کنشگران حقوق بشر، خواستار بهرسمیتشناسی آپارتاید جنسیتی شدند
آینور سعیدپور
گروهی از فعالان و کنشگران حقوق بشر در برلین با برگزاری تجمع اعتراضی از دولت آلمان خواستند که “آپارتاید جنسیتی و نسلکشی هزارهها” در افغانستان را به رسمیت بشناسد.
این تجمع اعتراضی، روز (یکشنبه، ۲۹ سپتامبر)، در همراهی با مهره بارکزی و دایانا اندیشور، فعالان حقوق بشر و دگرباشان جنسی در آلمان برگزار شد.
مهره بارکزی و دایانا اندیشور، دو فعال حقوق بشر و دگرباشان جنسی در واکنش به نقض حقوق بشر در افغانستان، اعتصاب غذایی کردهاند.
معترضان در تجمع اعتراضیشان نامهای سرگشادهی مهره بارکزی، فعال حقوق دگرباشان جنسی به دولت آلمان را منتشر کردند.
نسخهی از این نامه به خبرگزاری بانوان افغانستان نیز ارسال شده است.
در نامهی منتشر شده آمده است که گروه طالبان در سه سال حاکمیتشان، زنان را به شکل کامل از کار، آموزش و حضور در جامعه حذف کردهاند. دگرباشان جنسی به شکل پنهانی زندگی میکنند، هزارهها به شکل سیستماتیک نسلکشی میشوند و از اقوام و گروههای مختلف در افغانستان، هویتزدایی، صورت میگیرد.
مهره بارکزی، خطاب به دولت آلمان گفته است که آنچه بر زنان و دگرباشان جنسیتی در افغانستان میگذرد؛ مصداق روشنی از آپارتاید و حذف سیستماتیک جنسیتی است. او تاکید کرده که دولت آلمان باید با قبول رنج سیستماتیک اعمالشده بر زنان افغانستان، آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسد.
این فعال حقوق بشر گفته که هزارهها در افغانستان به دلیل تفاوت مذهبی، به شکل سیستماتیک توسط گروههای همکار با طالبان نسلکشی میشوند. آنان از دولت آلمان میخواهند که افزون بر بهرسمیتشناسی آپارتاید جنسیتی، نسلکشی هزارهها را نیز به رسمیت بشناسد.
معترضان گفتهاند که دولت آلمان باید هر نوع رابطه و همکاری تخنیکی و دیپلماتیک با طالبان را قطع و تحریمهای شدیدی را بر مقامهای این گروه اعمال کند.
این اعتصاب غذایی دو فعال حقوق بشر در حالی صورت میگیرد که پیش از این دولت آلمان، استرالیا، کانادا و هالند در حاشیهی نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به طالبان هشدار دادند، در صورتیکه نقض حقوق زنان را پایان ندهد از این گروه به دادگاه دادگستری مستقر در لاهه شکایت میکنند.
پیش از این نیز، فعالان حقوق بشر بارها خواستار به رسمیتشناسی آپارتاید جنسیتی شدهاند.
طالبان در سه سال گذشته، بیش از ۸۰ فرمان به هدف محدودسازی زنان و دختران وضع و اجرا کرده است. زنان در نتیجهی این فرمانها از ابتداییترین حقوقشان نیز محروم اند.