مشکلات زنان در ولسوالی‌های هرات
گزارشگر: مرضیه حسینی
همواره از عدم دسترسی به نهادهای عدلی و قضایی، مراکز صحی و آموزشی از جمله مشکلات زنان در ولسوالی‌های هرات نام برده می‌شود. این درحالیست که شماری از زنان در ولسوالی‌های این ولایت می‌گویند در شرایط بدی به سر برده و به ابتدایی‌ترین حقوق شان دسترسی ندارند.
بعضی از آنان می‌گویند تاکنون هیچ کاری برای بهبود زندگی زنان از سوی نهادهای مسوول در مناطق دور دست و روستاهای این ولایت صورت نگرفته است.
فریده عزیزی مسوول شورای زنان ولسوالی کشک رباط سنگی به خبرگزاری بانوان افغانستان، می‌گوید: ” زنان در ولسوالی کشک رباط سنگی از حقوقی که به واقعیت نیاز شان است محروم‌اند و گفته می‌توانم که 20 الی 30 درصد از زنان این ولسوالی به حقوق‌شان دسترسی ندارند. “
بنا به گفته‌های وی عدم آموزش و پرورش یکی دیگر از مشکلات سد راه این بانوان در ولسوالی کشک کهنه گفته می‌شود.
او در ادامه افزود:”تعلیم و تربیه یکی دیگر از مشکلات زنان است چون در ولسوالی کشک کهنه دختران تا صنف نهم درس می‌خوانند و بعد از صنف نهم بنا به دلایلی خانه نشین می‌شوند.”
بنا به گفته‌های وی هر چند برنامه‌هایی جهت بلند بردن سطح آگاهی زنان در ولسوالی کشک رباط سنگی انجام شده اما کفایت نکرده و نیازمند برنامه‌های بیشتری است.
معصومه جامی یکتن از فعالان مدنی از ولسوالی زنده جان، چنین می‌گوید:”هر چند ولسوالی زنده جان نسبت به دیگر ولسوالی‌ها موفق‌تر بوده اما هنوزهم در بخش‌های مدیریت و رهبری خالیگاه‌هایی احساس می‌شود که نیازمند حضور زنان است.”
او همچنان در ادامه گفت: ” در عرصه‌های اقتصادی و معارف باید کارهای بیشتری صورت بگیرد تا حضور زنان پر رنگ تر باشد و مشکلات شان برچیده شود.”
سیما علیزایی از ولسوالی گذره، می‌گوید:” هیچ نهاد و موسسه‌ای کار بنیادی برای زنان انجام نداده تا نیمی از مشکلات شان حل شود.”
بنا به گفته‌های وی هیچ نهادی برای زنان سهولتی را ایجاد نکرده تا آنان بدون هیچ دغدغه‌یی زندگی کنند.
از سویی نیز مسوولان اداره امور زنان در هرات می پذیرند که بیشتر پروژه‌ها در راستای بهبود زندگی زنان فقط در شهر و مرکز ولسوالی‌ها تطبیق شده و هیچ کاری برای زنان در مناطق دور دست و ناامن صورت نگرفته است.
محبوبه جمشیدی رییس اداره امور زنان در هرات، می‌گوید:” زمانی که خدمات ارایه می‌شود این خدمات باید عام باشد و چتر آن گسترده باشد، من هم به این باور هستم که هنوز هم پروژه‌ها برای زنان محدودی و با آدرس‌های محدودی کار می‌شود و این مشکلات حاکم است.”
او همچنان ادامه داد:” اداره امور زنان در تلاش است تا با همکاری نهادهای کمک کننده بین المللی برای بهبود زندگی زنان محروم کار کند.”
از سوی هم بعضی از نماینده‌های مردم در شورای ولایتی می‌گویند تا کنون هیچ کار بنیادی برای زنان در ولسوالی‌ها انجام نشده است.
سکینه حسینی عضو شورای ولایتی در هرات با بیان اینکه زنان در روستاها از اندک‌ترین حقوق شان بی‌خبر اند، می‌گوید:” پروژه‌ها آنطور که باید موثر می‌بود موثر نبوده است و این باعث شده است که هم سرمایه از بین برود هم نتیجه درستی را نتوانند از تطبیق پروژه‌ها بگیرند.”
او در ادامه گفت:” مسئله اساسی در این جا است که زنانی که در ولسوالی‌ها زندگی می‌کنند از لحاظ تعلیمی باید مورد حمایت قرار بگیرند اما متاسفانه در بیشتر ولسوالی‌ها افراد مسکلی و یا آموزگاران زن وجود ندارد.”
خشونت‌ها در برابر زنان و زیرپا شدن حقوق شان در ولایت هرات به ویژه ولسوالی‌های این ولایت همواره نگران کننده بوده است.
به باور فعالان حقوق زن پروژه‌ای کار کردن نهادهای مدافع از حقوق زنان، بی توجهی دولت و مجازات نشدن عاملان خشونت در برابر زنان از عوامل عمده بدتر شدن وضعیت زنان در ولایت هرات به شمار می‌رود.
