صلابت و قدرت حکومت تعیین کننده وضعیت زنان است

ترتیب: سودابه احراری

زنان افغانستانی در کنار مشکلات وچالش‌های پیش رو توانسته اند دوشا دوش مردان در فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی سهم بگیرند و گام‌های ارزنده شان را در زمینه خدمت به مردم بردارند.

فاطمه جعفری نماینده مردم در شورای ولایتی هرات یکی از زنانی است که همواره در جهت خدمت به مردم تلاش نموده است. خبر گزاری بانوان افغانستان نیز این بار برای معرفی در بخش زنان نخبه ولایت هرات، به سراغ فاطمه جعفری رفته و گفتگویی را همرایش ترتیب داده است.

کار و تحصیلات

دوران مهاجرت را به ایران سپری کردم و مکتب را تا صنف دوازدهم در همان جا به پایان رساندم. بعدا که به ولایت هرات آمدم در کانکور سراسری اشتراک کردم و قابلگی عالی را در انستیتوت صحی خواندم و بعدا به شورای ولایتی راه پیدا کردم. مهارت‌های که در رشته قبلی داشتم نمی‌توانست مشکلاتم را حل بسازد بناء حقوق و علوم سیاسی را در دانشگاه اشراق ولایت هرات خواندم.

انگیزه رفتن به شورای ولایتی

من از شانزده یا هفده سالگی کار اجتماعی را شروع کردم. مشکلاتی که در مهاجرت وجود داشت سبب شد که  اولین مکتب خودگردان را برای مهاجران که نمی‌توانستند به مدارس اشتراک کنند ایجاد کنم. این مکتب را تاسیس کردم همزمان هم مدیریت می‌کردم هم تدریس و هم با مهاجران در ارتباط بودم.

بعدا در سال 1383 که وارد افغانستان شدم، همزمان با این که انستیتوت علوم صحی را می‌خواندم تدریس هم می‌کردم و در نهاد‌های مدنی هم فعالیت‌ داشتم. بعدا همین ارتباطی که با نهادهای مدنی داشتم من را به این نتیجه رساند که زمینه مهیا است و  خانم ها از این شرایط و حقی که در قانون اساسی برای شان داده شده است مانند شرکت در انتخابات باید استفاده کنند. بعد به این نتیجه رسیدم که در جامعه چون افغانستان که 60 درصدش را جوانان و بیش از 50 درصد را زنان تشکیل می‌دهند لازم است که باید صدای باشد که از این جمعیت نمایندگی کند. بنابراین در انتخابات شرکت کردم وبه عنوان نماینده مردم انتخاب شدم. چون در دور اول برخی از کارهای را شروع کرده بودم و لازم بود که این طرح‌ها به پایان برسد، بناء در دور دوم هم خودم را کاندیدا کردم و مردم زحمت کشیدن و رای دادند و این بود که برای بار دوم هم مردم مرا روانه شورای ولایتی کردند .

موضوعات کتابی که منتشر شده است

در سال‌های اول که من وارد شورای ولایتی شدم به این فکر بودم که از تجربه‌هایم که به آسانی هم بدست نیاورده بودم برای نسل جدید بنویسم . بنابر بعضی مصروفیت‌ها فرصتش پیش نیامد، تا این که خوشبختانه سال گذشته یک فرصت طلای برایم پیش آمد و او اشتراک در برنامه رهبران بین المللی” دانشگاه ییل” بود. در کنار این که فرصت برای آموزش مهیا بود برای نوشتن هم فرصت خوبی بود.

من سعی کردم از این فرصت استفاده کنم و تجربیاتم را بنویسم. دلیل اینکه چرا این کتاب را نوشتم این بود که متاسفانه در افغانستان هیچ کتاب فارسی بنام ” مشارکت سیاسی زنان” نوشته نشده است. در اول می‌خواستم یک مقاله بنویسم ولی خلا وجود کتاب‌ها  ومتونی که بتواند نسل جدید را در حوزه پرخم و پیچ سیاسی راهنمایی کند سبب شد تا کتابی بنویسم. این کتاب متشکل از هشت بخش است.

وضعیت زنان بعداز فروپاشی طالبان تا امروز

پانزده سال پیش حق تحصیل حقی نبود که حتی روشن فکر ترین خانواده‌ها آن را به راحتی به رسمیت  بشناسند. اما امروز در دور افتاده ترین قریه همین ولایت هرات حق تحصیل را به عنوان یک حق برای دختران به رسمیت می‌شناسند.حالا مشکلات و موانع وجود دارد که احتمال خانواده‌ها نمی‌توانند  فرزندان شان را به مکتب بفرستند. اما این حق را به رسمیت شناختند و این به معنای یک پیشرفت چشمگیری است که در مورد زنان در کشور به وجود آمده است. در مورد حق میراث حق و ازدواج در واقع تا یک حدی نهادهای مدنی دولت، افغانستان و وزارت امور زنان فعالیت‌های را انجام دادند  که سبب شده مردم این حق را تا حدودی به رسمیت بشناسند و از این لحاظ ما پیشرفت کردیم.

از بعد دیگر وضعیت زنان ارتباط مستقیم دارد با توانایی، صلابت وقدرت  حکومت افغانستان. در یکی دو سال گذشته متاسفانه ما شاهد مشکلات امنیتی زیادی  بودیم در همان مناطق که ناامنی بوده مشکلات زنان بیشتر و وضعیت زنان تاسف بار شده است.

در واقع می‌خواهم این را عرض کنم که وضعیت زنان در مقایسه با پانزده سال پیش یک تفاوت بیسار چشمگیری داشته است. اما شرایطی چون جنگ، فقر، ناامنی  و بیکاری تاثیر مستقیم بر وضعیت زنان دارد از این جهت است که زنان بصورت گسترده با مشکلات اعتیاد، بیکاری، خودسوزی و خشونت‌های خانوادگی مواجه می‌شوند.

داداخواهی‌های برای مردم

دو کمیته‌ی حمایت از خانواده و سهم شکایات در شورای ولایتی هرات، مشخص در حوزه زنان کار می‌کنند  کمیته خانواده هدفش این است که از نهادهای که برای زنان خدمات رسانی دارند نظارت کند.

شورای ولایتی پذیرای شکایت‌های مردم در سطح ولایت است و به آن رسیدگی می‌کند و در مورد زنان این پی گیری بیشتر است . تلاش ما هم همین بوده است که شورای ولایتی به عنوان یک نهاد مشوره دهنده بروضعیت زنان تاثیرگذاری داشته باشد.

بازتاب کار در بیرون و رضایت مردم

من به عنوان نسل اول که کار سیاسی و اجتماعی را شروع کردم حداقل می‌توانم بازدارنده باشم برای نسل بعدی که آن‌ها کاری را انجام بدهند و می‌توانم مشوق باشم برای خانواده‌ها و مردم که آن‌ها از نسل بعدی زنان حمایت کنند و به آن‌ها اعتماد کنند. اگر فاطمه جعفری آدم توانایی باشد و به مشکلات مردم رسیدگی کند مسلما مردم به زن دیگری اعتماد خواهند کرد و بار دیگر یک زن را به عنوان نماینده خود انتخاب خواهند کرد.

من احساس می‌کنم همین که یک نماینده برای بار دوم انتخاب می‌شود این به این معنا است که توانسته است رضایت مردم را جلب کند. در غیر این صورت برای بار دوم مردم با آن اعتماد نخواهند کرد. دموکراسی شرایط بسیار خوبی را برای مردم بوجود آورده است چون کارکرد مسوولان توسط همین مورد محک زده می‌شود.

اشاره به زندگی شخصی

من دو فرزند دارم یک بچه و یک دختر. فکر می‌کنم که می‌توانم به بچه‌ها و امور زندگی هم برسم اگرچه نسبت به مادرانی که تمام وقت در خانه هستند نمی‌توان به بچه‌ها رسیدگی کرد و لی من همه تلاشم را می‌کنم که آن‌ها هیچ کمبودی نداشته باشند. شوهرم هم روانشناسی خوانده است و در دانشگاه اشراق استاد است. فکر می‌کنم  یکی از بزرگترین خوش شانسی‌های زندگی من وجود شوهرم است که هیچ مانعی برایم ایجاد نکرده است و همیشه مرا کمک کرده است.

توصیه‌های برای زنان

این سوال سخت ترین سوالی است که همیشه از آدم پرسیده می‌شود. هر زنی باید سعی کند که بهترین باشد. اگر یک خانم خانه دار هستید تلاش کنید بهترین باشید برای یک خانم خانه مهارت‌های زیادی لازم است که  باید بلد باشد. ما به عنوان یک زن افغانستانی باید به هر کاری ارزش قایل باشیم. و تلاش  کنیم که یک کار را در یک حوزه به صورت تخصصی پیش ببریم.