“جامعه بسته” مشکل عمده زنان خبرنگار!
نویسنده: نسیمه همدرد روزنامه نگار
رسانهها که از عمدهترین دست آوردهای شانزده سال اخیر افغانستان به شمار میروند، تلاش نمودهاند تا مشکلات جامعه را انعکاس داده و صدای مردم را به گوش مسوولین برسانند. در این میان، سهم زنان در رسانهها نیز قابل ملاحظه بوده است. امروزه زنان زیادی در رسانههای مختلف، مشغول کار و پیکاراند.
هرچند فعالیت رسانهیی در افغانستان، با وجود تمام پیشرفتها و دستآوردها هنوزهم با دشواریهای عدیدهیی روبرو است اما در این میان کار کردن زنان در رسانهها با دشوارهای مضاعف روبرواست که نیاز به پردخت ویژه دارد.
اولین و اساسی ترین مشکلات بانوان خبرنگار جّو بسته و سنتی افغانستان است. هر زنی که در حوزه خبرنگاری قدم میگذارد خواسته و ناخواسته با موانع و مشکلات زیادی روبرو می شود. مشکلاتی که افزون بر مشکلات اصلی حرفه خبرنگاری است. این مشکلات حتا موجب می شود که فشارها و محدودیتهای خانواده ها بر خبرنگاران زن بیشتر گردد.
ناامنی، یکی ازچالش های دیگر فرا راه خبرنگاران زن است. برای خبرنگاران زن ناامنی در مقایسه به خبرنگاران مرد، مشکلات بیشتری را ایجاد می کند. خبرنگاران زن نمی توانند به مناطق دور دستتر رفته و گزارش تهیه کنند. به همین دلیل، در رسانههای ولایتی، حضور زنان در نقش خبرنگار و گزارشگر بسیار محدود است.
بی باوری به زنان، مشکل عمده دیگر است. اکثریت برنامههای مهم و جدی به ویژه برنامههای سیاسی توسط مردان گردانندهگی میشوند و کمتر زنی را میتوان شاهد بود که در نقش مجری این گونه برنامهها عمل کند. این نشان میدهد که نگاه مدیران رسانهها به زنان، برخوردار از نوعی بیاعتمادی نسبت به تواناییهای زنان است.
پایین بودن حقوق برای زنان شاغل در رسانهها یک مشکل دیگر است. در اکثر رسانهها میان حقوق مردان شاغل و زنان شاغل تفاوت زیاد وجود دارد. این امر از طرف دیگر فشارها بر خبرنگاران زن را افزایش میدهد و موجب تضعیف انگیزه و روحیه آنان برای کارکردن در رسانهها و جامعه میگردد.
عدم دسترسی به اطلاعات چالش دیگر فرا راه زنان خبرنگار است. در مقایسه با مردان، زنان خبرنگار در امر دسترسی به اطلاعات، با مشکلات بیشتری روبرو میشوند. گفتههای وجود دارد که نشان میدهد که زنان خبرنگار، هنگام مراجعه به منابع خبری، و دریافت اطلاعات مورد نیاز، مورد آزار جنسی قرار گرفته و به اصطلاح در بدل ارایه اطلاعات از آنان مطالبات جنسی صورت میگیرد که این امر تاثیر بس ناگواری بالای کار خبرنگاران زن بجا می گذارد.
نبود ضمانت کاری و فقدان مصوونیت کاری چالش دیگر برای زنان خبرنگار است. هیچ معیار مشخص وجود ندارد که طبق آنان از مصوونیت شغلی برخوردار شوند. کارفرمایان به سادهگی میتوانند از پرداخت مزد و معاش خبرنگاران زن اباورزند. در صورتی که زنان بخواهند از حقوق خود دفاع کنند، با برچسپهای عجیب و غریبی از سوی کارفرمایان روبرو می شوند که ناگذیر برای حفظ عزت و آبروی خود از حقوق خود بگذرند.
با این همه مشکلات؛ زنان همواره تلاش کرده اند و میکنند که در راستای اطلاع رسانی سهم فعال داشته باشند. شاید کمترین خواست و آرزوی شان این باشد که در جریان فعالیت رسانهیی شاهد تبعیض جنسیتی نباشند