تاکید ریچارد بنت، بر پاسخ‌گویی طالبان در برابر وضعیت حقوق بشری
لیدا بارز
Photo: X/Richard Bennet
ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل متحد در افغانستان، هم‌زمان با دومین سال‌گرد کاری‌اش به‌عنوان مامور نظارت بر وضعیت حقوق بشری در این کشور، به طالبان گفته است تا در پای‌بندی خود بر رعایت از حقوق بشر به‌ویژه حقوق زنان، متعهد باشند و از جهان نیز خواست تا این گروه را آمادهی پاسخ‌گویی سازد.
گزارش‌گر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل متحد در افغانستان، روز چهارشنبه ۱۲ ثور با نشر نوار ویدیویی به‌مناسبت دومین سال‌گرد آغاز کار خود، درباره‌ی وضعیت حقوق بشر در این کشور توضیح داده است.
آقای بنت در این پیام می‌گوید؛ پس از دو سال از آغازش کارش هنوز مصونیت از مجازات ناقضان حقوق بشر[طالبان] ادامه دارد و طالبان هنوز هم آمادهی پاسخ‌گویی در برابر عمل‌کرد خود نیستند.
این مامور سازمان ملل متحد، در اظهارات‌اش بر اهمیت حقوق بشر، برای در دست‌یابی به صلح پایدار و مقابله با نابرابری و خشونت تأکید کرده و اظهار داشت: «در دوره‌ی اخیر، شاهد بازگشت سیاست‌های سرکوب‌گرایانه‌ی طالبان در قبال زنان و دختران، همانند دهه ۹۰ میلادی بوده‌ایم.»
از سوی هم گزارش‌گر ویژه، با توجه به بحران اقتصادی در افغانستان، نیز یادآور شده که خانواده‌ها در شرایط دشوار، به اقدامات ناامیدانه‌ای مانند ازدواج کودکان و کودک همسری برای تأمین مخارج یا خرید غذا دست زده‌اند.
در همین حال، آقای بنت با توجه با عمل‌کرد و سرکوب طالبان در مقابل شهروندان، به‌ویژه زنان گفت؛ حتی آزادی‌های اساسی مردم نیز نقض شده، مخالفت‌های مسالمت‌آمیز سرکوب شده و خشونت به‌عنوان ابزاری برای ایجاد ترس و کنترل استفاده می‌شود.
وی هم‌چنین گفته است؛ در حالی که دومین سال‌گرد دوره‌ی کاری وی به‌عنوان گزارش‌گر ویژه، می‌گذرد؛ از طالبان می‌خواهد که به تعهدات بین‌المللی خود عمل کنند و نیز جامعه‌ی بین‌المللی بر بهبود قابل توجه‌ی حقوق بشر توسط طالبان اصرار ورزد.
به‌باور بنت، حقوق بشر باید فراتر از یک موضوع سیاسی، به یک اولویت اساسی تبدیل شود. او گفت: «بیایید در هم‌بستگی با مردم افغانستان همراه باشیم.»
گزارش‌گر ویژه‌ی حقوق بشر، در حالی به کارنامه‌ای دو ساله‌اش در افغانستان پرداخته است که با گذشت هر روز وضعیت حقوق بشری در این کشور بدتر شده است. طالبان پس از روی‌کار آمدن دوباره‌ی شان در کشور، دختران را از آموزش منع، حق کار زنان در سازمان‌ها و نهاد‌های ملی و بین‌المللی را سلب، آرایش‌گاه‌های زنانه را مسدود و زنان را از گشت‌و‌گذار در اجتماع منع کردند. این گروه محدودیت‌های شدیدی را بر زنان معترض که خواستار مطالبه‌ی ابتدایی‌ترین حقوق انسانی شان بودند؛ وضع کردند. طالبان زنان معترض و مدافعان حقوق زنان و فعالان مدنی را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده‌اند.
