نهاد «فریدمنو» بار دیگر خواستار آزادی منیژه صدیقی شد
لیدا بارز
نهاد حامی حقوق بشر و زنان موسوم به «فریدمنو» خواستار آزادی ‘فوری’ منیژه صدیقی، فعال حقوق زن از زندان طالبان، شد.
این نهاد مدافع حقوق بشری، شام دیروز، چهارشنبه، ۲ حوت با نشر پیامی در برگهی اکس خود نگاشته است که طالبان چهار ماه پیش خانم صدیقی را از خانهاش در کابل «ربودند» و اضافه میکند که وی در مکان نامعلومی بهسر میبرد.
نهاد فریدمنو، گفته است که او در زندان طالبان در خطر «شکنجه و بدرفتاری» قرار دارد و این نهاد خواستار «آزادی فوری، بدون قیدوشرط و ایمن» منیژه شد.
منیژه صدیقی فعال حقوق زن، چهار ماه پیش، در ۱۷ میزان سال جاری از سوی طالبان در شهر کابل بهدلیل اعتراض و مطالبهی حقوق زنان، بازداشت شد. طالبان دربارهی وضعیت صحی و محل نگهداری او توضیحی نداده است.
سازمان عفو بینالملل نیز همواره با ابراز نگرانی از ادامهی بازداشتهای طالبان و خطر شکنجهی منیژه صدیقی در زندان این گروه، با نشر گزارشی گفته بود که این فعال حقوق زن از حق ارتباط با خانواده و دسترسی به وکیل مدافع محروم است.
این سازمان نگاشته بود که یافتههای آنها نشان میدهد که این زن، در زندان طالبان به مراقبتهای پزشکی دسترسی ندارد و وضعیت روانی او رو به وخامت است.
عفو بینالملل بازداشت منیژه صدیقی را مخالف قوانین بینالمللی و نقض آشکار آزادی بیان خواند و خواستار آزادی منیژه صدیقی و توقف بازداشت زنان شده بود.
همچنین، سازمان حامی جنبشهای فمینیستی موسوم به «فمنا» نیز در دو ماه پسین، دو بار خواستار آزادی منیژه صدیقی، شد. فمنا گفته بود: «طالبان منیژه صدیقی را بیش از سه ماه میشود که از خانهاش ربودهاند و با مواردی از جمله شکنجه، بدرفتاری و اذیت مواجه است. ما خواستار توجه و اقدام فوری برای اطمينان از امنیت او و محکومکردن چنین نقض حقوق بشر از جامعهی جهانی هستیم.»
چندی پیش نیز این سازمان گفته بود که بهخاطر نقض حقوق بشر و وضعیت نگرانکنندهی منیژه صدیقی باید اقدامهای جدی صورت گیرد.
اما این در حالیست که طالبان در پاسخ به این واکنشهای جهانی گفتند که آنان به علت فعالیتهای غیرقانونی و بر بنیاد اسناد و شواهد بازداشت شدهاند.
طالبان بیان کردند که هیچ فردی حق ندارد خلاف شریعت اسلامی و قوانین افغانستان در کشور گام بردارد.
طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها زنان معترض و مدافعان حقوق بشر را بازداشت و زندانی کردهاند.
بر اساس گزارش نهادهای بینالمللی، این گروه فعالان زن را در بازداشت لتوکوب و شکنجه میکنند و از آنان اعترافات اجباری میگیرند.