بی‌توجهی حکومت عامل خشونت‌های حاد در غور

ترتیب: سودابه احراری

«کاراساسی صورت نگرفته اگر کم توجهی حکومت نبود و یک فرد بصورت نمونه مجازات می‌شد ما امروز خشونت‌های حاد را کمتر شاهد بودیم. مسوولان امنیتی در واقع از مسوولیت شانه خالی کردند و گفتند ما امکانات لازم را برای روبرو شدن با گروه‌ها مسلح غیر مسوول نداریم.» این قسمتی از گفته‌های رقیه نایل نماینده مردم غور در مجلس نمایندگان پیرامون عدم بررسی پرونده‌های خشونت‌علیه زنان، در ولایت غور است که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: خانم نایل به عنوان نماینده مردم غور می‌خواهم که تحلیلی از وضعیت زنان در آن ولایت داشته باشید.

پاسخ: در رابطه به وضعیت زنان در ولایت غور باید بگویم که طی دو سال وضعیت وخیم تر شده چون ساحاتی تحت کنترول حکومت از کنترول خارج است و در ساحات تحت کنترول هم دولت بسیار بی توجه بوده است. سنگسار، محکمه صحرایی و خودسوزی  از جمله جنایاتی بوده که متاسفانه حکومت محلی کمترین رسیدگی را به شد.

 گذشته ازاین گروپ‌های مسلح غیر مسوول هم تحرکات زیادی دارند و فعالیت‌های شان بیشتر در ساحاتی است که از کنترول دولت خارج است. دولت  به دلیل نبود نیروی کافی و امکانات با آنها بصورت مسالمت آمیز برخورد می‌کند.  دلیل دیگر خشونت‌ها در ولایت غور دیدگاه سنتی، پایین بودن سطح فرهنگ، اقتصاد و بیسوادی است که این این قضایا داشته است.به پرونده‌های این قضایا هیچ رسیدگی نکرده ومن خودم شاهد هستم که تا حال هیچ مجرمی بازداشت نشده است چون یک ماه قبل هیئتی از کمیسیون زنان مجلس نمایندگان که خودم هم عضوش بودم برای بررسی به غور رفتیم اما متاسفانه ما یک پرونده‌ی را نیافتیم که مجرم بازداشت شده این خود به خشونت‌ها دامن می‌زند.

پرسش: از وخیم شدن وضعیت زنان حرف زدید آیا کار های که طی این مدت صورت گرفته است بنیادی نبوده است؟‌

پاسخ: کاراساسی صورت نگرفته اگر کم توجهی حکومت نبود و یک فرد بصورت نمونه مجازات می‌شد ما امروز خشونت‌های حاد را کمتر شاهد بودیم. مسوولان امنیتی در واقع از مسوولیت شانه خالی کردند و گفتند ما امکانات لازم را برای روبرو شدن با گروه‌ها مسلح غیر مسوول نداریم. اما ما دیدیم که در مناطقی هم که تحت تسلط حکومت محلی بود آن‌ها نتوانستند این خشونت‌ها را مهار کنند. این باعث شده که ما در طی دو سال اخیر شاهد افزایش خشونت‎های حاد در غور باشیم ما داریم خشونت‌های جزیی اما اشاره من به حاد بودن خشونت است. کم توجهی حکومت و نیروهای امنیتی در قسمت بررسی پرونده‌ها عامل این موضوع است.

پرسش: اشاره داشتید که عدم رسیدگی به پرونده‌های خشونت، خشونت‌های حاد را رقم زده است چه دلایلی سبب شده تا روی پرونده‌ها بررسی صورت نگیرد؟

پاسخ: بیشتر ناتوانی حکومت محلی است که می‌گویند امکانات کافی برای گرفتاری مجرمان ندارند.این باعث شده که مسئله به کندی پیش برود. موضوع دیگر این است که ارباب و بزرگان منطقه جمع می‌شوند و قضیه را در بین خود فیصله کرده و مجرم رها می‌کنند این مسائل هم سبب شده تا عدالت دوگانه شود.

پرسش:شما به عنوان نماینده مردم غور برای بهبود وضعیت زنان آن ولایت چه کارهای را انجام داده اید؟  

پاسخ: ما تلاش زیاد کردیم و در برابر مردم غور به خصوص زنان مسوولیت داریم. در مورد تمام مشکلاتی که در رابطه به زنان در ولایت غور وجود داشت خصوصا پرونده‌های اخیر با قاضی القضات، دادستانی کل، مسوولان بلند رتبه امنیتی وزارت داخله و دفاع، ریاست امنیتی ملی ملاقات داشتیم. و تلاش کردیم تا مسوولان مرکزی را از وضعیت زنان بیشتر آگاه سازیم. برنامه‌های خود را طی یک ماه طوری ترتیب دادیم که در رسیدگی به قضایایی حاد خشونت، حکومت مرکزی توجه کند و حکومت محلی را نیز متوجه سازد. در این ملاقات‌ها برای ما وعده داده شده است که با جدیت مسئله رسیدگی به پرونده‌های خشونت را پی گیری کنند. این تلاش‌های ما بود که برای زنان غور انجام دادیم تا مسوولان مرکزی متوجه شوند. گفته می‌توانم که طی این مدت به یکی دو قضیه بصورت جدی رسیدگی شده است و بعضی مجرمان بازداشت شدند. ما احتمالا طی یک ماه یا بیست روز بعد شاهد گرفتاری مجرمان دیگر نیز خواهیم بود.

من همین جا می‌خواهم بگویم که چون ولایت غور یک ولایت مرزی است و با ولایت‌ها و لسوالی‌های نا امن هم مرز است حکومت محلی و مرکزی باید در قسمت گرفتن تدابیر شدید امنیتی زیاد توجه کنند پاسگاه‌های امنیتی زیاد تر ایجاد شود و تشکیلات بالا برود تا خدای نکرده ما شاهد حادثه خطرناک از طرف گروپ‌های تروریستی بخصوص طالب داعش در ولایت غور نباشیم.‌‌‌‌