انتقاد زنان افغانستانی از وخامت وضعیت حقوق بشری و سکوت جهان
آینور سعیدپور
در آستانهی سومین سال حاکمیت طالبان بر افغانستان، تعدادی از زنان معترض میگویند که وضعیت حقوق بشری بهویژه وضعیت زنان در حاکمیت طالبان رو به وخامت است. این زنان همچنان از جامعهی جهانی میخواهند که طالبان را مورد پاسخگویی قرار دهند.
گروه اعتراضی زنان موسوم به “ایتلاف جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان” با نشر ویدیوهایی در برگهی اکس به سیاستها و محدودیتهای طالبان بر زنان و دختران پرداخته است.
ایتلاف جنبشهای اعتراضی میگویند که ۱۵ اگست، یادآور این است که طالبان نیمی از پیکر جامعه را حبس خانگی کرده و از حقوق اولیهی انسانی محروم کردهاند.
این زنان میگویند که رژیم طالبان در نخستین اقدام، آموزشهای بالاتر از صنف ششم را برای دختران ممنوع کرد. به گفتهی زنان، طالبان به این محدودیت اکتفا نکرده و سپس دانشگاهها را نیز بهروی دختران مسدود کردند.
زنان معترض با اشاره به محدودیتهای روزافزون میگویند که پس از ممنوعیت آموزشی، این محدودیتها را گسترش داده و کار زنان در دفتر سازمانهای خارجی و حتا در دفترهای سازمان ملل متحد را ممنوع کرد.
در آستانهی سه سالهگی حاکمیت طالبان، زنان معترض به سرکوب آزادی بیان نیز اشاره کرده و میگویند که طالبان در این مدت به سرکوب آزادی زنان و مجازات دسته جمعی نظامیان پیشین و خبرنگاران ادامه داده است.
یکی از این زنان میگوید که پس از حاکمیت طالبان تعداد زیادی از شهروندان افغانستان به دلیل سیاستهای این گروه، افغانستان را ترک کرده و به کشورهای مختلف مهاجر شدهاند. به گفتهی این زن، در سه سال گذشته، روشن فکران، هنرمندان، فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان و زنان معترض به گونهی اجباری کشور را ترک کردهاند.
این زن معترض میافزاید که جامعهی جهانی و سازمانهای حقوق بشری، وضعیت وخیم زنان و دختران افغانستانی را به عنوان آپارتاید جنسیتی به رسمیت بشناسد. او تاکید میکند که زنان افغانستانی باید درمورد نقض حقوق زنان مورد پاسخگویی قرار داده شود.
طالبان در ۱۵ اگست ۲۰۲۱، قدرت را به دست گرفت. این گروه پس از بهدست گرفتن قدرت محدودیتهای شدیدی بر آزادیهای اساسی زنان و دختران وضع کرده است.