سازمان‌های جهانی: مبارزه‌ی زنان طالبان را به چالش می‌کشد
سازمان حامی جنبش‌های فمینیستی موسوم به “فمنا” همراه با ۳۱ سازمان حقوق بشر منطقه‌ای و بین‌المللی دیگر می‌گوید که در سه سال گذشته، زنان و دختران افغانستانی باوجود “سرکوب شدید” هم‌چنان به‌گونه‌ی “شجاعانه” برای حقوق و آزادی‌های خود مبارزه کرده‌اند. این سازمان‌ها از جامعه‌ی جهانی خواسته است که از مبارزه‌ی زنان حمایت کنند، رژیم طالبان را به‌رسمیت نشناسند، رفتار و سیاست‌های این گروه با زنان را آپارتاید جنسیتی اعلام کنند، طالبان را به‌خاطر “آزار جنسیتی” پاسخ‌گو کرده و صدای زنان افغانستانی را در نشست‌های جهانی تقویت کند.
هم‌زمان با سه سالگی حاکمیت طالبان، فمنا و ۳۱ سازمان دیگر با نشر بیانیه‌ای با زنان افغانستانی اعلام هم‌بستگی کرده است.
در بیانیه‌ای این سازمان‌ها آمده است که حکمرانی طالبان، افغانستان را به بحران عمیق‌تر و پیچیده‌ی بشردوستانه فرو برده که در حال حاضر بیش از ۲۴ میلیون نفر نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند.
به گفته‌ی این سازمان‌ها، عقب‌گرد حقوق اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بر همه‌ی جامعه تأثیر گذاشته؛ اما تاثیر آن بر زنان و دختران بسیار فراتر بوده و وضعیت آنان از بدترین‌ها در سراسر جهان است.
فمنا می‌گوید که در سه سال گذشته، طالبان بیش از ۱۰۰ فرمان صادر کرده که طیف کاملی از حقوق زنان و دختران را نقض، و آنان را از “انسان‌بودن” محروم می‌کند و سیاست‌های این گروه به یک نظام آپارتاید جنسیتی منجر شده است.
این سازمان‌ها، به محدودیت‌های وضع شده بر زنان در سه سال گذشته اشاره کرده و ممنوعیت آموزش دختران را یکی از “شرم‌آورترین” اقدام‌های طالبان در سه سال گذشته عنوان کرده است.
سلب آزادی رفت‌وآمد و ممنوعیت کار زنان نیز در این بیانیه اشاره شده و آمده است که این اقدام‌ها باعث کاهش چشم‌گیر مشارکت معنادار زنان در پروسه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی شده است.
به گفته‌ی این سازمان‌ها، بحران انسان‌دوستانه بدتر شده، وضعیت اقتصادی و حذف زنان از زندگی عمومی سبب افزایش ازدواج‌های اجباری شده است. هم‌چنان نبود راه حل‌های حقوقی برای زنانی که با خشونت خانوادگی مواجه‌اند، منجر به افزایش مشکل‌های سلامت روان و خودکشی در میان آنان شده است.
فمنا در بیانیه‌ای مشترک‌شان نوشته است: «سرکوب بی‌سابقه‌ی زنان توسط طالبان فقط یک سویه ماجرا است. در سه سال گذشته، زنان افغانستانی سرسختانه در مقابل این سرکوب ایستادگی کرده و چشم‌انداز طالبان برای افغانستان را به چالش کشیده‌اند. آنان شجاعانه حقوق خود را مطالبه و علیه تلاش‌های طالبان برای به عقب راندن کشور مبارزه کرده‌اند، در حالی‌که جامعه بین‌المللی تا حد زیادی این زنان را در نبردشان با طالبان رها کرده است».
این سازمان‌ها می‌گویند که زنان برای از بین‌بردن فرمان‌های «سرکوب‌گرانه‌ی» طالبان، اطمینان از بازگشت دخترانشان به مکتب، بازپس‌گیری طیف کامل حقوق خود و دست‌یابی به صلح فراگیر در سراسر کشور مبارزه می‌کنند.
فمنا همراه با 31 سازمان دیگر، در سه ساله‌گی حاکمیت طالبان خواست‌های شان در چهار بند از جامعه‌ی جهانی مطرح کرده است.
به رسمیت نشناختن طالبان از سوی جامعه‌ی جهانی
این سازمان‌ها از جامعه‌ی جهانی خواسته است که طالبان را به دلیل نقض حقوق زنان و دختران به رسمیت نشناسند.
در بیانیه آمده است که طالبان هم‌چنان در برآوردن مطالبات بین‌المللی برای ایجاد دولت فراگیر و لغو سیاست‌هایی که حقوق افغانستانی‌ها، به‌ویژه زنان را نقض می‌کند، کوتاهی کرده‌اند. جامعه‌ی بین‌المللی باید با امتناع از به رسمیت شناختن رژیمی که هم‌چنان افغانستانی‌ها، به ویژه زنان و اقلیت‌ها را به هراس می‌اندازد، به استانداردهای حقوق بشری پایبند بماند.
جامعه‌ی جهانی فراگیری معنادار را تضمین کند
در بیانیه آمده است که حضور واقعی زنان افغانستانی در همه‌ی بحث‌های مربوط به آینده‌ی کشورشان، مانند مذاکرات دوحه، باید تضمین شود. این سازمان‌ها تاکید کرده است که نمایندگی نمادین و جلسات حاشیه‌ای برای زنان و دختران کافی نیست.
پاسخ‌گویی طالبان به دلیل آزار و شکنجه‌ی جنسیتی و آپارتاید جنسیتی
این سازمان‌ها تاکید کرده است که سازمان ملل متحد برساس مطالبه‌ی کنش‌گران زن، طالبان را برای اقدام به آزار و شکنجه جنسیتی پاسخ‌گو کند.
در بیانیه آمده است که سازمان ملل هم‌چنان رفتار طالبان با زنان را «آپارتاید جنسیتی» بداند و در عین حال از مسوولیت و پاسخ‌گویی مرتکبان اطمینان حاصل کند.
حمایت از جنبش‌های زنان
فمنا در این بیانیه نوشته است که سازمان ملل و جامعه‌ی جهانی باید صدای زنان افغانستانی تقویت کرده و در مجامع جهانی، از آنان حمایت سیاسی کنند.
این در خواست‌ها در حالی مطرح می‌شود که طالبان در 24 اسد، سومین سال‌گرد به قدرت رسیدن شان را در حالی تجلیل کرد که از در این مدت به دلیل نقض حقوق زنان از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است.
در سه سال گذشته، زنان و دختران نیز در برابر سیاست‌های طالبان به اعتراض شان به شیوه‌های مختلف داده داده‌اند.
