فوزیه کوفی: مردان برای حق آموزش دختران شان مبارزه کنند
حدیث حبیبیار
فوزیه کوفی، نمایندهی پیشین پارلمان افغانستان، در واکنش به سومین سال از ممنوعیتهای آموزشی دختران بالاتر از صنف ششم، از مردان افغانستانی میخواهد که به سکوت خود در برابر این عملکردهای طالبان علیه زنان پایان دهند.
فوزیه کوفی، با نشر یک نوار تصویری به مناسبت تجلیل از سال نو در برگهی اجتماعی اکساش میگوید که این سومین زنگ مکتب است که نواخته میشود؛ اما از حضور دوبارهی دختران در مکتبها هیچ خبری نیست.
او، گفت: “مخاطبان من پدران و برادران خانوادههای زنان و دختران افغانستان است که در دوران وکالت به من، وکلای دیگر و سایر شخصیتهای سیاسی مراجعه میکردند و از ما مکتب، کار و رشته تحصیلی بهتر برای دختران خود میخواستند؛ اما اکنون با گذشت سه سال از نرفتن دختران شان به مکتبها در سکوت کامل به سر میبرند. درست است که شاید سیاسیون بیست سال اخیر در افغانستان را به دلیلهای مختلف در برابر آنچه در این کشور میگذرد مسؤل بدانند، ولی هیچگاه خود را مسوول ندانستند و فکر نکردند که خودشان به حیث یک شهروند چه کاری را بهخاطر مقابله با طالبان و حمایت از حق زنان و دختران این سرزمین انجام دادند.”
بانو کوفی همچنان افزود که آنچه در افغانستان میگذرد، “اساس دینی و اساس فرهنگی” ندارد و نباید مردان و علمای دین در برابر آن سکوت کرد.
“شما به حیث پدران و برادران چی نقشی برای بهبود این وضعیت دختران و خواهران خود داشتید و چه ریسک یا خطری را بخاطر آنان پذیرفتید؟ بلند شوید و با یک حرکت مدنی نمادین دروازههای مکتبها را بسته کنید و تا زمان حضور دختران هیچ پسری را به مکتب اجازه ندهید. در برابر این عملکردهای گروه طالبان مبارزه کنید.”
وی، از علمای دین در افغانستان نیز میخواهد که برای حمايت از زنان و دختران، یک موضع جدی، قاطع و واضح را در پیش بگیرند و نگذارند که وضعیت از این بدتر شود.
وزارت معارف طالبان در نخستین روز سال ۱۴۰۳ برنامهی رسمی «نواختن زنگ مکتب» را در کابل برگزار کرد. در این مراسم رسمی که بهمنظور نواختن زنگ مکتب در ولایتهای سردسیر برگزار شد؛ مقامهای طالبان از جمله وزیر معارف این گروه یک بار دیگر به دختران بالاتر از صنف ششم اجازهی رفتن به مکتبها را نداد.
این در حالیست که چندی پیش نیز فوزیه کوفی با هشدار از فزایش و گسترش مدرسههای تحت کنترول طالبان و تشویق دختران به آموزشهای دینی گفته بود که با تداوم این وضعیت تا پنج سال دیگر ممکن است زنان و دختران نیز در افغانستان خودشان را انتحار کنند.