زنان در پارلمان همپای مردان کار می‌کنند

ترتیب: سودابه احراری

« یکی از کارهای بنیادی که من انجام داده‌ام و شاید تا ابد از آن یاد شود این است که مسئله شبکه آب رسانی است که مردم ناحیه هفتم ولایت ما آب نداشتند و مردم دو ناحیه به جان هم افتاده بودند این شبکه در آنجا ایجاد شد و حالا حدود ده هزار نفر از آن آب می‌نوشند. من هر چه در توان داشتم برای مردم خود انجام دادم و پیش وجدان خود هم خجالت نیستم.» این بخشی از سخنان نجلادهقان‌ نژاد نماینده مردم هرات در مجلس نمایندگان پیرامون وضعیت زنان در پارلمان کشور است که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: حضور زنان در مجلس نمایندگان را چگونه بررسی می‌نمایید آیا در طول این چند دور توانسته اند نقش فعال و ارزنده در پارلمان داشته باشند؟

پاسخ: من نقش زنان را در عرصه سیاسی می‌ستایم. بسیار خوشحالم که زنان بعداز روزهای تاریک و رنج آور که در طول تاریخ افغانستان داشتند امروز توانستند در عرصه‌‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حضور فعال داشته باشند. هرچند که پارلمان ما جوان است و تجربیات گذشته  را ندارد ولی باز هم زنان توانستند نقش بسیارعمده در پارلمان افغانستان بازی کنند و زحمت کشی‌های آن‌ها درعرصه خدمت‌گذاری، برای مردم معلوم است که نسبت به برادران زیادتر تلاش کردند.  

پرسش: آیا روحیه زن ستیزی درپارلمان هم حاکم است؟

پاسخ: در کشور ما که یک جامعه سنتی است، روحیه زن ستیزی همواره وجود دارد. اما زنان در پارلمان با این روحیه زن ستیزی مبارزه می‌کنند چون تعداد زنانی که در پارلمان حضوردارند یک وزنه بسیار قوی هستند و می‌توانند در تصامیم بزرگ شریک باشند زنانی هم بودند که از همین پارلمان افغانستان به مدارج بالا رسیدند و زنانی هم هستند که مبارزه می‌کنند تا این روحیه زن ستیزی را کنار بزنند تا ان‌شاءلله در مدارج بالاتر برسند.

پرسش: اشاره کردید که بیش از 60 تن از زنان در پارلمان حضور دارند آیا همبستگی هم بین از شان وجود دارد؟

پاسخ: نظام ما یک نظام دموکراتیک است. اختلاف نظرها و سلیقه‌های متاوت وجود دارد و ما نمی‌توانیم تمام انسان‌ها را در یک محور جمع کنیم. اما با آن هم در مسایل و منافع ملی زنان با هم متحد هستند اینطور نیست که خدای ناخواسته اختلاف‌های بسیار جدی بین شان وجود داشته باشد تنها اختلافی که است اختلاف سلیقه‌ی است و در مسایل کلان کشوری با هم متحد هستند.

پرسش: همواره انتقادهای وجود داشته که نقش زنان در پارلمان افغانستان زیاد  مهم نبوده و این زنان در طول چند دوره فعالیت آن‌چنانی انجام ندادند و بصورت نمادین فعالیت داشته اند نظر شما چیست با این حرف موافقید؟

پاسخ: من فکر نمی‌کنم که زنان ناتوان باشند و نتوانند همپای مردان کار کنند.من یقین دارم که  زنان از هر ولایتی که انتخاب شدند توانستند برای مردم ولایت شان کارهای که لازم بوده را انجام دهند.

پرسش: بنظر شما زنان در مجلس نمانیدگان توانسته اند که مسوولیت خویش را در قبال زنان خشونت دیده افغانستان ادا کنند؟   

پاسخ: همین که زنان ما  در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حضور دارند. این‌ها خود به خود در اجتماع نیامدند. قبل از این زنان زنانی بودن که قربانی دادند و زمینه را برای زنان امروز آماده ساختند تا آن‌ها بتوانند در اجتماع حضور پیدا کنند در پارلمان کشور نقش داشته باشند. من فکر می‌کنم که زنان در پارلمان توانستند تا حد توان خود برای کاهش خشونت کارهای را انجام دهند و دادخواهی‌های را از آنجا برای مردم انجام داده اند.

پرسش: زنان در داخل مجلس نمایندگان با چه مشکلاتی رو برو هستند؟ یعنی چه چالش‌های سر راه شان قرار دارد که مانع فعالیت شان می‌گردد.؟

پاسخ: مشکل حادی سر راه خانم‌ها در پارلمان وجود ندارد. اگر خانمی خواسته باشد تلاش کند و هدفی داشته باشد می‌‍‌‌تواند به آن هدف برسد. امروزه نسبت به گذشته روحیه زن ستیزی هم کم شده اگر زنان خواسته باشند که فعالیتی داشته باشند برادران حتمن با آ‌ن‌ها همکاری می‌کنند.

 پرسش:آیا نقش زنان در پارلمان آینده چشمگیر خواهد بود؟

پاسخ: این بستگی به آگاهی خود مردم ما دارد که چگونه بتوانند در انتخابات حضور گسترده داشته باشند. من فکر می‌کنم حضور زنان در پارلمان آینده گسترده تر از امروز خواهد بود.

پرسش: شما به صفت یک خانم در مجلس نمایندگان چه کاری را برای مردم انجام دادید که جز دست‌آوردهای شما به حساب آید؟ 

پاسخ:من کسی هستم که می‌خواهم کارهای را انجام دهم و داده‌ام که زمینه برای زنانی که بعداز من می‌آیند فراهم شود. یکی از کارهای بنیادی که من انجام داده‌ام و شاید تا ابد از آن یاد شود این است که مسئله شبکه آب رسانی است که مردم ناحیه هفتم ولایت ما آب نداشتند و مردم دو ناحیه به جان هم افتاده بودند این شبکه در آنجا ایجاد شد و حالا حدود ده هزار نفر از آن آب می‌نوشند. من هر چه در توان داشتم برای مردم خود انجام دادم و پیش وجدان خود هم خجالت نیستم.

و در آخر می‌خواهم بگویم هموطنان ما چه زن و چه مرد باید وحدت داشته باشند. صفا و  صمیمیت داشته باشند به قول شاعر که می‌گوید( مذهب زنده دلان خواب پریشانی نیست/ از همین خاک جهان دگری ساختن است) جوانان ما و کسانی که در همین کشور هستند و این کشور را وطن خود می‌‌دانند  تلاش کنند تا با یک تعهد و همبستگی بتوانند وطن خود را از این منجلاب و بدبختی نجات دهند.