قانون امر به معروف؛ پشیمانی مردان افغانستانی از عدم حمایت از حقوق زنان
لیدا بارز
روزنامه‌ی واشنگتن‌پست، در گزارشی گفته است که برخی از مردان افغانستانی از عدم حمایت زنان، ابراز پشیمانی کرده‌اند.
این روزنامه با توجه به تصویب قانون تازه‌ی «امر به معروف و نهی از منکر» طالبان، روز یک‌شنبه، اول میزان، با نشر گزارش تحلیلی گفته است که این قانون مردان را ملزم به بلندکردن ریش، منع صحبت با زنان «نامحرم» و تقلیدنکردن از ظاهر «غیرمسلمانان» کرده است.
شماری از مردان افغانستانی به این روزنامه گفته‌اند که محدودیت‌های تازه‌ی طالبان برای آنان «شوکه‌کننده» بوده و اکنون به این فکر می‌کنند که باید زودتر برای دفاع از آزادی زنان و دختران شان اقدام می‌کردند.
آنان هم‌چنین گفته‌اند: «اگر در اوایل از حقوق زنان دفاع می‌کردند، وضعیت تغییر می‌کرد».
واشنگتن‌پست، در این گزارش با برخی از شهروندان افغانستانی در مورد پیامد‌های این قانون صحبت کرده است.
یک باشنده‌ی کابل به شرط حفظ هویت به این روزنامه گفته است: «اگر مردان صدای خود را [برای زنان] بلند می‌کردند، ممکن بود اکنون در وضعیت متفاوتی قرار می‌داشتیم، حالا اما همه ریش می‌گذارند، زیرا ما نمی‌خواهیم مورد بازخواست و تحقیر امر به معروف قرار بگیریم».
در این گزارش آمده است که بر اساس قانون تازه‌ی «امر به معروف»، رانندگان مرد تاکسی نیز ملزم‌اند تا زنان «بدون محرم» را سوار نکنند.
قوانین تازه‌ی طالبان به محتسبان این گروه اختیار می‌دهد تا متهم‌ها را تا سه روز بازداشت کند.
این در حالی‌ست که سرکوب توسط محتسبان «امر به معروف» در مناطق شهری باعث تشدید نگرانی در میان مردان شده است.
یک راننده‌ی مرد ۳۶ ساله در کابل به این روزنامه گفته است که محدودیت‌های تازه‌ی این گروه بسیار احساس می‌شود و برای کار او سختی فزاینده‌ای ایجاد کرده است.
این راننده گفته است که درآمدش از زمان تصویب قانون «امر به معروف و نهی از منکر» طالبان ۷۰ درصد کاهش یافته است، تا حدی به این دلیل که طالبان اجرای قانونی را آغاز کرده‌اند که زنان را از سفر به تنهایی در تاکسی منع می‌کند.
طالبان در سومین سال از حاکمیت شان قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را تصویب و تنفیذ کرده که در سراسر کشور نافذ است.
این قانون دارای چهار فصل و سی ماده است. در ماده‌ی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است، «احکام مربوط به حجاب زنان» بوده و پوشاندن همه‌ی بدن زنان «لازمی» خوانده شده است.
در بند اول این ماده آمده است: «ستر تمام بدن زن لازمی است».
در بند دوم گفته شده است: «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بخش سوم آن آمده است که «صدای زنان در اجتماع عورت است».
