یافتههای یک تحقیق: پدران صاحب فرزند دختر در افغانستان، بیشتر باورمند به برابری جنسیتی استند
لیدا بارز
یافتههای یک تحقیق جدید در دانشگاه «ماساچوست امهرست» امریکا نشان میدهد که در سه سال زندگی تحت حاکمیت طالبان، پدران دارای نخسین فرزند دختر، تعهد و باور بیشتری به برابری جنسیتی و حقوق زنان در افغانستان دارند.
این تحقیق با عنوان «اثر دختر اول: حمایت از حقوق بشر و نگرش نسبت به برابری جنسیتی در افغانستان تحت کنترل طالبان» در آستانهی سه سالهگی بازگشت طالبان به قدرت روز چهارشنبه، ۲۷ سرطان، منتشر شده است.
این تحقیق از سوی «آزمایشگام امنیت انسانی» دانشگاه ماساچوست امهرست انجام داده و نتایج آن در مجلهی علمی «پلوس ون» منتشر شده است.
در این تحقیق با ۲۶ هزار نفر که بهطور تصادفی انتخاب شدهاند، صحبت شده است که پاسخهای آنان تحت ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است.
دورهی زمانی این تحقیق از زمان خروج نیروهای امریکایی در ۳۰ آگست ۲۰۲۱ را دربر میگیرد.
تحقیق کنندهها در این تحقیق گفتهاند که آنان بهطور کلی، دریافتهاند که حمایت قابل توجهی از حقوق زنان در افغانستان تحت کنترل طالبان وجود دارد.
طبق یافتههای این تحقیق، پدران از یک تا پنج، بالاترین نمره را به برابری زن و مرد دادهاند و بیشتر از کسانی دیگر موافقت خود را با این جمله بیان کردهاند: «من معتقدم که دستیابی به حقوق بشر برای زنان یکی از اولویتهای اصلی آینده کشور من است».
تحقیق کنندهها افزودهاند که از میان ۶۶ درصد، دو هزار و ۶۱ نفر از پاسخدهندگان، حقوق خاصی را برای زنان توصیف کردهاند که از نظر آنان مهم است؛ از جمله حق آموزش، معیشت، مشارکت سیاسی و «سایر حقوق» همانند ورزش کردن.
در این تحقیق آمده است که از جمله ۴۲ درصد از شهروندان افغانستان «کاملا موافق» هستند که حقوق بشری زنان از اولویتهای اصلی آیندهی کشور آنان باشد.
آنان افزودهاند که برخی از پاسخدهندگان به این باور هستند که رعایت حقوق زنان منجر به یک جامعهی قویتر میشود، یا بر بهبود اقتصاد با رعایت حقوق زنان تأکید کرده و بسیاری نیز از این صحبت کردهاند که دین اسلام و حقوق زنان مکمل یکدیگر استند.
در این تحقیق آمده است که شماری از پاسخدهندگان به چشمانداز افغانستان بدون طالبان اشاره کرده و گفتهاند که تأمین حقوق زنان تحت حاکمیت طالبان امکانپذیر نیست و شماری نیز به صراحت خواستار مداخله و فشار بینالمللی برای بازگرداندن آزادیها و حقوق اساسی زنان شدهاند.
پس از بازگشت طالبان، شرایط برای محرومیت و تبعیض نهادینه شده در برابر دختران در نهادهای آموزشی و اجتماعی به وجود آمده است. چارلی کارپنتر، استاد علوم سیاسی و مدیر آزمایشگاه امنیت انسانی، که بهعنوان محقق اصلی این تحقیق کار کرده، میگوید که توجه به حقوق زنان گام اول است.
او افزود: «مردان باید به نیابت از زنان و دختران خود نیز کاری انجام دهند تا واقعاً تغییری در شرایط شان ایجاد کنند.»
این در حالیست که طالبان، زنان را از حق آموزش، کار، آزادی رفتوآمد و رفتن به پارکها برای تفریح محروم کردهاند. از سوی هم کارشناسان سازمان ملل متحد رفتار طالبان با زنان افغانستانی را «جنایت علیه بشریت» دانسته و آن را مصداق عینی از «آپارتاید جنسیتی» خواندهاند.