زنان هم‌چنان به سیاست‌های طالبان اعتراض می‌کنند

هم‌زمان با سه ساله‌گی حاکمیت طالبان؛ اعتراض‌های زنان و دختران در برابر این گروه افزایش یافته است. زنان معترض می‌گویند که در این روز براساس توافق‌نامه‌ی “ننگین دوحه” افغانستان به گروه طالبان تسلیم شده است. زنان می‌گویند که همه‌ی دست‌آوردهای بیست ساله که با تلاش مرد و زن به‌دست آمده بود به فنارفته و نابود شده است.

ایتلاف جنبش اعتراضی زنان افغانستان، با نشر ویدیوهای اعتراضی شان در برگه‌ی اکس از  پانزدهم آگست به عنوان روز “سیاه، تاریکی مطلق و روز یاس و ناامیدی” برای زنان افعانستانی یاد کرده است.

این زنان معترض می‌گویند که گروه طالبان با روایت‌های “افراط‌گرایانه و قرائت تندروانه از دین” دروازه‌های مکتب و دانشگاه را به‌روی دختران مسدود کرد.

آنان افزوده که این گروه در سه سال گذشته تمرکزشان را روی ایجاد مرکزهای جهادی و دفترهای امر به معروف و نهی از منکر کردند. زنان معترض می‌گویند که این اقدام طالبان سبب شده که بیش‌تر دختران و زنان در خانه زندانی و دچار افسردگی شوند.

یکی از این زنان معترض می‌گویند که طالباندر نخستین اقدام پس از به دست گرفتن قدرت تمام نهادها و سازمان‌های حامی حقوق زنان و دختران را تعلیق و لغو کرد که در نتیجه‌ آن در سه سال گذشته هیچ نهاد و یا سازمان در افغانستان حضور ندارد که از حقوق زنان و دختران دفاع کنند.

او می‌افزاید که در جریان سه سال گذشته، زنان از بهره‌بری همه‌ی سهولت‌ها و حقوق شهروندی محروم شده‌اند.

یکی از زنان معترض دیگر که ویدیوی او نیز در اکس جنبش‌های اعتراضی زنان منتشر شده، می‌گوید که زنان و دختران از ساختارهای اجتماعی حذف شده است.

او با اشاره به محدودیت‌های روزافزون زنان و دختران تاکید می‌کند که آنان خواستار عدم به‌رسمیت‌شناسی رژیم طالبان از سوی جامعه‌ی جهانی است.

از سوی دیگر، جنبش مقتدر زنان افغانستان نیز با نشر اعلامیه‌ای می‌گوید که مردم افغانستان در سه سال گذشته تحت حکومت استبدادی طالبان استند.

در اعلامیه‌ای این جنبش که نسخه‌ی از آن به خبرگزاری بانوان افغانستان فرستاده شده؛ آمده که پس از ۱۵ اگست همه‌ی دروازه‌های مکتب به‌روی دختران بسته شد، زنان از تمام ساختار سیاسی و اجتماعی حذف شدند، همه‌ی قوانین توسط گروه طالبان لغوه گردید، ارزش‌های حقوق بشری بشدت نقض شد و آزادی عمومی و فردی مورد تعرض قرار گرفت.

اعضای جنبش مقتدر زنان افغانستان نوشته‌اند: “کشور ما افغانستان یک‌بار دیگر در کام هیولای تروریزم بین‌الملل فرو رفت که قربانی این همه فجایع و تضاد منافع دستگاه‌های استخبارات جهان را مردم افغانستان می‌پردازند.”

زنان معترض می‌گویند که مردم افغانستان در این سه سال از تمام حقوق‌شان محروم اند و به گفته‌ی آنان همه‌ی این “جنایت‌ها” زیر ذره‌بین رسانه‌های جهانی قرار دارد و جهان همواره در مورد وضعیت تاسف‌بار افغانستان سکوت اختیار کرده است.

اعضای این جنبش اعتراضی در آستانه‌ی سه ساله‌گی حاکمیت طالبان خطاب به جامعه‌ی جهانی می‌گویند که زنان به‌عنوان نیم از پیکر جامعه به‌صورت کل از جامعه حذف شدند، قتل نظامیان پیشین ادامه دارد و عفو عمومی گروه طالبان دروغ است.

آنان از جامعه‌ی جهانی می‌خواهند که به سکوت سیاسی خویش پایان داده و هم‌چنان به این وضعیت فاجعه‌بار پایان دهند.

در اعلامیه آمده است که فقر و بی‌کار روزبه‌روز افزایش یافته و میلیون‌ها کودک با شکم گرسنه به بستر خواب می‌روند، سرمایه‌ها از کشور فرار کرده، زنان تحصیل‌کرد و با تجربه که در نهادهای رسمی کشور کار وظیفه داشتند اکنون به منظور دریافت نفقه فرزندان‌شان دست به گدایی میزنند.

اعضای جنبش مقتدر زنان افغانستان می‌گویند که ادامه حاکمیت یک گروه “متحجر و بنیادگرا که هیچ نوع هماهنگی و هم‌سویی” به جهان مدرن و عصر تکنالوژی ندارند به نفع هیچ کشوری نیست.

طالبان در ۱۵ اگست ۲۰۲۱، برای دومین بار قدرت را در افغانستان بر دست گرفت.

این گروه پس از به‌دست گرفتن قدرت، باوجود وعده‌های قبلی محدودیت‌های شدیدی بر زنان و دختران وضع کردند.

براساس آمار سازمان ملل، طالبان بیش از ۵۰ فرمان زنان و دختران صادر کرده که در نتیجه‌ی آن زنان از همه‌ی حقوق شان محروم شده‌اند.

زنان و دختران نیز در پی قدرت‌گیری طالبان، در واکنش به محدودیت‌های طالبان در خیابان‌ها آمدند و اعتراض کردند.

طالبان، اعتراض‌های خیابانی زنان را سرکوب کردند. این گروه، هم‌چنان شماری از زنان معترض را به دلیل اعتراض‌های شان بازداشت و زندانی کردند.

اما دختران و زنان باوجود این تهدیدها هم‌چنان به اعتراض‌های شان در مکان‌های سربسته ادامه دادند.