بسکتبال؛ ورزش پر دستآورد زنان ورزشکار هرات
گزارشگر: مرضیه حسینی
هر چند دیدگاه عمومی یک تعداد از افراد جامعه نسبت به بانوان ورزشکار منفی است اما با آنهم حضور بانوان در عرصه‌های مختلف ورزشی پر رنگ‌تر از دیروز است.
علاقه‌مندی دختران در رشته‌های مختلف ورزشی آنان را وا داشته است تا شاخه‌های مختلف ورزشی را فرا بگیرند. بانوان بسیاری در جامعه سنتی به مانند هرات توانسته‌اند با پشت سر گذاشتن موانعی به نامهای تبعیض جنسیتی و کلیشه‌های جنسیتی توانستند در میادین بین المللی بدرخشند.
متفاوت از دیگر رشته‌های ورزشی خواستم ورزش بسکتبال بانوان را به بررسی بگیرم.
مسوولان این رشته ورزشی در هرات می‌گویند هر چند مدتی از تولد و حضور بانوان به رشته بسکتبال در هرات نمی‌گذرد توانستند در سطح ملی و بین المللی دستاوردهایی داشته باشند.
زمری سلجوقی رییس فدراسیون بسکتبال ولایت هرات در مصاحبه‌ای با خبرگزاری بانوان افغانستان، می‌گوید:” تیم بسکتبال بانوان در هرات سه سال پی در پی مقام قهرمانی را کسب کردند و یک سال که سال گذشته بود متاسفانه مقام دوم را گرفتند. ”
او از اینکه کاپیتان این تیم از بانوان هرات است ابراز خوشحالی کرد و گفت:
بنا به گفته‌های وی قرار است برنامه‌هایی جهت ارتقای ظرفیت این رشته ورزشی و جذب بیشتر بانوان به بسکتبال در سطح مکتب‌های دخترانه به سه کتگوری نوجوانان، جوانان و بزرگسالان برگزار شود.
در حالی سخن از جذب بیشتر بانوان در این رشته ورزشی می‌شود که به گفته کاپیتان این تیم علاقه‌ی دختران به ورزش بسکتبال روز به روز در حال افزایش است.
طاهره یوسفی کاپیتان تیم ملی بسکتبال افغانستان در مصاحبه‌ای با خبرگزاری بانوان افغانستان از علاقمندی بانوان به این رشته ورزشی، چنین می‌گوید:”علاقه‌مندی دختران به رشته بسکتبال نسبت به سال‌های گذشته بیشتر شده و ما در این سال های اخیر شاهد کسب قهرمانی‌ها و مقام‌هایی از سوی بانوان ولایت هرات بودیم.”
او همچنان ادامه داد:”جامعه هم نسبت به گذشته دید بهتری نسبت به این ورزش پیدا کرده و همین موضوع خودش سبب حضور بیشتر بانوان در این رشته است. “
بنا به گفته های وی اگر در گذشته 10 نفر عضویت تیم را داشتند، اکنون 22 نفر از بانوان عضویت این تیم را دارند.
زهرا موسوی یکتن از بازیکنان تیم منتخب و ملی پوش این رشته ورزشی، می‌گوید:”هشت سال که در بسکتبال بازی می‌کنم. هیجان،شور و شوقی که این رشته در خود دارد مرا علاقه مند خود کرده است. ”
او از مشکلات و دید بد جامعه گفت:” اوایل بسیار مشکل بود چون دید جامعه نسبت به بانوان ورزشکار بد و منفی بود اما با گذشت هر سال خوشبختانه فکر و اندیشه مردم بازتر می‌شود که به این موضوع پی بردن که زنان هم می‌توانند ورزش کنند.”
[cycloneslider id=”qqqq”]
بنا به گفته های خودش هم اکنون در پاسخ هر شخصی با افتخار گفته می‌تواند که یک ورزشکار است.
سهیلا رسولیان که از صنف ده مشغول این بازی است، می‌گوید:” حرفی را که در تمامی مصاحبه‌هایم گفته‌ام ورزشم یعنی زندگی‌ام. اگر کسی خواسته باشد مانع ورزشم شود زندگی‌ام را گرفته است. ”
او در ادامه گفت:” بسکتبال قلب من است و بدون قلب زندگی امکان پذیر نیست.”
او همچنان گفت:” به طور اساسی و متواتر این ورزش را دنبال می‌کنم و از اینکه عضو تیم ملی هستم و بازی می‌کنم بی نهایت خوشحالم.”
بنا به گفته‌های وی یک روز در میان جهت تقویت این بازی تمرین می‌کند و روزهایی را که تمرین نداشته باشد به شدت افسرده است.
لازم به ذکر است که از تشکیل این تیم در هرات هفت سال می‌گذرد که با کسب مقام‌های اول، دوم و سوم در کشورهای ایران، هند به ویژه قرقیزستان، قهرمان شناخته شوند.
