صلح آرزوی دختران جوان!

گزارشی از شکریه امینی

چهل تن از دانشجویان و استادان مراکز صلح ولایت هرات و موسسه تحصیلات عالی گوهرشاد کابل به هدف اشتراک سازی فعالیت‌های صلح جویانه شان با مرکز صلح ننگرهار، طی یک سفر سه روزه از شهر جلال‌آباد دیدن کردند.

حدود نیمی از کسانی که در این سفر حضور داشتند را زنان تشکیل می‌دادند این زنان با تمام مشکلات سد راه شان که مهمترین آن وضعیت بد امنیتی بود مقابله کرده و خواسنتد عضوی از این پیام‌بران صلح باشند.

آزاد یحیی سخنگوی بخش مرکزی صلح گفت: “هدف از این سفر مدغم سازی فرهنگ‌ها و ترویج فرهنگ همدیگر پذیری است”.

وی افزود برخلاف آنچه که رسانه‌ها می­‌گفتند شهر جلال آباد دارای امنیت خوب و مردم آن صلح پرور هستند.

دختران دانشجو نقش کلیدی را در این سفر به عهده داشتند و آن ثابت ساختن توانایی‌های زنان در ایجاد صلح اجتماعی بود.

بهناز رسولی یکی از اشتراک کننده‌گان این سفر از هرات می‌گوید: “هدف ما کسب تجربیات، آشنایی با همکاران جدید و به اشتراک گذاشتن افکار درجهت آوردن صلح اجتماعی و از بین بردن خشونت در افغانستان است”.

او می‌افزاید که آنها دراین سفر در تلاش این بودند تا برای دختران آن جامعه که بخاطر فرهنگ مردسالاری و سنتی حاکم، از فعالیت‌های اجتماعی دور مانده اند، الگوی خوبی از شجاعت باشند و برای شان انگیزه بدهند.

به باور این بانوان  اشتراک کردن در چنین برنامه‌ها  سبب شده که آنان نقش خود را در ایجاد روحیه همدیگر پذیری و آوردن صلح اجتماعی بیشتر برجسته سازند.

رحیمه رسا یکی دیگری اشتراک کننده گان از کابل گفت: “بخاطر آوردن صلح در افغانستان نیاز است که به زنان سهم داده شود”.

زنان در جلال آباد کمترین سهم را در نهادهای دولتی و علمی دارند و موانع زیادی برای حضور شان در اجتماع وجود دارد به این دلیل زنان فعال در این ولایت انگشت شمار اند.

شیلا بابری استاد دانشگاه ننگرهار و یکی فعالان حقوق زن می‌گوید: “سهم گیری بانوان در این سفر سبب افزایش انگیزه دختران جلا آباد در فعالیت‌های اجتماعی شده است”.

او نقش بانوان را در آوردن صلح دایمی در افغانستان یک نیازی حتمی می‌داند .

دانشجویان و استادان در این سفر سه روزه ازمقام ولایت (قصر شاهی)، دانشگاه ننگرهار و مکان های تاریخی این ولایت دیدن کردند.

مرکزصلح افغانستان در کابل، هرات و جلا آباد در چارچوب دانشگاه‌های این ولایات فعالیت می‌کند و فعالیت های این مرکز در زمینه آوردن صلح اجتماعی ‌، ایجاد همدلی، همدیگرپذیری و حل منازعه است.