فروزان: برای من زندان یعنی آزادی!

گزارشگر: مرضیه حسینی

از هر ثانیه بودن در زندان لذت می‌برد و فکر نمی‌کند در بند است بلکه زندان را برای خود بهشتی تصور کرده و می‌گوید از روزی که پایش به زندان باز شده آزاد شده است.

فروزان حیدری در میان بیش از صد زن زندانی، تنها زندانی است که زندان را دوست دارد.

چند سال پیش از امروز به جرم قتل شوهرش روانه زندان شده است. او که در هنگام صحبت لبخند بر لب دارد می‌گوید:” 18 ساله بودم که ازدواج کردم، دو دختر و یک پسر دارم، سیزده سال با شوهرم در شرایط سخت زندگی کردم، بسیار لت و کوب می‌شدم و اجازه نفس کشیدن نداشتم.”

او می‌گوید:” روزهای کودکانم را برایش شب خواسته بود تا جایی که کودکانم حتی پسرم(مقصود) اجازه رفتن به مکتب را نداشت.”

او در ادامه بیان داشت:” شوهرم معتاد بود، چندین بار می‌خواست بالای دختر نه ساله‌ام تجاوز کند. با هر بار ممانعت لت و کوب می‌شدم اما از فرزندانم نگذشتم.”

بنا به گفته‌های فروزان، او شوهرش را هنگامی که قصد تجاوز بردخترش را داشت از بین برده است.

در کنار فروزان پسرش مقصود نیز به جرم کمک به مادرش برای بیش از دو سال روانه زندان (مرکز اصلاح و تربیت اطفال) شده است.

 مقصود( پسر فروزان) که دو ماه است آزاد شده، چنین می‌گوید:” برای اینکه برای مادرم مدت حبس کمتری داده شود، به دادگاه گفتم که من هم در قتل پدرم دست داشتم.”

مقصود می‌گوید:” مادرم را بسیار دوست دارم، درد و رنج بسیاری را از سوی پدرم تحمل کرده، هر روز شاهد جنگ و دعوا، لت و کوب بودم.”

او می‌گوید:” پدرم معتاد به مواد مخدر نوع شیشه بود، از اینکه به زندان رفتم و پدرم دیگر در بین مان نیست بسیار خوشحالم! تنها دو سالی را که از مکتب عقب ماندم ناراحتم می‌کند که در مقابل دردهای مادرم چیزی نیست.”

وی می‌گوید:” پدرم مادرم را تهدید به مرگ کرده بود و می‌گفت اگر شکایت کنی تو و بچه‌هایت را می‌کشم.”

مقصود می‌خواهد بعد از رهایی مادرش با دو خواهر کوچک‌اش که  هم اکنون در خانه امن به سر می‌برند، زندگی خوب و آرامی را داشته باشد.

خانواده فروزان از ترس اینکه مبادا خانواده شوهر وی به دخترانش ضرری را وارد کنند  برای نگهداری شان از خانه امن کمک گرفته‌اند.

رفیع (برادر فروزان) می‌گوید:” بارها فروزان از شوهرش شکایت می‌کرد اما او فروزان و بچه‌هایش را تهدید به مرگ کرده بود. در حال حاضر دو دختر فروزان از ترس اینکه مبادا از سوی خانواده داماد مان دچار مشکل شوند در خانه امن، احساس امنیت بهتری داریم.”

او می‌گوید:” برای فروزان ده سال حبس داده شده که دو و نیم سال آن گذشته و چند سال دیگر باقی مانده، تا جایی که بتوانم  قبل از رهایی فروزان از خواهر زاده‌هایم  مراقبت می‌کنم.”

بنا به گفته‌های وی فروزان در تمام مدت زندگی به شوهرش زندگی آرامی نداشته است.

فروزان که حرفه خیاطی را در زندان آموزش دیده است می‌گوید:”  من حالا خیاط خوبی هستم وقتی از این جا آزاد شدم با استفاده از این حرفه زندگی خودم را می‌چرخانم.”

مسوولان زندان هرات از موجودیت 149 زن زندانی در این مرکز خبر می‌دهند که از این میان 70 نفرشان به جرم قتل در این زندان به سر می‌برند.