اعلام موجودیت “جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان” برای مبارزه با آپارتاید جنسیتی

در حالی‌که محدودیت‌ها بر زنان از سوی طالبان با گذشت هر روز رو به افزایش است؛ شماری از زنان با برگزاری تجمع اعتراضی در مکان سربسته از ایجاد گروه اعتراضی جدید در افغانستان به‌نام “جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان” خبر داد.

شماری از زنان با تجمع اعتراضی و نشر قطع‌نامه‌ای می‌گویند که مردم افغانستان به ندرت آرامش، ثبات، عدالت و مشارکت همگانی را تجربه کرده است. به‌گفته‌ی این زنان در حال حاضر افغانستان در یکی از دشوارترین مقاطع تاریخی خویش قرار دارد.

جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان، می‌گویند که هدف از شکل‌گیری این جنبش اعتراضی مبارزه با آپارتاید جنستی در برابر زنان، اعاده‌ی حقوق انکارشده شهروندان و برپایی عدالت فراگیر و مشارکت سیاسی همگانی توسط زنان معترض افغانستانی عنوان کرده است.

آنان می‌گویند که آپارتاید جنسیتی علیه زنان از موردهای آشکار و غیر قابل کتمانی‌ست که طالبان مرتکب شده‌ و باید توسط جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل به رسمیت شناخته شود. 

زنان معترض افزوده است که هرگونه تلاش در راستای تعامل و عادی‌سازی روابط از سوی سازمان ملل متحد و سایر کشورها با رژیم طالبان، برابر با حمایت از تروریزم بین‌المللی است و از سوی شهروندان معترض افغانستان محکوم است. 

به گفته‌ی این زنان معترض به رسمیت‌شناختن طالبان به عنوان دولت حاکم در افغانستان، به تقویت و رشد بی‌سابقه‌ی تروریزم در جهان می‌انجامد و سایر گروه‌های تروریستی را تشویق به راه‌اندازی جنگ‌های مسلحانه، نقش حقوق بشر، کشتار انسان‌ها و گسترش زندان‌ها برای سرکوب آزادی‌خواهان می‌گردد.

آپارتاید جنسیتی علیه زنان از موارد بسی آشکار و غیر قابل کتمانی است که طالبان تروریست مرتکب آن شده‌اند و باید توسط جامعه جهانی و سازمان ملل به رسمیت شناخته شود. 

هرگونه تلاش در راستای تعامل و عادی‌سازی روابط از سوی سازمان ملل متحد و سایر کشورها با رژیم نامشروع و انسان ستیز طالبان، برابر با حمایت از تروریزم بین‌المللی است و از سوی شهروندان معترض افغانستان محکوم است. 

زنان معترض از سازمان ملل متحد و کشورهای منطقه و جهان خواسته است که هر روندی که مرتبط به سرنوشت آینده‌ی افغانستان و شهروندان آن است، باید تمامی طرف‌ها و زنان معترض در آن حضور داشته باشد.

در بخش از این قطع‌نامه آمده است که سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی به‌جای در پیش‌گیری سیاست نرم و تضرع، با وضع تحریم‌ها و پایان دادن به روابط پنهان با طالبان، آن‌ها را تحت فشار جدی قرار دهند تا دست از نقش حقوق بشر، بازداشت زنان و فعالان مدنی دست بردارند.

این زنان معترض هم‌چنان در قطع‌نامه‌ی شان نگاشته اند: “این کشور در آگست 2021، طی یک معامله آشکار و ننگین، قربانی بازی سیاسی جهان با گروه تروریستی طالبان گردید و این گروه به‌سان صاعقه‌ای بر سر شهروندان کشور فرود آمد. در این بازی سیاسی، سرنوشت 40 میلیون شهروند افغانستان عامدانه به دست یک گروه متحجر، مستبد، دیکتاتور، خودکامه، عقب‌مانده و به دور از فرهنگ و تمدن، سپرده شد.”

اعضای این جنبش اعتراضی زنان حاکمیت طالبان را در افغانستان نامشروع عنوان کرده و می‌گویند که این گروه با ایدئولوژی بسته و افراط‌گرایانه‌ای خودشان، شهروندان کشور به‌ویژه زنان را از تمامی حوزه‌های زندگی به حاشیه رانده و نادیده گرفته‌اند. 

آنان می‌افزایند که زنان در حاکمیت طالبان در معرض شدیدترین تهدیدات و خطرات قرار دارند. “گروه تروریستی طالبان با دخالت مستقیم در شخصی‌ترین و خصوصی‌ترین مسایل زندگی شهروندان، تمامی حقوق فردی آنان را زیر پا کرده و با وضع‌کردن مقررات سخت‌گیرانه و محدودکننده، زندگی تمامی شهروندان را به‌گونه غیرقانونی زیر نظارت مستقیم قرار داده‌اند.”

در بخش از قطع‌نامه‌ی جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان آمده است که طالبان در سایه‌ی حمایت‌های خارجی با اطمینان بیش‌تری به وضع فرمان‌های محدودکننده به عموم شهروندان به ویژه بر زنان ادامه می‌دهد و حلقه‌ی زندگی را بر آنان تنگ‌تر می‌کنند.

این زنان معترض می‌گویند که مسدود کردن مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به روی زنان و دختران، محروم‌سازی زنان از کار در اداره‌های دولتی و موسسه‌های غیردولتی و ممنوعیت کارهای شخصی زنان با بسته‌کردن ارایشگاه‌ها و کارخانه‌ها به عنوان بارزترین مصادیق نقض حقوق بشر برای طالبان کافی نبود و طالبان در ادامه سیاست‌های‌های محدودکننده‌ی شان، تعداد زیادی از زنان معترض، فعالان حوزه‌ی آموزش و پرورش را زندانی کرده‌اند. 

این زنان مدعی شده است که طالبان زندانی‌ها را شکنجه و آزارهای جسمی و روانی را بر آنان تطبیق می‌کند. 

این جنبش اعتراضی در بخش از قطع‌نامه‌ای شان به بازداشت دختران به بهانه‌ی “بی‌حجابی” اشاره کرده و آنرا “ظالمانه و وحشیانه” توصیف کرده است.