوباره به هرات برگشتم و این جا در هرات خلاف میل خود دارالمعلمین را در رشته کیمیا و بیولوژی خواندم. بعداز فراغت به لیسه گوهرشاد معلم شدم. در کنار معلمی فعالیت‌های اجتماعی نیز داشتم.

مبارزه برای زنان

بعداز سقوط طالبان من وارد اجتماع شدم. با توجه به این که همان وقت از طرف موسسات کار با معاش زیاد برایم پشنهاد شد. قبول نکردم و ترجیع دادم با مردم و به ویژه با زنان کار کنم من همان زمان نصف روز مکتب بودم نصف روز دیگر را در مجتمع‌های خدماتی همراه مردم کار می‌کردم. با هزارها زن جلسه‌های مردمی داشتم و زنان را سمت وسو دادم. برای خدمت به زنان به والسوالی‌ها رفتم کارهای زیادی انجام دادم و نتیجه آن را هم دیدم.

انگیزه رفتن به پارلمان

انگیزه رفتن من به پارلمان این بود که خواستم صدای برحق زنان هرات و زنان افغانستان باشم. به این واسطه رفتم که از مردم و زنان وحق وشان دفاع که نه بخاطر این که مشهور شوم، زر اندوزی کنم، قدرت بگیرم و با خارجی‌ها روابط برقرار کنم.

مشکلات در پارلمان

ما باید یک واقعیت را بپذیریم که ما زن هستیم و در تمام دنیا بین زن و مرد فرق وجود دارد. ما زنان مشکل خاصی نداریم ولی با آن هم زنان در پارلمان روابط گسترده ندارند. آنقدر که مردان دست باز دارند زنان ندارند و دیدگاه بسیار مردانه است. خلاصه شرایط جامعه ما ممانعت‌های خود را در راستای برنامه‌های کاری یک زن که در عرصه سیاست هم کار می‌کند دارد.

رضایت از کار

در مجموع و بطور عام اگر بگویم اصلا از کار خود، و وکلای دیگر راضی نیستم. چون پارلمان‌ها باید یک نگاه عام داشته و منافع عام را در نظر بگیرند. این پارلمان است که براساس صلاحیت‌های قانون اساسی باید از عملکرد حکومت نظارت کند تا ارائه خدمات به مردم منصافانه باشد، فساد، بی عدالتی و حق تلفی نباشد. متاسفانه ناکام ترین پارلمان دنیا پارلمان افغانستان است.هیچ گونه نظارتی ما وکلا نداریم. اگر امروز فساد بیداد می‌کند ضعف از ما است. اگر امروز افراد ناباب در بست‌های حکومتی گماشته می‌شوند گناه از ما وکلا است. ما کاری نکردیم که اداره‌ها و دروازه‌های وزارتخانه‌ها به روی مردم باز باشد در حقیقت ما آن‌ها را بسته نگهداشتیم تا به نوعی به مردم تبارز دهیم که فقط ما وکلا هستیم که مشکل شما را حل می‌کنیم. در حالی که من وکیل بصورت شخصی مشکل تمام مردم را نمی‌توانم حل کنم و دوسیه او را گرفتم به دروازه وزارتخانه یا کدام اداره دیگر ببرم. بناً از کاری که ما به نفع مردم به شکل عام کرده باشیم ناراض هستم.

بازخورد کار در بیرون

در بین وکلای پارلمان هیچ وکیلی مانند من از چوکی خشک معلمی به پارلمان راه نیافته. من در هنگام انتخابات به خدا قسم یک نفر را نان ندادم. این فقط رای مردم بود.مردم کار من را دیده من را انتخاب کردند. خدا شاهد است که از رای مردم نه استفاده سو کردم نه به وقت رای وزیران به معامله گرفتم. تنها این رای را بطور امانت به صلاح و خیر مردم استفاده کردم. یک اعتماد و باورمندی به صداقت و امانت نگهداری، بین من ومردم است. تا جای که من با مردم در ارتباط هستم از کارم راضی هستند.

دست‌آوردها

یکی از بزرگترین دست‌آوردهای من در طول دوره کاری تربیه شاگردانم بود. در هنگام معلمی من تنها به درس اکتفا نمی‌کردم بلکه در راه و روش زندگی آن‌ها را کمک می‌کردم. از افتخارات در دوره وکلات می‌توان گفت که هیچ وقت و به هیچکس تسلیم نشدم و به رای مردم خیانت نکردم.