روزجهانی مهاجران؛ زنان و رنج مهاجرت 

آ‌ی‌نور سعیدپور

دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان یا یوناما همزمان با روز جهانی مهاجران می‌گوید که  آواره شدن زنان افغانستانی به معنای از دست دادن منابع حمایتی و فرصت‌های اقتصادی‌شان است.  

یوناما در روزجهانی مهاجران با نشر پیامی در صفحه‌ی اجتماعی فیس‌بوک خود نگاشته است که همراه با بخش زنان سازمان ملل متحد و ساموئل هال تلاش می‌کند که تا داستان‌های مبارزه‌ و تلاش زنان مهاجر را بازتاب دهد. 

همزمان با روزجهانی مهاجران شماری از زنان معترض که از ترس بازداشت‌های طالبان به کشورهای همسایه از جمله ایران پناه برده‌اند؛ در این روز می‌گویند که مهاجرین افغانستانی را دریابید. 

یک‌تن از زنان معترض و فعال حقوق زن، با فرستادن ویدیویی به خبرگزاری بانوان می‌گوید که پس از به قدرت رسیدن طالبان آمار مهاجرت افزایش یافته است. 

وی هم‌چنان می‌گوید که از ترس طالبان به ایران فرار کرده و در آن‌جا در بی‌سرنوشتی به سر می‌برد. این بانوی معترض با ابراز نگرانی می‌گوید که در ایران برای زنان زمینه‌ی کار و آموزش فراهم نیست. 

این در حالی‌ست که پاکستان نیز از اول ماه نوامبر سال جاری میلادی اخراج جباری تمامی مهاجران غیرقانونی را از پاکستان تطبیق کرده است که این روند شامل بیش از یک میلیون تن از شهروندان افغانستانی نیز می‌شود. 

همزمان با تطبیق این طرح نگرانی‌ها از برگشت‌دادن افراد در معرض خطر از جمله زنان وجود دارد.  

در همین حال، هفته نامه‌ی نیوزویک، مطلبی را در مورد وضعیت زنان مهاجر افغانستانی در پاکستان نشر کرده است. 

این مجله در مقاله‌ای با عنوان «پاکستان باید برگشت‌دادن زنان مهاجر افغانستانی را به دولت آپارتاید جنسیتی متوقف کند» زندگی یک زن مهاجر افغانستانی در پاکستان نگاشته که با سه کودک خود در آپارتمان کرایی زندگی می‌کند. 

نویسنده مقاله، از این خانم افغانستانی با اسم مستعار زهاب یاد کرده و نگاشته است که این زن همراه با اعضای خانواده‌اش از ترس بازداشت و اخراج اجباری از خانه‌ی خود بیرون شده نمی‌تواند. 

نویسنده مقاله گفته که مانند زهاب تعداد زیادی از زنانی که پس از حاکمیت دوباره طالبان، در سال ۲۰۲۱ به پاکستان فرار کرده اند، حالا در این کشور به اضافه پولیس، از هر کس می‌ترسند. 

در این مقاله با انتقاد از اخراج اجباری آمده است که پاکستان زنان مهاجر افغانستانی و فعالان رژیم گذشته را در حالی اخراج می‌کند که در کنار بحران بشری موجود در افغانستان بحران حقوق بشری نیز در آن کشور وجود دارد. 

پس از به قدرت رسیدن طالبان، آمار مهاجرت نیز افزایش یافته است. شماری از زیادی از افراد آسیب‌پذیر افغانستان را ترک کرده است. 

از جمله زنان معترض، فعالان حقوق زن، دادستان‌ها و وکیلان مدافع زن به دلیل ترس از انتقام‌گیری‌های طالبان کشور را ترک کرده و به کشورهای مختلف از جمله کشورهای همسایه پناهنده شده‌اند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا