زنان باید به خودباوری برسند!

نویسنده : فریبا آرام

صلح واژه‌ای است که در بسیاری از اذهان ناشناخته باقی مانده است و شاید به همین دلیل است که هنوز راه درستی برای رسیدن به صلح کشف نشده است.

افغانستان کشور جنگ زده‌ای که همیشه درگیر خشونت و نابسامانی‌های داخلی بوده است. این نابسامانی‌ها باعث شده تا کشورهای خارجی بیشترین استفاده را به نفع خود ببرند و به نام کمک‌هایی برای ایجاد صلح، پروژه‌های زیادی را راه اندازی کنند که نه تنها کارآمد نبوده بلکه وضعیت را از آنچه است بدتر ساخته است.

در حقیقت خیست‌گاه صلح از بین خود اجتماع است و این جامعه است که باید صلح را معنا کند نه دولت. و در این میان نقش زنان بی‌تاثیر نیست.

همیشه بهانه‌ی نبود اهمیت و فرهنگ درست همدیگرپذیری باعث کناره گیری زنان از اجتماع شده است و این کناره گیری خود باعث شده است تا زنان تلاشی برای ارتقاء ظرفیت‌های خود نداشته باشند در حالیکه برای تحقق صلح اجتماعی نیاز به زیربناهایی است که آغازگر ساخت آن همدیگرپذیری و کار مشترک زنان و مردان در کنار یکدیگر است.

طی پانزده سال گذشته زنان زیادی در چارچوب حکومت فعالیت داشته اند اما متاسفانه این فعالیت‌های آنان بازنمایی چندانی نداشته و بیشتر به شکل سمبولیک بوده است که در این میان نقش شان در ترویج صلح نیز جدا از این چارچوب نیست.

در شورای عالی صلح زنانی بعنوان عضو فعالیت دارند اما هیچگاه فعالیت چشم‌گیری نداشته اند، هیچگاه جامعه شاهد حضور آنان در گفتگوها با مخالفان سیاسی هم‌پا با مردان نبوده است و یا وقتی مخالفان به دولت می‌پیوندند در جریان این برگشت هم در صحنه حضور نداشته اند و وقتی دلیل این کناره‌گیری را جویا می‎‌‌‌شوی، نبود امنیت را بهانه می‌کنند که این خود باعث بوجود آمدن تبعیض می‌شود و زنان را از فعالیت‌های صلح خواهانه دور می‌کند پس گفته می‌توانیم که خود زنان هم در دور ماندن شان از سیاست و اجتماع مقصر اند.

در افغانستان همیشه حکومت تحت رهبری مردان بوده و مردسالاری و مردباوری در رگ رگ خون مردم ما جای گرفته است و کناره گیری و عدم حضور زنان در سیاست و اجتماع این باعث شده است تا این باور در جامعه رشد کند که در حقیقت این خود باعث ضعف روحیه در باقی زنان نیز شده است. اینجاست که زنان باید بیشتر از مردان برای بالا بردن ظرفیت‌های خود کار کنند تا خود را برای جامعه ثابت کرده و در جامعه جا باز کنند.

برای بلند بردن ظرفیت، زنان نخست باید به خودباوری برسند و به همجنسان خود نیز باور داشته باشند و برای توانمند ساختن یکدیگر تلاش کنند. آنجاست که با حضور زنان در جامعه یک پایه از زیرساخت‌های صلح اجتماعی استوار خواهد شد و جامعه نیز شاهد شگوفایی بیشتری در خود خواهد بود.