واشنگتن پست: وضعیت زنان افغانستانی، اسف‌بار است
لیدا بارز
واشنگتن پست، وضعیت زنان افغانستان را «اسف‌بار» خوانده و آن را حماسه‌ای از نقش ایالات متحده در این کشور از سال ۲۰۰۱ بدین‌سو دانسته و گفته است که این داستانی از «تراژدی و غرور، حوادث ناگوار و فساد است».
این روزنامه در گزارشی که امروز چهارشنبه، ۲۱ سنبله، منتشر شد، گفته است که ۲۳ سال پس از ۱۱سپتامبر، طالبان، تفسیر «بنیادگرایانه» و احکام «ظالمانه» را در افغانستان عملی کرده‌اند که جامعه‌ی این کشور به‌ویژه زنان را خفه می‌کند.
واشنگتن پست، در این گزارش گفته است که زنان افغانستانی، مانند یک نسل پیش (دور اول حکومت طالبان)، باز هم از آموزش محروم شده‌اند. طالبان آنان را در هر کاری که می‌توانند انجام دهند، محدود کرده و از معلوم‌شدن چهره و حتی صدای خود در ملاء‌عام منع شده‌اند.
روزنامه‌ی واشنگتن پست، در اشاره به خروج نیروهای ائتلاف خارجی از افغانستان و روی کار آمدن طالبان در ۲۰۲۱، گفته است که این یک «شوک وحشیانه» برای نخبه‌گان غرب بوده است؛ اما برای طالبان پیروزی به حساب می‌‌آید.
بر اساس گزارش این روزنامه، جمعیت «فقیر» افغانستان، به ویژه زنان بهای خروج امریکا از افغانستان را می‌پردازند.
واشنگتن پست، هم‌چنین گفته است که افغانستان در چنگال یک بحران انسانی متوالی است که با چندین دهه درگیری و توسعه‌ی ناموفق، اثرات پایین دستی همه‌گیری ویروس کرونا، رکود اقتصادی بزرگ و فروپاشی بخش بانکی که با تسلط رژیم طالبان و متعاقب آن به‌وجود آمد، قرار دارد.
در روزهای اخیر، طالبان قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را تصویب کردند. واشنگتن پست، این قانون را «خفقان‌آور» خوانده است.
مقامات سازمان ملل و مدافعان حقوق بین‌الملل نیز از نافذ شدن این قانون خشم‌گین شده‌اند. فولکر تورک، مسوول حقوق بشر سازمان ملل متحد، اظهار کرده است: «من می‌خواهم انزجار خود را از این اقدامات اخیر، که شامل ممنوعیت حتی تماس چشمی بین زنان و مردانی که با هم مرتبط نیستند و اعمال پوشش اجباری سر تا پا برای زنان، از جمله صورت‌شان، را آشکار کنم».
ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گویی طالبان، در واکنش به انتقادهای بین‌المللی در بیانیه‌ای منتقدان بیرونی را محکوم کرد و خواستار «اعتراض محترمانه به ارزش‌های اسلامی» شد.
او در این بیانیه گفته است که طالبان «از تعهد خود به حمایت و اجرای قوانین اسلامی منصرف نمی‌شوند».
این در حالی‌ست که فعالان حقوق، آنچه را که در افغانستان حاکم شده است به‌عنوان «آپارتاید جنسیتی» نامیده‌اند و می‌خواهند ببینند که نهادهای بین‌المللی چه تصمیمی در برابر مقام‌های طالبان می‌گیرند.
