فریبا رضایی، خواستار تحریم افغانستان در بازی‌های المپیک پاریس 2024 شد
آی‌نور سعیدپور
فریبا رضایی، جودوکار و اولین زن افغانستانی که در المپیک سال ۲۰۰۴ به عنوان نماینده‌ی افغانستان شرکت کرده بود؛ اکنون به‌دلیل نقض حقوق بشر به‌ویژه حقوق زنان و دختران در حاکمیت طالبان، از کمیتهی بین‌المللی المپیک (IOC) خواسته است که افغانستان را از شرکت در بازی‌های پاریس ۲۰۲۴ منع کند.
خبرگزاری رویترز، (دوشنبه‌شب، ۲۷ حمل) به نقل از این وزرش‌کار زن افغانستانی نوشته است که حضور طالبان در بازی‌های المپیک 2024 پاریس باتوجه به شواهد در پیوند به نقض حقوق بشر «خطرناک» است.
فریبا رضایی در مورد درخواست‌اش بر ممنوعیت افغانستان از این بازی المپیکی گفته است: « با توجه به شواهد و حقایق نقض حقوق بشر از سوی طالبان و اقدامات سرکوب‌گر آنها علیه زنان، اطفال وجوانان، آنها بسیار خطرناک اند، اگر کمیته بین‌المللی المپیک به آنها اجازه‌ی ورود به المپیک در قلب اروپا، در پاریس 2024 را بدهد، برای مردم بسیار خطرناک است.»
فریبا رضایی، اولین زنی‌ست که به نمایندگی از افغانستان در بازی‌های المپیک در سال 2004 اشتراک کرد. به گفته‌ی رویترز او، از رفتار طالبان با زنان پس از حاکمیت مجدد این گروه در افغانستان وحشت‌زده شده و اکنون برای دور نگه‌‍‌داشتن این کشور از بازی‌های المپیکی پاریس تلاش می‌کند.
خانم رضایی زمانی‌که 18 ساله بود، در بازی‌های ۲۰۰۴ آتن در بخش «جودو» شرکت کند. خانم رضایی به عنوان اولین زنی که در بازهای المپیکی شرکت کرده، معتقد بود که نقش پیشگام او به پیشبرد حقوق زنان در افغانستان کمک می‌کند. «من در واقع معتقد بودم که ما فقط از اینجا پیشرفت خواهیم کرد».
خانم رضایی هم‌چنان گفته است: «وقتی از بازی‌های آتن برگشتم، در افغانستان ماندم و می‌خواستم در افغانستان بمانم. و من به تمریناتم ادامه دادم، چون تغییرات مهم را دیدم».
اما امیدهای او، برای کسب حقوق بیشتر زنان زمانی‌که طالبان قدرت را در اگست 2021 به‌دست گرفت، از بین رفت. فریبا رضایی گفته که پس از حاکمیت طالبان بر افغانستان تمام کارهای که وی در زمینه‌ی حقوق زنان و برابری جنسیتی در افغاسنتن انجام داده بود، از بین رفته است.
کمیتهی بین‌المللی المپیک (IOC) قبلاً در سال ۱۹۹۹ کمیته ملی المپیک افغانستان را در دور اول حکومت طالبان تعلیق کرد و کشور از شرکت در بازی‌های سال ۲۰۰۰ سیدنی محروم شد.
هرچند کمیتهی بین‌المللی المپیک در مورد درخواست خانم رضایی تاکنون پاسخ و یا واکنشی نشان نداده است؛ اما پیش از این گفته بود که این نهاد باورمند نیست که انزوای جامعه‌ی ورزشی افغانستان در حال حاضر روی‌کرد درستی باشد.
طالبان پس از حاکمیت مجدد بر افغانستان در یکی از نخستین اقدام‌های شان وزرش دختران را منع کردند. تمامی تیم‌های ورزشی زنان و دختران که به‌گونه‌ی رسمی پیش از آن، فعالیت داشت، اکنون لغو شده است.
شماری از ورزشکاران زن در پی این فرمان طالبان، کشور را ترک کردند. برخی از آنان در کشورهای همسایه در بی‌سرونوشتی به‌سر می‌برند و شماری هم در افغانستان با تهدیدهای امنیتی زندگی می‌کنند.
در واکنش به همه‌ی درخواست‌های جهانی مبنی بر رعایت حقوق زنان و دختران، طالبان؛ اما مدعی اند که حقوق زنان و دختران را مطابق به شریعت اسلامی تامین کرده است. در کنار ورزش، زنان و دختران از ابتدایی‌ترین حقوق شان چون آموزش، کار و آزادی تحرک نیز منع شده‌اند.
