زنان معترض: طالبان افغانستان را به قانون جنگل کشاندند

در آستانه‌ی پانزدهم اگست، اعضای یک جنبش اعتراضی موسوم به “ایتلاف مستقل جنبش‌های اعتراضی”، این روز را “سیاه‌ترین و تلخ‌ترین” روز در تاریخ افغانستان عنوان کرده و می‌گویند که طالبان در سه سال گذشته زنان و دختران را از تمام حقوق انسانی و اسلامی شان محروم کرده‌اند.

اعضای ایتلاف مستقل جنبش‌های اعتراضی زنان در اعلامیه‌‌ای که نسخه‌ی از آن به خبرگزاری بانوان افغانستان رسیده، از حاکمیت سه ساله‌ی طالبان انتقاد کرده و می‌افزایند که این گروه در این مدت از هیچ نوع “شکنجه و آزار” در برابر مردم به‌ویژه زنان دریغ نکرده‌اند.

در بخشی از این اعلامیه آمده‌است: “طالبان با زیر پای کردن همه‌ی اصول و ارزش‌های حقوق بشری و لغو کلیه‌‌ی قوانین کشور، قانون جنگل را در افغانستان پیاده نمودند. معترضان، منتقدین، دگر اندیشان ،نظامیان و کارمندان پیشین را سرکوب، شکنجه، زندانی و به قتل رسانیده‌اند”.

این زنان معترض افزوده‌اند که به‌دلیل ممنوعیت آموزش، سالانه هزاران طفل دختر، بعد از صنف ششم از دنبال کردن اهداف و آرزوهای شان جبرا باز داشته می‌شوند و مجبور به ازدواج اجباری وزیرسن می‌گردند. “زنان و دختران، اقلیت‌های قومی، مذهبی و جنسیتی بدترین بحران حقوق بشری را در این سه سال تجربه کردند”.

هم‌چنان در ادامه‌ی این اعلامیه بیان شده‌است که افزایش بی‌کاری و ممنوعیت کار زنان، بحران فقر وسوء‌تغذی را به وجود آورده است. “طالبان نه تنها به فکر مهار کردن بحران نیست؛ بلکه فرصت ها و پول‌های هنگفت را به گروه خودی اختصاص می‌دهند”.

ائتلاف مستقل جنبش‌های اعتراضی با اشاره به بحران‌های افغانستان، پایان دادن به حکومت طالبان را پایان بحران‌های موجود در افغانستان دانسته و از جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهد که این گروه را در برابر عمل‌کردهای شان علیه مردم افغانستان به‌ویژه زنان و دختران “پاسخ‌گو و تحریم” کنند.

زنان معترض معتقد اند که “طالبان جنایت‌کاران جنگی اند. جنایت علیه بشریت، نقض حقوق بشر و آپارتايد جنسیتی را مرتکب شده‌اند. باید به جای معافیت از مجازات، محاکمه و مجازات گردند”.

طالبان در ۱۵ اگست ۲۰۲۱، برای دومین بار قدرت را در افغانستان بر دست گرفتند، این گروه پس از به‌دست گرفتن قدرت، باوجود وعده‌های قبلی محدودیت‌های شدیدی بر زنان و دختران وضع کرده‌اند.

براساس آمار سازمان ملل، طالبان بیش از ۵۰ فرمان زنان و دختران صادر کرده که در نتیجه‌ی آن زنان از همه‌ی حقوق شان محروم شده‌اند.

زنان و دختران نیز در پی قدرت‌گیری طالبان، در واکنش به محدودیت‌های طالبان در خیابان‌ها آمدند و اعتراض کردند.

طالبان، اعتراض‌های خیابانی زنان را سرکوب کردند. این گروه، هم‌چنان شماری از زنان معترض را به دلیل اعتراض‌های شان بازداشت و زندانی کردند.

اما دختران و زنان باوجود این تهدیدها هم‌چنان به اعتراض‌های شان در مکان‌های سربسته ادامه دادند.