زنان معترض: دختران افغانستانی بهدلیل جنسیت از آموزش محروم اند
اعضای جنبش “زنان بهسوی آزادی” ممنوعیت آموزشی دختران بالاتر از صنف ششم را محکوم کرده و از جامعهی جهانی و سازمانهای بینالمللی میخواهند که هرچه زودتر “آپارتاید جنسیتی” موجود در افغانستان را بهرسمیت بشناسند.
اعضای جنبش “زنان بهسوی آزادی“، امروز (یکشنبه، ۲۷ جوزا) با نشر اعلامیهای در صفحهی اجتماعی فیسبوک در واکنش به هزار روز ممنوعیت آموزشی در افغانستان میگویند که جامعهی جهانی، نهادهای حامی آموزش و مردم افغانستان هرچه زودتر باید مانع عملکردهای “زنستیزانهی” گروه طالبان شوند.
در اعلامیهی این جنبش آمده است: “آموزش بدون در نظرداشت جنسیت و سن، حق مسلم و طبیعی هر فرد در سطح جهان پنداشته میشود. متأسفانه گروه افراطی طالبان هزار روز است که دختران را از حق آموزش محروم کردهاست”.
در بخشی از این اعلامیه نوشته شده که گروه طالبان با تسلط دوبارهی شان بر افغانستان، بیشاز ۹۰ درصد دختران و زنان را خانهنشین ساختهاند.
اعضای این جنبش در این اعلامیه افزودند: ” دختران و زنان تنها بهدلیل جنسیت شان طی یک فرمان افراطگرایانهی طالبان از رفتن به مکتب محروم شدند”.
همچنان در بخش دیگر این اعلامیه تاکید شده که جامعهی جهانی و سازمانهای بینالمللی نباید تحت هیچ شرایطی با گروه طالبان که “نقض کنندههای” حقوق بشر بهویژه حقوق زنان افغانستانی هستند، تعامل کنند.
اعضای جنبش “زنان بهسوی آزادی” از مردم افغانستان، نهادهای حقوق بشری و حامی آموزش و پرورش میخواهند که در برابر عملکردهای “تبعیضآمیز” طالبان قیام نموده و از حق دختران دفاع کنند.
آنان گفتند” :ما از جامعهی جهانی میخواهیم که گروه تروریستی طالبان را بهخاطر نقض آشکار حقوق بشر بهرسمیت نشناسد و به این گروه فشار آورده تا از جنایات خود علیه زنان دست بردارند”.
گفتنیست که در بهار سال ۱۴۰۱ خورشیدی، وزارت معارف گروه طالبان اعلام کرد که دروازه مکتبها تا اطلاع ثانوی بهروی دختران بالاتر از صنف ششم باز نخواهد شد.
مقامهای این گروه وعده سپرده بودند که فرمان منع آموزش آنان موقتی است و با تغییر در میتود درسی و بازنگری سیستم آموزشی برای دختران، دوباره دروازههای مکتبها باز خواهد شد.
این در حالیست که محرومیتهای آموزشی دختران بالاتر از صنف ششم وارد سومین سال شد و یکهزار روز از درس و مکتب محروم ماندهاند.
ترتیب: حدیث حبیبیار