حضور زنان در نمایش‌گاه “زراعتی توسعه‌ی پایدار” به امید فروش محصولات
حدیث حبیب‌یار و زحل شمس
نمایش‌گاه دو روزه‌ی تحت نام “نمایش‌گاه زراعتی توسعه‌ی پایدار” در شهر مزار شریف مرکز ولایت بلخ، با حضور پر رنگ زنان و دختران برگزار شد.
این نمایش‌گاه در ۶۰ غرفه برگزار شده که ۳۴ غرفه‌ی آن به زنان و دختران تجارت‌پیشه اختصاص داده شده است.
زنان تجارت‌پیشه‌ی که در این نمایش‌گاه اشتراک کرده‌اند در صحبت با خبرگزاری بانوان افغانستان می‌گویند که در نمایش‌گاه “زراعتی توسعه‌ی پایدار” محصولات مختلفی چون، باغ‌داری و مالداری خود شان را برای فروش و بازاریابی به نمایش گذاشته‌اند.
نفیسه، مسوول یک فابریکه‌ی مربا‌سازی‌ست که در این نمایش‌گاه شرکت کرده است. در گوشه‌ی از نمایش‌گاه به امید فروش مرباهای دست‌ساخته‌اش غرفه‌ی را کرایه گرفته است.
او از برگزاری این نمایش‌گاه و فرصتی که برای فروش محصولات‌اش به‌دست آورده است؛ ابراز خوش‌حالی می‌کند.
نفیسه می‌افزاید که به هدف معرفی تولیدات داخلی به کشور‌های جهان و به‌نمایش گذاشتن استعداد و توانایی‌های زنان افغانستانی در این‌جا شرکت کرده است.
این زن تجارت‌پیشه در این غرفه، محصولاتی چون مربا، ترشی و مساله‌ی مرغ به‌نمایش گذاشته است. به گفته‌ی نفیسه، این نمایش‌گاه به آنان کمک می‌کند تا به راحتی محصولات خود را به فروش برسانند.
نفیسه و سایر زنان برای آماده‌سازی مربا و ترشی زحمت‌های زیادی را متحمل می‌شود؛ اما به گفته‌ی خودشان فروش این محصولات به طور چشم‌گیری کاهش یافته است: “در روز‌های عادی فروشات ما نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است. خوش‌بختانه این نمایش‌گاه برای ما کمک خواهد کرد که محصولات خود را به‌فروش برسانیم و هزینه‌ی که صرف این مواد خوراکی کرده‌‌ایم حدر نرود”.
بانو نفیسه از نهاد‌های کمک‌کننده می‌خواهد که زنان تجارت‌پیشه را تنها نگذارند و در زمینه‌ی خودکفایی آنان از هیچ نوع حمایتی دریغ نکنند.
این تجارت‌پیشه‌ی زن بیان کرد: “تا کنون هیچ کمکی از سوی کدام سازمان و نهادی به ما صورت نگرفته است. بیش‌تر محصولات خود را در بین اقوام به فروش می‌رسانم. امیدورام نهاد‌های حامی بیش‌تر از هر وقت به وضعیت ما توجه کنند”.
نبود بازار فروش، عدم دست‌رسی به نهاد‌های کمک‌کننده و بازار‌های جهانی از جمله چالش‌های سد راه این زنان تجارت‌پیشه گفته شده‌است.
نورحیا، یکی دیگر از زنان تجارت‌پیشه است. او تعدادی از زنان دیگر برای پیش‌برد زندگی و کسب درآمد رب تهیه می‌کند.
در این نمایش‌گاه نیز غرفه‌ی گرفته است که رب‌های که توسط او و زنان دیگر تولید می‌شود؛ بفروشد.
او می‌گوید که به‌دلیل وضعیت اقتصادی دشوار زنان و دختران بازدیدکننده، حاضر به خرید محصولات‌اش نمی‌شوند.
او در صحبت با خبرگزاری بانوان افغانستان می‌گوید: “هوای گرم و اقتصاد ضعیف جز چالش‌های ما زنان تجارت‌پیشه است. من رُب برای مواد غذایی تهیه می‌کنم که متأسفانه هیچ خریدی ندارد”.
نورحیا، از روستای “چهار بولک” در این نمایش‌گاه اشتراک کرده از مسوولان تجارتی ولایت بلخ می‌خواهد که سطح برگزاری چنین نمایش‌گاه‌ها را افزایش دهند تا زنان و دختران بتوانند به خودکفایی برسند. “باید به وضعیت ما توجه صورت گیرد. این همه محصولات بدون فروش را چه کنیم؟”.
زنان تجارت‌پیشه هم‌چنان در این نمایش‌گاه از گروه طالبان می‌خواهند که محدودیت‌های کاری و آموزشی را از راه زنان بردارند تا آنان نیز مانند زنان در سایر کشور‌ها بتوانند به شکوفایی و خودکفایی برسند.
پس از به قدرت رسیدن طالبان و محدودیت‌ها بر زنان و دختران، شماری از آنان به کارهای صنایع‌دستی و تجارت‌های کوچک و متوسط رو آورده‌اند.
طالبان تاکنون کار زنان در بخش‌های خصوصی را ممنوع نکرده است؛ اما کار زنان در این بخش‌ها از محدودیت‌های کلی که بر زنان وضع شده؛ متاثر است.
