زنان فعال هرات و شکایت از بدبینی‌ها

گزارشگر: سیمین صدف

فعالان مدنی زن در هرات از تهدیدها و بدبینی‌ها شکایت دارند و می‌گویند بارها به دلیل فعالیت‌های مدنی شان از طرف افراد و گروهای مختلف تهدید شده اند و همواره در اجتماع از سوی برخی از مردان مورد توهین و تحقیر قرار گرفته اند.

شماری از این زنان می‌گویند همواره از سوی برخی از مردان متهم به بد اخلاقی شده‌اند.

مژگان انتظار که هفت سال است فعالیت مدنی دارد می‌گوید نه تنها از سوی مردان بی‌سواد بلکه از سوی مردان با سواد و کسانیکه خودشان فعالیت‌های اجتماعی دارند توهین شده‌است.

او می‌گوید: “خشونت‌های جنسیتی علیه زنان در همه عرصه‌های کاری وجود دارد و منم به عنوان یکی از این زنان بارها شنیدم که پشت سرم حرف‌های بی ربط گفته شده و از انواع تهمت‌ها هم دریغ نکرده اند.”

شماری دیگر از این فعالان می‌گویند به دلیل فعالیت‌های مدنی شان بارها مشکلات امنیتی را تجربه کرده‌اند.

سپیده سخی که شش سال است در هرات فعالیت مدنی دارد می‌گوید در این مدت انواع مشکلات را تجربه کرده‌است.

او می‌افزاید: ” خانواده‌ام با کار من مشکل ندارند اما گاهی تحت تاثیر گفته‌های دیگران قرار گرفته و در تصمیم خود مبنی بر حمایت من متزلزل می‌شوند.”

او در ادامه می‌افزاید که بارها به دلیل فعالیت‌های اجتماعی‌اش از طریق افراد و گروه‌های مختلف تهدید لفظی شده‌است.

در همین حال شماری از فعالان حقوق زن به این باور اند که مردانی به زنان فعال برچسپ بد بودن می‌زنند که خودشان مشکل اخلاقی دارند.

سکینه حسینی می‌گوید:”مردانی که مشکل اخلاقی دارند زمانی که زنان را در اجتماع می‌بینند چون خودشان مشکل دارند فکر می‌کنند که این زنان هم مشکل اخلاقی دارند و به بدگویی می‌پردازند.”

او می‌افزاید که عدم پشتیبانی دولت از زنان فعال نیز باعث می‌شود تا مردم نیز به این زنان بدبین شوند و هرگاه مردی در محیط کاری زنی را اذیت کرده‌است با او بر خورد قانونی صورت نگرفته و این چنین است که روحیه زن ستیزی رشد می‌کند و زمانی که زنی کشته می‌شود بدون هیچ مدرکی به او بر چسپ بد اخلاقی زده می‌شود.

او در ادامه می‌افزاید:” برخی مردان به زنانی که دراجتماع کار می‌کنند به دید یک بازیچه نگاه می‌کنند.”

برخی از آگاهان امور دینی به این باور اند که مسئله بدبینی‌ها در مورد کار زنان ناشی از برداشت نادرست از آموزه‌های دینی است.

محمد جمعه حقانی استاد دانشگاه هرات به این باور است که ایجاد این نوع مشکلات از سوی مردان برای زنانی که فعالیت اجتماعی دارند بسته‌گی به تربیت آن‌ها دارد و هیچ آیه و حدیثی و جود ندارد که فعالیت زنان را به کلی در اجتماع منع کرده باشد.

او می‌افزاید: “در صدر اسلام هم زنان در فعالیت‌های مختلف با مردان سهیم بوده اند و نفس کار کردن زنان در اجتماع جایز است و در این رابطه هیچ ممانعتی و جود ندارد.”

او در ادامه صحبت‌هایش گفت که گمان بد در اسلام جایز نیست و این برمی‌گردد به تربیت اجتماعی و برداشت نادرست از آموزه‌های دینی که مردم دارند.

اما شماری از جامعه‌شناسان به این باور اند که فعالیت‌های مدنی زنان از اندیشه‌های مدرن بر می‌خیزد و این با اندیشه‌های سنتی در تضاد است.

عرفان ارزاز جامعه‌شناس می‌گوید: “فعالیت‌های مدنی زنان برای احقاق حقوق زنان از جمله مشارکت‌های سیاسی، اجتماعی و مدنی می‌تواند جایگاه مردان را به خطر مواجه سازد و این مسأله حساسیت جامعه را بر می‌انگیزاند.”

او در ادامه می‌افزاید: “اگر این روند ادامه پیدا کند می‌تواند کار زنان را محدود سازد طوریکه ما شاهد هستیم حالا هم زنان فقط در سطح شهر فعالیت دارند و کمتر در مناطق دور افتاده فعالیت می کنند.”

او می‌افزاید: برای حل این معضل زنان باید به زبان مردم صحبت کنند و مفاهیم و اصطلاحات مدرن را به زبان عامیانه به مردم بفهمانند تا مردم بدانند که آنان نمی‌خواهند جایگاه مردان را در جامعه به خطر بیاندازند بلکه می‌خواهند زنان را هم به جایگاه واقعی شان برسانند.