فراغت بیش از ۶۰۰ دختر افغانستانی از دوره‌های آنلاین آموزشی

به گزارش “دیلی بیست” پس از محرومیت‌های آموزشی دختران توسط طالبان، بیش از ۶۰۰ دختر افغانستانی از صنف‌های آنلاین نهاد “دختران در مسیر تغییر” در سال ۲۰۲۳ فارغ‌التحصیل شدند. 

روبینا عزیزی، متعلم صنف دهم و موسس این نهاد که اکنون در کشور پاکستان زندگی می‌کند، با ابراز نگرانی از محدویت‌هایی که آزادی‌های دختران را در این کشور سلب کرده، می‌گوید که هدف وی از ایجاد این نهاد، فراهم‌کردن زمینه‌ی آموزش آنلاین برای دختران محروم از آموزش و انگیزه‌‌ی برای ایستادگی در برابر شرایط موجود است. 

خانم عزیزی، دانش‌آموز بازمانده از آموزش است که با تسلط دوباره‌ی طالبان در افغانستان، مجبور به ترک کشورش شد.

“دیلی بیست” با نشر گزارشی امروز، پنج حوت می‌گوید که با ممنوعیت‌های روزافزون گروه طالبان، روبینا تلاش کرده که برای بیش‌از هزار دختر محروم از آموزش پلتفرم آنلاین آموزشی برگزار کند، تا در چنین شرایطی به آنان انگیزه و امید بدهد.

دیلی بیست می‌افزاید که نهاد «دختران در مسیر تغییر» که با ابتکار و شجاعت این دختر ۱۹ ساله و بدون حمایت هیچ سازمانی ساخته شده، توانسته در بیش‌تر از پنج ولایت کشور و برای هزاران دختر کارگاه‌ها، نمایش‌گاه‌ها و سیمینار‌های انگیزشی راه‌اندازی کند. این نهاد در بخش‌های عکاسی، نقاشی، نویسندگی، تجارت آنلاین، زبان‌های خارجی و شعر و دکلمه نیز فعال بوده و بیش‌از ۶۰۰ دختر تا کنون فارغ‌التحصیل داشته است و در آینده‌ی نزدیک امکان گسترش آن قابل تصور است.

عزیزی به این خبرگزاری بیان کرده که هدف اصلی GPC فراهم کردن فرصت‌های آموزشی برای دختران افغانستانی است که از ممنوعیت‌های پی‌در‌پی طالبان برای تحصیل بیش از صنف ششم آسیب دیده‌اند. 

در گزارش “دیلی بیست” آمده است که روبینا عزیزی، زمانی‌که افغانستان توسط طالبان تسخیر شده بود ۱۶ سال عمر داشته و به همراه خانواده‌اش یک هفته قبل از تسخیر شهر خود مزار شریف، افغانستان را ترک کرد. زیرا اخبار ورود طالبان از قبل منتشر شده بود. بانو عزیزی قرار بود فردای آن روز سر امتحان کلاس دهم باشد، اما هرگز مدرسه اش را تمام نکرد.

دیلی بیست نوشت که بانو عزیزی با الهام از تجربه‌های خود به‌خاطر کمک به دختران در آموزش آنلاین، دختران در مسیر تغییر (GPC) را در آوریل ۲۰۲۳ تأسیس کرد و با استفاده از رسانه‌های اجتماعی، به سرعت این خبر را منتشر کرد. اولین جلسه را راه اندازی کرد و از دختران سراسر کشور دعوت کرد تا آنان را به اشتراک بگذارند. 

عزیزی در مورد اولین جلسه‌ی خود به این خبرگزاری گفته است: “هیچ کس نمی‌خواهد به دختران در افغانستان گوش دهد؛ من می‌خواستم آن را تغییر دهم. بنابراین، اولین جلسه‌ی من در مورد گوش دادن به آنان و درک مشکل‌های آنان بود.”

دیلی بیست هم‌چنان نگاشته که این نهاد که بدون بودجه فعالیت می‌کند، به داوطلبانی متکی است که صنف‌های زبان و برنامه‌هایی مانند عکاسی و نقاشی ارائه می‌دهند.

دیلی بیست نگاشته که از زمانی‌که طالبان کنترل افغانستان را در اوت ۲۰۲۱ به‌دست گرفتند، این کشور به بزرگترین “زندان زنان جهان” تبدیل شده است. اولین ممنوعیت تحصیلی برای دختران بالاتر از صنف ششم در مارس ۲۰۲۲ اعلام شد و در دسامبر، تحصیلات دانشگاهی نیز ممنوع شد. در نتیجه بیش‌از یک میلیون دختر تحت تأثیر قرار گرفته اند و با گذشت بیش‌تر از دو سال از به قدرت رسیدن طالبان، دختران و زنان از تمام زندگی عمومی محروم شده‌اند و روز به روز حقوق و آزادی‌های مدنی را از دست می‌دهند.

این در حالی‌ست که شماری از زنان و دختران خلاق افغانستانی هم‌زمان با پایان آزادی‌های فردی و اجتماعی خود در این کشور، همواره در جست‌جوی راه‌هایی برای تغییر هستند. آنان تلاش می‌کنند آموزش آنلاین ارایه دهند و امید از دست‌رفته را به دختران برگردانند.