هماهنگ کننده‌ی حقوق بشر از ادامه‌ی شکنجه در زندان‌های طالبان خبر داد

سیبیل مانی، هماهنگ‌کننده‌ی حقوق بشر سازمان جهانی علیه شکنجه، پس از سفر به افغانستان اعلام کرده است که شکنجه و بدرفتاری با زندانیان، چه مرد و چه زن، هم‌چنان در زندان‌های تحت کنترل طالبان ادامه دارد. وی افزوده که بسیاری از مردان و زنان منتقد سیاست‌های طالبان به زندان افتاده و تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفته‌اند.

بانو مانی، در گفت‌وگو با خبرگزاری سوئیس اینفو گفته است که در طول یک هفته سفر خود، با سازمان‌های غیردولتی داخلی و بین‌المللی ملاقات کرده و به‌طور نادر با زندانیان سابق دیدار کرده است.

او می‌گوید که این زندانیان، شرایط شکنجه و بدرفتاری‌هایی را که در زندان‌ها تجربه نموده‌اند، بازگو کردند. بانو مانی می‌‌‌افزاید که هم‌چنان با زنان و فعالان حقوق بشر در ارتباط است و از محدودیت‌های تازه‌‌ای که از تابستان گذشته بر آزادی‌های آنان اعمال شده، آگاه گردیده است.

او اشاره کرده است که با وجود ادعای رهبر طالبان مبنی بر ممنوعیت شکنجه، زندانیان سابق هم‌چنان از تجربه‌ی شکنجه در زندان‌ها و بازداشت‌گاه‌های پلیس این گروه خبر داده‌اند.

بانو مانی در این گفت‌وگو بیان می‌کند: «زندانیان، به‌ویژه زنان در بازداشت‌گاه‌های طالبان، با شکنجه و انواع مختلف بدرفتاری‌ها مواجه هستند».

او در ادامه‌ افزوده که قوانین تازه‌ی طالبان، از جمله اجباری بودن پوشش کامل صورت و بدن برای زنان، آزادی‌های فردی آنان را به شدت محدود کرده است. مانی می‌‌گوید که زنان در افغانستان دیگر نمی‌توانند به‌تنهایی سفر کنند و در صورتی که چشمان‌ شان پوشیده نباشد، از ورود به ادارات دولتی منع می‌شوند.

سیبیل مانی، هم‌چنان تأکید کرده که قانون «امر به معروف» طالبان، محدودیت‌های زیادی بر زنان تحمیل کرده و حتی مردان را مجبور کرده است که هم‌سران خود را «کنترل» کنند.

این فعال حقوق بشر می‌افزاید که یکی از زنان افغانستانی به وی گفته که به‌عنوان صاحب یک کلینیک خصوصی از توزیع کیت‌های بهداشتی و برگزاری دوره‌های برنامه‌ریزی خانواده برای زنان منع شده و این خدمات اکنون باید از طریق دفتر بهداشت به شوهران توزیع شود.

بانو مانی به نقل از این زن اظهار داشت: «بسیاری از مردان از پذیرش چنین اقلامی احساس شرم می‌کنند و به همین دلیل، بسیاری از زنان به این کیت‌ها دست‌رسی پیدا نمی‌کنند».

او در بخشی از گفت‌وگو‌اش در مورد دلیل‌های بازداشت زنان افغانستانی، توسط طالبان چنین گفته است: «بیشتر موارد به روابط خانوادگی مربوط می‌شود. در افغانستان ترک همسر توسط زن جرم محسوب می‌شود و زنان ممکن است به‌خاطر این موضوع بازداشت و به‌طور عمومی شلاق زده شوند».

هماهنگ‌کننده‌ی حقوق بشر سازمان جهانی علیه شکنجه، با ابراز نگرانی می‌گوید که مردان به‌دلیل انتقاد از طالبان یا اعتراض در برابر سیاست‌های این گروه بازداشت می‌شوند و گزارش‌ها حاکی از شکنجه و تهدید به مرگ آنان در زندان‌ها نیز وجود دارد.

گفتنی‌ست که هفته‌ی گذشته ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان در گزارش تازه‌‌ای اعلام کرده که زنان در زندان‌های طالبان مورد آزار، اذیت و «تجاوز جنسی» قرار گرفته‌اند.

بر اساس این گزارش، موارد افسردگی، اضطراب، انزوا و حتی خودکشی نیز در میان زنان و دختران در افغانستان افزایش یافته است.

طالبان، در سه سال اخیر محدودیت‌های ویژه‌ای بر حقوق زنان وضع کرده‌اند. اقدام‌های این گروه با واکنش‌های تند جامعه‌ی جهانی مواجه شده است. کارشناسان سازمان ملل متحد نیز همواره دستور‌های طالبان را مصداق عینی «آپارتاید جنسیتی» دانسته و خواستار بررسی آن در افغانستان شده‌اند.

این در حالی‌ست که وزارت خارجه‌ی آمریکا نیز در اوایل ماه ثور با ارائه‌ی گزارش سالانه‌ی خود از وضعیت حقوق بشر در افغانستان اعلام کرد که دست‌کم ۱۶ زن از ۹۰ زن زندانی در جوزجان، فاریاب و سمنگان پس از تجاوز اعضای طالبان، باردار شده‌اند.

این وزارت هم‌چنین افزود که طالبان تاکنون هیچ گونه مکانیزمی برای حمایت از زنان قربانی تجاوز جنسی در نظر نگرفته است.