اگر پرونده رخشانه بررسی‌می‌شد قضایای حاد اتفاق نمی‌افتاد
“«چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است» اگر حکومت مرکزی از روز اول یک فکر دقیق روی مشکلات مردم ولایت غور می‌داشت امروز ما به این همه نابسامانی‌ها روبرو نمی‌شدیم.” این قسمتی از گفته‌های معصومه انوری رییس امور زنان ولایت غور در قسمت عدم بررسی پرونده‌های خشونت علیه زنان است که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: خانم انوری در سال گذشته چند مورد خشونت به اداره امور زنان به ثبت رسیده است؟
پاسخ: در سال گذشته 118 پرونده خشونت علیه زنان در ریاست امور زنان ولایت غور به ثبت رسیده است که از این میان 41 مورد خشونت‌های بسیار حاد چون قتل، سوختاندن، حلق‌آوزیز و … متباقی قضایا ازدواج‌های زیرسن، ندادن حق میراث و ندادن نفقه بود.
پرسش: چقدر به پرونده‌های حاد که اشاره کردید رسیدگی شده است؟
پاسخ: عاملان قضایای حاد تا به حال بازداشت نشده اند. به توجه به این که والی صاحب در کمیسیون منع خشونت در بازداشت عاملان این قضایا به پلیس تاکید هم کرده اما دلایل پلیس این است که آنها اقدامات خود را انجام داده اند اما به دلیل این که این افراد یا در ساحه حکومت نیستند یا به مخالفان دولت پیوستند بازداشت نشده اند.
اما متباقی قضایا طبق قانون منع خشونت بررسی و پیگیری شده است.
پرسش: به تازه ترین موارد خشونت‌ها که در این اواخر اتفاق افتاده است اگر اشاره داشته باشید؟
پاسخ: قضایایی که در این اواخر اتفاق افتاده است از بیست و هشتم ماه حوت تا ماه حمل امسال است. ما قضیه قتل یک دختر خانمی را داشتیم که توسط برادرش به قتل رسیده است. و دو قضیه‌ی دیگر که به اداره ما به ثبت رسیده است قتل دو زن در ساحه ناامن ولسوالی دولینه است که به قصد فرار از منزل اول کشته و بعد به آتش کشیده شدند. همچنان در ولسوالی دولتیار یک خانم بدون این که جرمش ثابت شود به قتل رسانده شده است و کار روی این قضیه جریان دارد. این چهار قضیه قتل است که در آخر سال گذشته وماه اول سال جاری صورت گرفته است. در مورد بررسی این پرونده‌ها باید بگویم که پلیس دست به کار است اما تا به حال هیچ کدام از عاملان شان بازداشت نشده اند.
پرسش: هیئتی از کمیسیون امور زنان درمجلس نمایندگان به خاطر بررسی اوضاع به ولایت غور آمد چه فکر می‌کنید آیا سفر این هیئت برای بازداشت عاملان پرونده‌های خشونت علیه زنان کارساز خواهد بود؟
پاسخ: «چیزی که عیان است چه حاجت در بیان است» اگر حکومت مرکزی از روز اول یک فکر دقیق روی مشکلات مردم ولایت غور می‌داشت امروز ما به این همه نابسامانی‌ها روبرو نمی‌شدیم. اما آمدن رییس کمیسیون امور زنان مجلس نمایندگان، بسیار تاثیر مثبت داشت چون آنها در کناراین که از همه بخش‌ها دیدن کردند بیشترین تاکید شان روی قضایای خشونت علیه زنان و بازداشت عاملان این قضایا بود. پلیس با حضور همه مردم غور به آنها وعده داد که عاملان خشونت را به پنجه قانون می‌سپارد. پس این نمایانگر این است که این سفر موثر تمام خواهد شد.
پرسش: خانم انوری طوریکه قبلا اشاره کردید که دولت توجه چندانی به ولایت غور به ویژه در مورد بررسی پرونده‌های خشونت علیه ندارد دلیلش در کجا است؟
پاسخ: من قضیه رخشانه را برای شما مثال می‌زنم. این اولین قضیه‌ی بود که در ولایت غور اتفاق افتاد. اگر دولت همان ابتدا بصورت درست و دقیق به آن رسیدگی می‌کرد دیگر قضایا پشت سرهم اتفاق نمی‌افتاد.
ولایت غور با توجه به این که یک ولایت مرکزی است اما بر وضعیت زندگی مردم نسبت به ولایات دیگر کمتر توجه شده است. مردم غور وقتی از انکشاف متوازن برخوردار نشوند، فقر فرهنگی و اقتصادی که دامنگیر مردم است هر روزآن‌ها را به حاشیه میبرد و مردم را از دولت دور می‌کند و این سبب می‌شود تا مردم به کارکرد دولت بی باور شوند. من فکر می‌کنم دلیل بی‌توجهی‌ها این است که غور یک فرد دلسوز را در مرکز ندارد.
به عنون سخن آخر پیشنهاد من به دولت مرکزی، نهادهای مدنی و افرادی که روی تامین حقوق زنان کار می‌کنند این که است که برای ارتقای ظرفیت زنان توجه نمایند از دولت مرکزی تقاضا داریم که جهت سهم گیری زنان در اداره‌های دولتی آنها را حمایت کنند.
