انتقاد زنان معترض از حضور «کم‌رنگ» شان در نشست‌های جهانی
لیدا بارز
زنان معترض عضو «جنبش شنبه‌های ارغوانی» با انتقاد از جامعه‌ی جهانی می‌گویند که زنان در افغانستان، با توجه به ایستادگی در برابر طالبان و سرکوب از سوی این گروه؛ اما از نشست‌ها و تصمیم‌گیری‌های بین‌المللی نیز کنار گذاشته شده‌اند.
«جنبش شنبه‌های ارغوانی»، عصر روز سه‌شنبه، سوم میزان، با نشر بیانیه‌ای در برگه‌ی کاربری اکس از عدم حضور زنان از داخل افغانستان و دعوت نشدن شان در نشست‌های حاشیه‌ی بین‌المللی انتقاد کردند.
این جنبش می‌گوید: «زنان شجاع و فداکار افغانستانی که در سال‌های اخیر در خط مقدم دفاع از حقوق و آزادی‌های خود ایستاده‌اند؛ با توجه سرکوب شدید طالبان، هم‌چنین از فرآیندهای تصمیم‌گیری بین‌المللی کنار گذاشته شده‌اند».
در اعلامیه‌ی منتشر شده آمده است: «زنان در افغانستان، که رنج‌های بسیار زیادی را متحمل شده‌اند و مستقیماً با چالش‌های پیش‌روی مردم افغانستان به‌ویژه زنان، قوم‌های آسیب‌پذیر و اقلیت‌های مذهبی روبه‌رو هستند، باید به عنوان صداهای اصلی نماینده‌ی افغانستان در مجامع جهانی و بین‌المللی شناخته شوند».
این جنبش با انتقاد از دعوت چهره‌های سرشناس که بارها در نشست‌ها حضور داشته‌اند، می‌گویند؛ نشست‌ها و کنفرانس‌های بین‌المللی در مورد افغانستان، به‌ویژه در زمینه‌ی حقوق زنان، اغلب از افرادی دعوت می‌کنند که برای سال‌ها از این کشور اخراج شده‌اند یا فقط از وضعیت داخلی اطلاعات غیرمستقیم دارند.
زنان معترض، هم‌چنین بیان می‌کنند که این روی‌کرد ممکن است منجر به به‌حاشیه راندن صدای واقعی زنان در داخل کشور شود، آنانی که عمیقا با چالش‌ها و تحولات جاری کشور درگیر هستند.
در بیانیه‌ی منتشر شده ذکر شده است که دعوت از زنان از داخل افغانستان، می‌تواند ارایه‌ی یک درک واقعی و عمیق از وضعیت افغانستان داشته باشد، زیرا زنان ساکن در داخل افغانستان، تنها نماینده‌ی قربانیان بحران‌های بشردوستانه هستند.
در ادامه‌ی صحبت‌های این زنان معترض آمده است که مشارکت فعال زنان افغانستانی در پروسه‌های بین‌المللی، کیفیت تصمیم‌گیری‌ها را افزایش می‌دهد. به باور آنان، تجربیات عملی و دست اول این زنان بینش دقیق و واقع بینانه‌ای را ارایه می‌دهد که منجر به تصمیم‌گیری بهتر می‌شود.
به‌گفته‌ی «جنبش شنبه‌های ارغوانی»: «شمول زنان از افغانستان در این مجامع نشان دهنده‌ی تعهد به اصول عدالت و شفافیت است و هم‌چنین نادیده گرفتن صدای این زنان که در شرایط سخت و بحرانی به سر می‌برند، بی عدالتی دیگری است که می‌تواند بحران‌ها را تداوم بخشد».
زنان معترض باورمند هستند که اشتراک شان در نشست‌های بین‌المللی، می‌تواند الهام بخش و حمایت از جنبش‌های حقوق بشر شود. آنان می‌گوید: «به رسمیت شناختن مشارکت زنان فعال و مخالف در داخل افغانستان نه تنها آنان را توان‌مند می‌کند؛ بلکه به عنوان الهام بخش دیگر فعالان حقوق بشر در افغانستان و منطقه نیز عمل می‌شود».
در ادامه‌ی این اعلامیه گفته شده است؛ زنان در داخل افغانستان که تحت فشار بی‌سابقه‌ای به سر می‌برند و روزانه با نقض حقوق خود مواجه هستند، شایسته توجه و احترام ویژه در صحنه‌ی جهانی هستند.
«جنبش شنبه‌های ارغوانی» می‌گوید: «علی‌رغم محدودیت‌ها و خطر‌های متعددی که با آن روبه‌رو هستند، این زنان هم‌چنان فعالانه از حقوق بشر و عدالت دفاع می‌کنند. بینش‌ها و تجربه‌های منحصر به فرد آنان باید به رسمیت شناخته شود و در فرآیندهای تصمیم گیری بین‌المللی گنجانده شود».
این بیانیه تاکید می‌کند که جامعه‌ی جهانی باید تجارب، دیدگاه‌ها و نیازهای این زنان را به‌طور جدی در نظر بگیرد و اطمینان حاصل کند که آنان در تصمیم‌گیری‌های مربوط به آینده‌ی افغانستان نقش اساسی دارند.
این در حالی‌ست که سازمان ملل متحد، در حاشیه‌ی هفتاده‌ونهمین مجمع عمومی این سازمان، نشست جانبی را در مورد زنان و دختران افغانستانی برگزار کرد. در این نشست، دبیرکل سازمان ملل، شماری از دولت‌های عضو و فعالان حقوق زن از افغانستان اشتراک داشتند.
شرکت‌کننده‌ها در این نشست در مورد حقوق زنان و محدودیت‌های حاکم بر آنان گفت‌و‌گو کردند.
رزماری دی‌کارلو، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور سیاسی و صلح گفته است که قانون «امر به معروف و نهی از منکر»، سبب پیچیدگی وضعیت در افغانستان شده است.
