بانویی که هویت زنانه اش را دفن کرد

مصاحبه کننده: فایزه ابراهیمی

تبعیض جنسیتی دلیلی است بر دفن شدن هویت فهمیه محمدی.

چندی پیش دانشگر (فهمیه پیشین) در گورستانی قبر (فهمیه) را کند تا هویت او را با تمام باورهای غلط که داشت دفن کند.این عمل دانشگر نوع جدید مبارزه کردن علیه خشونت‌ها و تبعیض‌ها بر زنان می‌باشد.خواستیم جهت آشنایی بیشتر با با دانشگر گفتگویی داشته باشیم.

پرسش: می‌شود بیشتر با شما آشنا شویم در مورد خود بگویید؟

دانشگر:من دانشگر هستم. رشته اصلی من کمپیوتر ساینس است و مدتی هم در موسسه تساوی خبرنگاری خواندم و سال قبل از برنامه زنان تجارت پیشه از دانشگاه( آمریکا_ افغانستان) فارغ شدم. در ورزش‌های کاراته و دوچرخه سواری آزاد کار می‌کنم. به مطالعه زیاد علاقه دارم و بیشتر تمرکزم روی مطالعه کتاب است.

پرسش: در مورد شخصیت فهمیه بگویید فهیمه کی بود و چرا حالا نیست؟

دانشگر: فهمیه دختری بود که چند ماه قبل  هویت‌اش ازبین رفت. فهمیه در میان تبعیض‌ها قرار گرفته و باور کرده بود که او یک زن ناتوان است. من فهمیه را ازبین بردم چون واقعا  در این کشور نمی‌توانست  زندگی کند. فهمیه یک زن بود و یک زنی که  از نظر جامعه افغانی  یک سیاسر یک ناموس و یک ناتوان است و فهمیه همین ناتوانی‌ها را قبول کرده بود.

من بعد از دفن هویت فهیمه،  دانشگر هستم و دانشگر یک مرحله دانایی و رسیدن  به آگاهی است. من به خودم را باور کردم. و اگر من درآن هویت باقی می‌ماندم شاید مانند هزاران زن دیگر قربانی خشونت‌ها می شدم یا زهرا دوم و یا مانند فرخنده با بی‌رحمی ازبین برده می‌شدم.

سوال: چرا خواستید هویت فهمیه را با تمام زنانگی‌اش دفن کنید؟

دانشگر: من قبل ازینکه زن باشم یک انسان هستم .دانشگر جنسیت را نمی‌پذیرد و این را باید بدانیم که جنس و جنسیت فرق دارد. جنس آن چیزی است که ما از بدو تولد با خود داریم  من اگر زن تولد شدم شاید یک فرد دیگری مردی متولد شده است .زن  جنس من است و یک چیزی لاینفک است که نمی‌توانم انکارش کنم و من خیلی خوشحالم و افتخار می‌کنم .ولی جنسیت یک چیزی اتفاقی و تحمیلی است که از طرف جامعه تعریف می‌شود که مردانگی و زنانگی را تعریف می‌کنند و قانون و اخلاق رفتار‌های را برای زنان و مردان تعیین می‌کند و من این را نمی‌پذیرم.

سوال: در مورد دیدگاه و رفتار دانشگر بعد از دفن هویت فهمیه برایمان بگویید؟ چه تغیرات برایش بوجود آمده است؟

دانشگر: دانشگر حالا آزادی عقیده و آزادی افکارش را دارد. من لباس می‌پوشم که راحت  هستم و ورزش‌های را که دوست دارم انجام می‌دهم. من با لباس‌های بیرون می‌شوم که به نظر مردم لباس مردانه یا همان پیراهن وتنبان است اما به نظر من لباس و تکه که از آن لباس درست می‌کنیم هیچ گاهی جنسیت نداشته و نخواهد داشت. تنها زن بودن به پوشیدن لباس‌های بلند، موهای رنگ داده، و آرایش و ناخن‌ها بلند و زیور آلات خلاصه نمی‌شود این ما هستیم که این مرزها را تعین کردیم. دانشگر با شعور انسانی‌اش تعیین می‌کند که چه برایم خوب است و چه برایم خوب نیست. من در مقابل  سنت‌ها وعنعناتی  که من را قربانی می‌کند مبارزه می‌کنم. من به اساس باورها و ارزش‌های که خودم برای خود  تعیین می‌کنم زندگی می‌کنم.

پرسش: واکنش‌های مردم در برابر اینکه شما هویت فهمیه را دفن کردید چه بود؟

دانشگر: من در جریان دفن کردن هویت فهمیه با واکنش‌های تعداد زیادی از مردم مواجه شدم. آن‌ها بدون پرسیدن به من می‌گفتند ” این دختر دنبال پرونده جور کردن است و هوای خارج را کرده است” حتا مردم در مقابل خانواده‌ام واکنش‌های بسیار بدی را داشته اند یک روز پدرم را از ختم قرآن بیرون کرده اند که دخترت لباس مردانه می‌پوشد وکارهای خلاف شرعیت را انجام می‌دهد. برخی هم می‌گفتند که قیامت نزدیک است یا آخرالزمان شده است.درصورت که حق خواستن و مبارزه کردن برای حق هیچ گاهی خلاف اسلام نبوده است .

ولی من اگر تا حالا استوار باقی مانده‌ام همه از برکت حمایت خانواده‌ام بوده . برای من مهم انسانیت است.

پرسش:برنامه‌های آینده تان در مبارزه با تساوی جنستی چیست؟

دانشگر: من در ابتدا از خود شروع کردم که حداقل به عنوان یک انسان بتوانم جایگاه را برای خود تعیین کنم. نمی‌دانم چقدر می‌تواند بالای دیگران تاثیر بگذارد. من اکنون مشخص نمی‌توانم بگویم که برای دیگران مبارزه می‌کنم .

بر این باور هستم که اگر بتوانم ظرفیت‌هایم را بالا ببرم و از خود یک شخصیت علمی بسازم  بهتر می‌توانم  مبارزه کنم و راه را برای دیگران باز کنم و الگو برای دیگران باشم و بتوانم راه حل‌های بهتری  برای ازبین بردن حقارت‌ها و سنت‌های نا پسند دریابم .

پرسش: وضعیت زنان از دید شما چگونه است؟

دانشگر: من در کل خوشبین هستم .زنان بعداز پشت سر گذاشتاندن مشکلات و بدبختی‌‎ها دوران تازه‌ای آغاز کردند زنان  توانستند به آموزش و کار  ادامه بدهند.در این دهه اخیر نقش زنان در شهرهای افغانستان بیشتر شده است. اگرچه در بعضی از ولایت‌ها زنان به خدمات صحی، آموزش و زندگی خوب دسترسی ندارند ولی اگر هر روز بانوان افغانستانی تلاش کنند و دست از مبارزه بر ندارند آن‌ها حتمن می‌توانند موفق شوند.