هنجارهای سنتی در هرات ترک برداشته است!

نگارنده: فرشته کریمی

هنجار شکنی یک مبحث جامعه شناختی است که بیشتر در مورد زنان استفاده می‌شود، گذشتن از سد هنجارها در یک جامعه کاری‌ست بی نهایت دشوار و حتی می‌تواند باعث مرگ فرد هنجار شکن شود.

در کشورهای جهان سوم و در حال توسعه هنجارها و سنت‌های حاکم در آن حرف اول و آخر را می‌زند، در جوامع سنتی ممکن است که مردم آن از نگاه پوشش لباس، سبک زندگی، انکشاف شهری خیلی زود تغییر کنند اما از نگاه طرز تفکر و هنجارهایی که در آن حاکم است به ده‌ها سال نه بلکه بیش از پنجاه و یا هم صدها سال زمان نیاز است تا سنت‌هایی که به عنوان یک هنجار قبول شده است از بین برود.

ولایت هرات که در غرب افغانستان قرار دارد و جامعه شناسان همیشه این شهر را سنتی عنوان نموده اند، پانزده سال قبل از امروز اگر برای لحظاتی در خیابان‌های این شهر فرهنگی قدم می‌زدید به ندرت بانویی را می‌دیدید، اما اکنون قاعده کاملا تغییر کرده است.

زنان اکنون در هرات راننده گی می‌کنند، به حیث استاد در دانشگاه تدریس می‌نمایند، در برخی از فروشگاه‌ها بانوان به حیث فروشنده کار می‌کنند و چندین مورد دیگر.

از تمام این موارد که بگذریم فقط کافیست نگاهی بیندازیم به افزایش چشم گیر بانوان خبرنگار در هرات، وقتی در 13 ثور سال روان جشنواره جوایز رسانه‌ای صلاح الدین سلجوقی برگزار گردید نیمی از سالون تالار قاضی امان الله خان را بانوان خبرنگار اشغال نموده بودند و در این جشنواره سه تن از بانوان دست پر به خانه بازگشتند، فعالیت خبرنگاری آن هم از نوع میدانی‌اش حتی برای مردان کاریست بس دشوار و مملو از خطر، وقتی آریا رئوفیان رییس اطلاعات فرهنگ هرات در حین ایراد سخنرانی خویش حرف از حضور 70 بانوی خبرنگار در هرات زد،َ بسیاری از حضار در برنامه  آمار برای شان جلب توجه بود، این بدان معناست که “سنت‌ها در هرات ترک برداشته است” ولی به صورت کامل شکسته نشده است، اگر نسل جوان خبرنگاری در هرات مبارزه کنند مطمئنا می‌توانند که هنجارهای سنتی را از سد راه شان بردارند و این هنجار شکنی نیازمند طرز تفکر انقلابی است، بانوان جوان و با انگیزه نسل نوین می‌توانند بر روی عرف و سنتی‌های بی مورد خط قرمزی بکشند تا باشد بانوان به مفهموم واقعی در جامعه فعالیت کنند و دست آوردهای شان روز به روز در حوزه‌های مختلف بیشتر شود.

در پایان این تحلیل می‌نویسم وقتی فضای کاری برای زنان به عنوان کتله بزرگ در افغانستان مهیا شود، کشور از این وضعیت فلاکت بار نجات خواهد یافت.