مرکز صلح نوبل؛ هدا خموش به نمایندگی از زنان افغانستان دعوت شد
حدیث حبیبیار
هدا خموش، فعال حقوق زن به نمایندهگی از زنان افغانستان به مرکز “صلح نوبل” دعوت شده است. او میگوید که در این نشست قرار است در مورد وضعیت زنان و به رسمیت شناختن “آپارتاید جنسیتی” در افغانستان صحبت کند.
هدا خموش، نویسنده و فعال حقوق زن در صفحهی اجتماعی اکس خود از دعوت به مرکز “صلح نوبل” به نمایندگی از زنان افغانستان خبر داد. او میگوید که در این کمپین نهایت تلاش خود را میکند تا صدای زنان افغانستانی را به گوش جامعهی جهانی برساند و جهان باید عملکردهای طالبان علیهی زنان را “آپارتاید جنسیتی” نامگذاری کند.
خانم خموش، نگاشته که در ۶ مارچ ۲۰۲۴، در تالار نوبل دربارهی وضعیت زنان افغانستان و دفاع از حقوق آنان، سخنرانی خواهد کرد.
وی همچنین گفت: “سخنرانی من دربارهی آپارتاید جنسیتی خواهد بود. امیدوارم بتوانم صدای بلندی برای زنان کشورم باشم.”
کمپین صلح نوبل، توسط برندگان این جایزه از جمله نرگس محمدی، شیرین عبادی، ملالی یوسفزی و همچنین تعدادی از کارشناسان بین المللی و فعالان حقوق زن حمایت میشود.
در این کمپین که در هفتهی اول روز جهانی زن، برگزار میشود؛ این فعالان از جامعهی جهانی میخواهند که بهخاطر توصیف وضعیت زنان در ایران و افغانستان از واژهی “آپارتاید جنسیتی” استفاده کنند.
در همین حال، فعالان حقوق زن با نشر خبرنامهای گفتند: “ما میپرسیم: آیا «آپارتاید جنسیتی» واژه مناسبی برای توصیف وضعیت دختران و زنان در ایران و افغانستان است؟ و آیا یک قانون بینالمللی علیهی آپارتاید جنسیتی میتواند به کسانی که از ستم سیستماتیک جنسیتی رنج میبرند، کمک کند؟”
در میان سخنرانان این کمپین آزاده راز محمد، مشاور حقوقی شورای آتلانتیک، مهدیه گلرو، روزنامهنگار ایرانی و فعال حقوق زنان، هدا خموش از افغانستان، نیز حضور داشته باشند.
گروهی بین المللی از حقوقدانها و مدافعان حقوق بشر، به این عقیده استند که هر نوع رفتار و عملکرد آزار دهندهی در برابر زنان را باید «آپارتاید جنسیتی» نامید. فعالان حقوق زن، در روز جهانی زن در سال 2023، کمپین «پایان دادن به آپارتاید جنسیتی» را آغاز کردند و خواستار بهرسمیت شناختن رفتارهای آزاردهندهی شدند که بر اساس جنسیت بهعنوان نوعی آپارتاید تحت قوانین بینالمللی، است.
هدا خموش، به عنوان مبارز و فعال حقوق زن در حالی در این نشست دعوت میشود که پس از بازگشت طالبان به افغانستان، این گروه زنان را از تمامی حقوق اولیهی شان محروم کردهاند. به همین دلیل، جنبشهای اعتراضی مختلفی بر علیهی اقدامهای طالبان شکل گرفت. مبارزات زنان در داخل و بیرون از افغانستان باعث شد تا جهان متوجهی وضعیت زنان در این کشور شده و برای مطالبهی حقوق شان، صدا بلند کنند.