نمایشگاهی در کابل؛ از فرصتها تا چالشها برای زنان تجارتپیشه
آینور سعیدپور
نمایشگاه ملی و بینالمللی که به مناسبت “هفتهی صنعت” در کابل گشایش یافته بود؛ با حضور ۲۰۰ اشتراک کنندهی زن به پایان رسید. تاجران زن از ولایتهای مختلف به امیدبازاریابی و دسترسی به بازار ملی به این نمایشگاه اشتراک کرده بودند. زنان تجارت پیشه با مشکلهای چون دسترسی نداشتن به بازارهای ملی و بینالمللی، سرمایهی کم و محدودیتهای طالبان مواجه استند.
در این نمایشگاه در ۸۰۰ غرفه تولیدات داخلی به نمایشگذاشته شده که ۲۰۰ غرفه مربوط زنان و ۱۵ غرفهی دیگر مربوط تاجران ایرانی است.
زنان تجارتپیشه با استقبال از برگزاری چنین نمایشگاهها آنرا فرصتی برای حضور در اجتماع و دسترسی به بازار میدانند.
٭آمنه، از ولایت مزارشریف به این نمایشگاه شرکت کرده است. او، در یکی از غرفهها لباسهای هزارگی، خامکدوزی، نمد و برخی از صنایعدستی دیگر را به نمایش گذاشته است.
هرچند از فرصت پیشآمده، خوشحال است؛ اما او بهعنوان زن تجارتپیشه، باید برای پیشرفت کار و بازاریابی برای محصولاتاش به ولایتهای دیگر سفر کند؛ ولی او بدون محرم نمیتواند که به ولایتهای دیگر سفر کند. آمنه، این وضعیت را یکی از چالشهای اساسی در برابر کاراش عنوان میکنند.
برای اشتراک در این نمایشگاه نیز همراه با محرم شرعی سفر و در اینجا شرکت کرده است.
باید افزود که طالبان سفر زنان بدون همراه مرد خانواده (محرم شرعی) را فراتر از ۷۲ کیلومتر منع کرده است. اکنون زنان تجارتپیشه نیز برای حضور و اشتراک در این گونه نمایشگاهها باید با یک مرد از عضو خانوادهاش به کابل سفر کنند.
برخی از زنان و دختران دیگر، اشتراک در این گونه نمایشگاهها را فرصتی برای حضور در اجتماع عنوان میکنند.
زهره، یکی دیگر از زنان تجارتپیشه است که در این نمایشگاه غرفه دارد. او در غرفهاش محصولات بهداشتی را به نمایش گذاشته است. به گفتهی زهره اشتراک در این نمایشگاهی فرصتی برای فروش و بازاریابی محصولاتاش میباشد.
به گفتهی زهره، در وضعیتی که زنان و دختران از تمام اجتماع حذف و خانهنشین شدهاند؛ تجارتهای کوچک و متوسط تنها یکی از راهها، برای حضور در اجتماع و منبع درآمدی برای آنان محسوب میشود.
نرگس، یکی دیگر از خانمهای تجارتپیشه است. او، با اشاره به محدودیتهای طالبان بر زنان و دختران تاکید دارند که آنان دارای استعدادهای زیاد استند و باید برای آنان در اجتماع حقوق برابر داده شوند.
این زنان متشبث، میگوید که افغانستان دچار بحران اقتصادی و درگیر فقر روزافزون است. وی، از طالبان میخواهد که با به زنان و دختران باید اجازهی فعالیت آزادانه در عرصههای اقتصادی داده شده و فرصتهای برابر نیز مساعد شود.
فوزیه، یکی از بازدیدکنندگان این نمایشگاه است. او فقط برای بازدید از محصولات و تولیدات داخلی به این نمایشگاه آمده؛ اما هیچ چیزی خرید نکرده است. به گفتهی فوزیه محصولات به نمایشگذاشته شده برایش قمیت است و او توانایی خرید آنرا ندارد.
او، میگوید بیشتر محصولاتی که از سوی زنان تجارتپیشه به نمایشگذاشته، تزیینی استند و جز از اولویتهای آنان برای خریداری نیست. او، با اشاره به فقر حاکم تاکید دارند که اولویت آنان در وضعیت کنونی خرید یک قرص نان میباشد تا زیورات و وسایل تزیینی.
فوزیه، که از آموزش، پارکرفتن، ورزش و حضور در فضاهای عمومی محروم است، در این نمایشگاه برای آمده است تا از محصولات فقط دیدن کند.
این نمایشگاه به همکاری مشترک وزارت صنعت و تجارت و اتاق صنایع و معادن طالبان برگزار شده بود. پیش از این طالبان نمایشگاه افغان-قزاق را نیز در همین محل برگزار کرده بودند.