حس خود کم بینی؛ عامل ناراض بودن دختران از جنسیت شان
گزارشگر: سیمین صدف
حس خود کم بینی، حقیر شمردن، محرومیت از کار و تحصیل و عدم مشارکت در اجتماع باعث شده تا شماری از دختران از جنسیت شان ابراز نارضایتی کرده و آرزوی پسر بودن را داشته باشند.
شماری از دختران که از زن بودنشان راضی نیستند دلیل آن رامحروم بودن ازفرصتهای شغلی میدانند.
سعیده دختر دانشجوی است که گاهی از زن بودنش متنفر میشود و دلیل این تنفر را محرومیتهایش عنوان می کند.
او میافزاید: “بارها زمانی که میخواستم درخواست کار بدهم از طرف خانواده منع شدم و گفتند تو دختر هستی و ضرورت نیست بیرون شوی در حالیکه برادرانم هر جا که بخواهند میروند کار و تفریح میکنند و من فکر میکنم که آنها از من خوشبختتر اند.”
برخی دیگر از زنان نیز از جنسیت شان ابراز نارضایتی میکنند و از محرومیتهای شان سخن میزنند.
فرشته استوار میگوید: “از این که زن هستم راضی نیستم چون همه نسبت به زنان دیده تعصبی دارند.”
او می افزاید: ورزشکار است اما این کار از دید جامعه بسیار بد دیده میشود به همین دلیل او در بسیاری از جاها پنهان میکند که ورزش میکند در حالیکه به مردان ورزشکار در همهجا افتخار میشود.
شماری دیگر از زنان هم میگویند رضایت یا عدم رضایت از جنسیتشان بستگی به این دارد که در چه شرایطی قرار دارند.
یلدا بهار میگوید: “در حالتی که به مشکلی بر نخورم از اینکه زن هستم راضیام و افتخار هم میکنم، اما زمانی که به مشکل بر میخورم آرزو میکنم که ای کاش پسر بودم.”
او می افزاید: “یک زمانی به رسانه صوتی کار میکردم و قرار بود بعدا به تلویزیون کار کنم اما زمانی که این موضوع را با خانواده مطرح کردم به شدت با من مخالفت شد و من آرزو کردم که ای کاش مرد بودم.”
او در ادامه میافزاید: پدرش از ترس حرف مردم اجازه نداده که در تلویزیون کار کند در حالیکه اگر برادرش این را میخواست حتما اجازه میداد.
اما شماری از فعالان حقوق زن جامعه مرد سالار را عامل حس خود کم بینی زنان عنوان میکنند.
فاطمه جعفری فعال حقوق زن میگوید: “جامعه مرد سالار باعث شده تا مردان نقش بیشتری در جامعه داشته باشند و پیشرفت بیشتری کنند و این باعث میشود تا زنان دچار احساس خودکم بینی شده و به این نتیجه برسند که در خانواده و اجتماع از اهمیتی برخوردار نیستند و آرزو کنند که ای کاش مرد بودند.”
او در ادامه میافزاید: در بسیاری از موارد مردان حتی در خانواده هم از اهمیت بیشتری برخوردارند به همین دلیل از اعتماد به نفس بیشتری هم برخور دارند که این موضوع می تواند به زنان احساس تحقیر و خود کم بینی بدهد.
اما شماری از جامعهشناسان نابرابری جنسیتی را عامل این رفتار زنان میدانند.
عرفان ارزاز جامعهشناس به این باور است که چون در جامعه زنان همیشه فرو دست هستند، دوست دارند مرد باشند و حتی خود زنان دوست دارند فرزند پسر داشته باشند.
او میگوید: “در افغانستان همیشه مردان سرآمد خانواده و جامعه هستند و در همه تصامیم پیشرو هستند بنابر این زنان سعی میکنند رفتاری چون مردان داشته باشند و یا آرزو کنند که مرد میبودند و حس زن بودن حس بدی برایشان باشد.”
او می افزاید: این موضوع میتواند پیامدهای منفی روحی روانی از جمله افسردگی و اختلالات روانی روی زنان داشته باشد.
به باور جامعهشناسان تداوم نابرابری در جامعه نیز از پیامدهای منفی این حس زنان در اجتماع است.