نقض حقوق زنان؛ مجله‌‌ی تایم با نشر مقاله‌ای خواستار معرفی طالبان به لاهه شد
لیدا بارز
بنایفر نوروجی، رییس بنیاد جامعه‌ی باز در مجله‌‌ی تایم گفته است که زمان آن فرارسیده که رهبران طالبان به دلیل نقض شدید حقوق زنان، به دادگاه‌های بین‌المللی در لاهه کشانده شوند.
مجله‌‌ی تایم با نشر مقاله‌ای از وی در روز پنج‌شنبه، ۲۵ اسد، نگاشته است که طالبان سه سال پیش در همین ماه قدرت را در افغانستان به دست گرفتند و یکی از نخستین اقداماتی که انجام دادند، پاک کردن تصویرهای زنان از بیلبوردها و دیوارنگاری‌ها بود.
آقای نوروجی، گفته است که از آن زمان تاکنون، زنان و دختران نیز به‌طور سیستماتیک از جامعه حذف شده‌اند.
وی نگاشته است که محاکمه کردن طالبان به ایجاد فشار بر این گروه برای رعایت حقوق بشر کمک می‌کند.
این مقاله به بررسی وضعیت کنونی افغانستان و نقض حقوق زنان از جمله محدودیت‌های آموزشی، شغلی و بازگشت مجازات بدنی، پرداخته شده است.
آقای نوروجی در مقاله‌ی منتشر شده گفته است که طالبان پس از گرفتن قدرت درحال حذف زنان از جامعه بوده است. این گروه زنان را از آموزش، کار و حضور در اجتماع منع کرده‌اند. بسیاری از زنانی که در برابر محدودیت‌های طالبان ایستادگی کردند، شکنجه و بازداشت شدند.
در این مقاله آمده است: «طالبان می‌توانند پاسخ‌گو باشند. این گروه شبه‌نظامی مسوول برخی از جدی‌ترین موارد نقض قوانین کیفری بین‌المللی است. همان طور که دادگاه کیفری بین‌المللی حکم بازداشت پوتین و پنج مقام ارشد دولتی و نظامی روسیه را صادر کرد، می‌تواند همین کار را با رهبران طالبان نیز انجام دهد».
نویسنده در این مقاله هم‌چنین از دیوان کیفری بین‌المللی خواسته است که تحقیقات خود در مورد افغانستان و جمع‌آوری شواهد را در اولویت قرار داده و حکم بازداشت را صادر کند.
نوروجی تاکید کرده است که باوجود تمامی این چالش‌ها، جهان هنوز هم وضعیت افغانستان را نادیده می‌گیرد. او افزود: «تنها در لحظاتی مانند این، سومین سال‌گرد تسلط طالبان، است که افغانستان به یاد آورده می‌شود. در بقیه سال، افغانستانی‌ها به‌طور عمدی از دید جهانی پنهان نگه داشته شده‌اند و به آرامی به سرنوشت خود رها شده‌اند، گویا که هیچ اقدامی نمی‌توان انجام داد».
علاوه بر این نویسنده‌ی مقاله می‌گوید که لغو کمک‌های بین‌المللی و اعمال تحریم‌ها مردم افغانستان را در بحران انسانی فرو برده و بیش ۲۳ میلیون نفر که بیشتر آنان زنان و کودکان هستند به کمک فوری نیاز دارند.
در این مقاله آمده است که تعامل با طالبان مهم است؛ اما این تعامل باید «اصولی» باشد. او معتقد است که می‌توان تا جایی با طالبان همکاری کرد که به نفع مردم افغانستان باشد، به‌ویژه در رفع بحران‌های انسانی و اقتصادی. اما بخش دیگر این تعامل، به عهده طالبان است.
رییس بنیاد جامعه‌ی آزاد تاکید می‌کند که طالبان باوجود تمام مخالفت‌های‌شان در برابر فشارهای بین‌المللی آسیب‌پذیر هستند. آن‌ها خواهان مشروعیت هستند و می‌خواهند به عنوان نمایندگان افغانستان در سازمان ملل حضور داشته باشند.
وی گفته است که در گفت‌و‌گو با طالبان موضوعات مانند امنیت منطقه‌ای و مواد مخدر در اولویت قرار گرفته و هرگز حقوق زنان و دختران اولویت نداشته است.
