کم رنگ بودن حضور زنان بادغیس در ادارههای دولتی
ترتیب: سودابه احراری
«در گذشته زنان حق نداشتند از خانه بیرون شوند چی رسد که به مراکز عدلی و یا ریاست امور زنان مراجعه کنند. من نمیخواهم بگویم که زنان اینجا فقط بخاطر رسیدگی به خشونت و یا شکایت به این نهاد مراجعه میکنند. زنان ریاست امور زنان را خانه خود دانسته و بخاطر حل مشکل، کاریابی و مشوره به میآیند.» این بخشی از سخنان زرغونه شیرزاد رییس امور زنان ولایت بادغیس پیرامون وضعیت زنان آن ولایت است که در ادامه میخوانید.
1-پرسش: در ابتدا میخواهم به عنوان رییس امور زنان بادغیس وضعیت زنان در آن ولایت را بصورت کل بررسی نمایید؟
پاسخ: اگر کلی صحبت کنیم وضعیت زنان بادغیس نسبت به چند سال قبل به مراتب بهتر شده است. زنان امروز در مقایسه با چند سال قبل از حقوق شان آگاهی پیدا کردند، به مراکز عدلی و قضایی دسترسی دارند. امروزه زنان به بسیار راحتی به مکتب میروند وبرای اشتراک در دانشگاه تلاش میکنند.
ذهنیت مردم نسبت به کار و حضور زنان در جامعه باز شده است. خانوادهها امروز پذیرفتند که دختران شان مکتب را تمام کرده و باید وارد دانشگاه شوند نه این که مانند چند سال قبل برای تحصیل دختران شان محدودیت ایجاد کنند.
حتی زنان در ولسوالیها برای ارتقا ظرفیتهای شان تلاش میکنند. همین دیروز بود که از ولسوالی قادیس چند تا از زنان بخاطر اشتراک در برنامههای ارتقای ظرفیت با من تماس گرفته بودند.
در گذشته حتی کسی با نام کارآموز هم آشنا نبود در حالیکه همین فعلا ما به تعداد 250 کارورز داریم که در ادارههای مختلف مشغول به کار هستند.
اما در گذشته زنان حق نداشتند از خانه بیرون شوند چی رسد که به مراکز عدلی و یا ریاست امور زنان مراجعه کنند. من نمیخواهم بگویم که زنان اینجا فقط بخاطر رسیدگی به خشونت و یا شکایت به این نهاد مراجعه میکنند. زنان ریاست امور زنان را خانه خود دانسته و بخاطر حل مشکل، کاریابی و مشوره به میآیند.
پرسش: بصورت کل زنان در ولایت بادغیس چند درصد در ادارههای دولتی سهم دارند؟
پاسخ: متاسفانه باید گفت که حضور زنان این ولایت در ادارههای دولتی پررنگ نیست. یعنی با توجه به این که زنان علاقمند هستند در ادارههای دولتی کار نمایند و تواناییهای لازم را هم دارند اما متاسفانه که از طرف دولت بیتوجهیهای صورت میگیرد. در این ولایت خانمها در ادارههای دولتی درخواست میدهند حتی شارت لیست نمیشوند و این بسیار نگران کننده است که این موانع سر راه شان وجود دارد. ما هم که با این ادارهها حرف میزنیم میگویند واجد شرایط نیستند و افرادی را واجد شرایط میدانند که سه سال تجربه کاری داشته باشد. شما فکر کنید وقتی یک دختر از دانشگاه فارغ شود و درخواست کار میدهد تا کار نکند سه سال تجربه کاری را از کجا پیدا کند.
پرسش: اگر در مورد دستررسی زنان ولایت بادغیس به عدالت اشاره داشته باشید؟
پاسخ: در این مورد میتوان گفت که زنان تا اندازه از حقوق خود آگاهی پیدا کردند. اما آنچنان که باید به عدالت دستررسی چندانی نداردند.
پرسش: وضعیت خشونتها بر زنان در این ولایت چطور است آیا گراف خشونت بالاست یا پایین؟
پاسخ: خشونتها در سال 1395 زیاد حاد نبود. یعنی ما قضایای خشونت حاد را در این ولایت بسیار کم داشتیم. بیشتر قضایایی سال گذشته در این اداره به ثبت رسیده بود موضوعات بسیار سطحی بود که از طریق ریاست امور زنان ویا از طریق کمیسیون منع خشونت حل میشد. در دو ماه سال جاری هم خشونتها بسار کم شده که امیدوار هستیم در تا آخر سال همینطور باقی بماند.
پرسش: زنان در نهادهای امنیتی چقدر نقش دارند و تا چه اندازه این نقش شان موثر واقع شده است؟
پاسخ: نقش زنان در نهادهای امنیتی هم تا حدی خوب است تقریبا بیست تن از زنان به پلیس پیوستند. زنان علاقمند کار در نهادهای امنیتی هستند اما تنها مشکلی که وجود دارد این است که زنان میخواهند بیشتر در نهادهای وظیفه اجرا کنند که حضور مردان آن جا کمتر باشد.
پرسش: وضعیت زنان بادغیس در زمینه صنایع دستی چگونه است؟
پاسخ: تعداد زیادی از زنان در بخش صنایع دستی و حرفه مهارت خاص دارند. زنان در بیشتر ولسوالیها چون قادیس، آبکمری و مقر به قالین بافی، خامکدوزی، چرمه دوزی و امثال شان مهارت خاص دارند. اما متاسفانه که نمیتوانند از لحاظ مالی استقلال پیداکنند. این خانمها میخواهند برای فروش تولیدات خود جای داشته باشند و یا موسسهی باشد که آنها را حمایت کند تا استقلالیت مالی پیدا کنند. ما هم در این زمینه هم به نهادهای کمک کننده و هم به مرکز پیشنهاد ساخت یک مرکز تجارتی زنانه را دادیم که متاسفانه تا حال این تلاشهای ما نتیجه نداده است.
پرسش: خوب نظر به گفتههای شما حضور زنان در تمام این زمنیهها پررنگ بوده و همچنان نقش شان هم موثر خوانده شده با این گفته که زنان همواره دراین عرصهها نقش نمادین داشته اند چقدر موافق هستید؟
پاسخ: من با این حرف موافق نیسیتم. همین که زنان توانستند در اجتماع حضور پیدا کنند و در مورد حقوق شان تا حدی معلومات کسب کنند برای شان بسیار موثر بوده است. و این که نقش شان نمایشی است آهسته آهسته خوب میشود و میتوانند با این مشکل هم مبارزه نمایند.