نقض حقوق بشر و درد آوارگی؛ «افغانستانی‌ها مجبور به مهاجرت شده‌اند»
آی‌نور سعیدپور
جنبش زنان به‌سوی آزادی، در واکنش به افزایش محدودیت‌ها بر مهاجران در کشورهای همسایه به‌ویژه ایران از سازمان ملل متحد می‌خواهند که در زمینه‌ی حل این بحران، اقدام‌های جدی کنند.
این زنان معترض، در واکنش به نقض حقوق بشر در افغانستان و وضعیت مهاجران در کشورهای همسایه، در کابل گردهمایی برگزار کردند.
جنبش زنان به‌سوی آزادی می‌گویند که زنان و دختران تحت محدودیت‌های طالبان در وضعیت دشواری به‌سر می‌برند. آنان تاکید دارند که “آپارتاید جنسیتی” به‌شدت ادامه دارد و حقوق بشر نیز به‌گونه‌ی روزافزون نقض می‌شود.
در بیانیه‌ای جنبش زنان به‌سوی آزادی آمده است که از یک‌سو زنان، اقلیت‌های قومی و مذهبی در حاکمیت طالبان با نقض روزافزون حقوق‌شان روبه‌رو اند؛ در سوی دیگر در کشورهای همسایه نیز در وضعیت بحرانی قرار دارند.
این زنان معترض با اشاره به سیاست‌های طالبان، وضعیت حقوق بشری و بحران بشری افزوده که افغانستانی برای ادامه‌ی زندگی، مجبور به مهاجرت حتا از راه‌های دشوار قاچاقی شده‌اند.
جنبش زنان به‌سوی آزادی، می‌گویند که شهروندان افغانستان در کشورهای میزبان از جمله ایران با “توهین، تحقیر، لت‌وکوب و برخورد‌های ناملایم” روبه‌رو هستند.
پس از حاکمیت طالبان در اگست ۲۰۲۱، هزاران نفر مجبور به مهاجرت شدند.
بربنیاد داده‌های سازمان جهانی مهاجرت، بیش‌ترین مهاجرت‌ها به ایران و پاکستان صورت گرفته است.
با این‌حال، شماری از زنان و دختران که به سبب ترس به ایران و پاکستان پناه برده‌اند، از افزایش مهاجرستیزی در این کشورها خبر دادند.
زنان معترض، فعالان حقوق زن، مدافعان حقوق بشر، نظامیان پیشین، روزنامه‌نگاران و دادستان‌ها در بیش‌از سه سال گذشته به دلیل ترس از انتقام‌گیری طالبان به کشورهای همسایه‌ی افغانستان پناهنده شده‌اند.
کشورهای همسایه‌ی افغانستان، نیز مهاجران را به‌گونه‌ی اجباری اخراج می‌کنند. روزانه صدها خانواده از این کشورها به افغانستان بازگشت داده می‌شوند.
